Trektocht Cape Wrath Trail 2024: Terugblik

Terugblik

eind juni 2024

in de omgeving van Greag Ghlas, onderweg naar Youth Hostel Glen Affric

Terugkeer
In 1992 maakte ik een fietstrektocht door Noord-Engeland en Schotland. Van Newcastle, via het Lake District en Fort William naar John O' Groats en terug over Edinburg. Toen genoot ik al van de vrijheid, van de groene heuvels, van de natuur.

John O'Groats 1992

Op de terugvaart naar IJmuiden ontmoette ik twee achttienjarige jongens met enorme rugzakken. Niet alleen daarvan was ik onder de indruk. Nog meer van wat ze gedaan hadden; de Coast to Coast Walk. Van de westkust van Engeland naar de oostkust, van de Ierse Zee naar de Noordzee, ongeveer driehonderd kilometer lang. Wow. Dat wilde ik ook, want tijdens het fietsen had ik mij al verschillende keren afgevraagd hoe het er boven in de heuvels en bergen uit zou zien. In 1995 besloot ik zelf de Coast to Coast Walk te lopen. Dat beviel uitstekend.

op de randen van de Yorkshire Moors, 1995

Na nog een aantal wandelingen in Groot-Brittannië, waaronder de Pennines Way in 2006 en de West Highland Way in 2007, maakte ik de overstap naar de Pyreneeën, gevolgd door de GR20 op Corsica, verschillende tochten in de Alpen, Lapland en IJsland. En nu ben ik weer terug geweest in een landschap dat herinnert aan die eerste wandelingen.

Kennismaking Cape Wrath Trail

Na de Alpe Adria Trail viel de keus op de Cape Wrath Trail. Niet voor beginners staat er in de gids. Met toenemend ontzag las ik de beschrijvingen. Ik koos ervoor niet de hele CWT in één keer te lopen, maar een verkorte versie over de twee startroutes van Fort William naar Morvich. Een soort voorzichtige kennismaking. 'Ik ben benieuwd' was de afsluitende zin in mijn aankondigingsblog van dit voornemen met de ruwe beschrijving van de trail. 

Dat ik dit blog schrijf toont dat ik weer heelhuids terug ben. De blogs met de belevenissen zijn inmiddels geschreven en door velen gelezen. Dat schrijven was weer een herbeleving van het genoegen, het plezier, en soms ook de mindere momenten. Voor mensen met soortgelijke plannen zal ik nog een samenvatting maken met mijn ervaringen en tips. Bijzonder om op onze vijfentwintigste trouwdag vanaf een pier van Laggan Locks met de mobiel net op tijd een netwerk te hebben en van veraf toch even dichtbij te zijn. Ik bedank Judith voor de vrijheid en ik dank iedereen voor de aanmoedigingen en de reacties op mijn blogs. Hartverwarmend.

Over een paar jaar zal ik deze aantekeningen weer een keer doorlezen en terugdenken aan het gesop over de moerassige stukken en de stille nachten in mijn tentje ergens in een verlaten vallei. Met vrees begon ik aan deze trektocht. Red ik dit wel? Elke dag kwam ik weer een etappe verder. Namen van bothies die ik in de maanden ervoor in de gids had gelezen en op de kaart opgezocht, kregen een gedaante. Met enige verwondering en trots keek ik na een paar dagen op mijn planning, ik kom steeds verder!

De CWT voldeed aan alle wensen die ik in 1992 al had en bood ruim dertig jaar later hier en daar zelfs teveel. De komende tijd zal ik eens rustig gaan nadenken of ik volgend jaar de rest van de CWT ga lopen. Stiekem weet ik het al.

De dagberichten zijn aaneengeregen in een totaalverslag:

Verslag Kennismaking Cape Wrath Trail Schotland 2024

Mijn ERVARINGEN en TIPS zijn verzameld in een aparte REVIEW