Zuiderzeepad: wandelen van Eembrugge via Eemdijk en Spakenburg naar Nijkerk

Eemland

Donderdag 19 juli 2018
26 kilometer

De Eem ten zuiden van Eemdijk

De Jager
"Ik heb een kikker gevangen". Onaangekondigd kwam deze mededeling van een jongetje met grote oranje kleppet en twee schepnetten. Hij was duidelijk met een vakantie-activiteit bezig in deze sloot in de smalle uiterwaarde van de Eem vlak voor Eemdijk.
"En wat doe je er mee"? vroeg Frank geïnteresseerd.
"Ik doe hem in mijn emmertje". Hij wees op de rest van zijn uitrusting.
"Je zet hem toch wel weer terug in de sloot"?
"Dat hoeft niet want hij is er al uitgesprongen".
Wij konden die kikker geen ongelijk geven. Terug naar je vrijheid. Terug naar een sloot waar nog water in zit in deze hete zomer zonder regen. Het gesprek ging nog spontaan door zonder dat hij zijn blik van het water af wendde. Een jager moet tenslotte altijd paraat en geconcentreerd blijven. Elk moment kan er zich een prooi aandienen. Wij wensten hem veel succes met de jacht en kuierden verder. 

Groene savannes
Al weken hoor je geluiden over watertekort in dit warme jaar. De warmte begon vroeg in het voorjaar en gaat maar door. Alles droogt uit. Gele golfbanen heb ik al op foto's gezien en veel gemeenteplantsoenen zijn verworden tot bruine vlaktes waarin alleen hondenpoep en onkruid nog eilandjes met een afwijkende kleur vormen. Ook vandaag is het opnieuw prachtig zonnig weer en verwacht ik gele savannes in de Eempolders. Maar zo erg is het hier niet. De overheersende kleur is nog groen hoewel het gras niet echt meer groeit en toch veel bruine onderkleur heeft.

Eemdijk
Bij Eembrugge waren we vanochtend vroeg weer op de route gekomen na een aanloop vanaf station Baarn. Een aanloop, die zonder gebruik van Google maps, onverwachte delen van dit dorp aan ons openbaarde. 

Het pad voerde langs de oostelijke dijk van de Eem naar, jazeker, Eemdijk. Een aardig dorpje dat zich als een lint vastklampt aan die dijk en waarbij de stoep van het veer zo ongeveer het centrum van het dorp vormt. Met uitzondering op de gereformeerde zondag verkort deze rustig varende zwarte bak met gele opbouw de route door de polder tussen Bunschoten en Eemnes aanzienlijk. 

Tijdens de rust bij café 'Ootje Eppie' tegenover de veerstoep vielen de zwaluwen van het dak. Niet van de warmte. Een puber-zwaluw met te weinig veren had teveel over de rand van het nest gekeken. 

Ootje Eppie

Frank toonde zijn grote hart en ontfermde zich over het hoopje veren. Het terras kon dit waarderen en moedigde Frank aan. Daarna stond Frank nog steeds met het hoopje in zijn handen. Ja, en toen? Het terras leefde mee. Vooral met Frank. Bij de leiding van het café werd een soort asielaanvraag ingediend, die met het oog op de klandizie werd goedgekeurd. Frank droeg hem over aan de stevige knuisten van de barman. Wij gingen door, de zwaluw hopelijk ook.

Eemmeer

Eemmeer
De uitgaande weg van Eemdijk naar het Eemmeer was niet schokkend van aard. Eenmaal op de dijk langs het meer opende zich het zicht op de Flevopolder met zijn woud aan windmolens. Daar zit onze energie.

Op weg naar Spakenburg lieten we ons door een aanwijzing in de gids en een informatiebord verleiden een kijkje te nemen bij een replica van een palendijk.

Prent uit 1702 van een palendijk in de Diemerzeedijk
tussen Amsterdam en Muiden. Bron Wikipedia

We leerden dat dit voor de 18e eeuw de methode in het Zuiderzeegebied was om dijken te beschermen. Dat ging goed totdat de paalwormen deze dijkbescherming ontdekten en zich op dit feestmaal stortten. Daarna ging Nederland over op basalt en keien.

havenhoofden van haven Spakenburg

Spakenburg
Met Spakenburg brengt het pad je weer echt in een Zuiderzeehaven van weleer. Via het strand kom je bij de bescheiden havenhoofden om daarna vanuit de 'zeekant' langs de havenvaart te lopen tot de havenkom met de oude werf. Het is tegenwoordig een museumhaven met botters uit een rij van oude vissershavens. De herkomst van de botters is aan de afkortingen af te leiden zoals BU voor Bunschoten, HK voor Harderwijk, HZ voor Huizen. 

Het toerisme in Spakenburg doet het goed maar heeft gelukkig nog geen benauwende proporties aangenomen. Je kunt er op je gemak langs de botters lopen en daarna vis gaan eten op een terras. Als je dat doet maak je Spakenburgers gelukkig, want visverkopen is hier tot kunst verheven. Hadden ze vroeger een visvloot die uitvoer, nu hebben ze een kraamvloot, die door heel Nederland uitrijdt. Overal kom je ze tegen. Tot in Duitsland aan toe. Vishandel zit hier in het bloed.

Nijkerkernauw
Een wandelaar kan nooit te lang blijven plakken anders verliest hij zijn identiteit. Kronkelende havenstraatjes brachten ons naar een tweede haven en ten slotte via de Zuiderzeeboulevard met de duurdere nieuwbouw, naar de Oostdijk langs het Nijkerkernauw.

Net als het Eemmeer is dit het domein van de vogels. Zowel op het meer als in de Arkemheensepolder aan de andere kant van de dijk. Doordat de pleziervaart ingeklemd blijft in de vaargeul resteert voor zwanen, meeuwen, eenden, meerkoeten en aalscholvers een paradijs van rust.

Alles laat elkaar met rust op deze warme dag op de Oostdijk. De seniore e-bikers, de wielrenners zonder bel en twee wandelaars, ze gunnen elkaar ruimte op weg naar het Nijkerker strand, of nog preciezer Strandhuys Nijkerk. Het is veel te warm om elkaar in de wielen te rijden. Het is zelfs te warm om aan het strand te liggen. Slechts een handvol zonaanbidders belijden hun geloof. Zijn we misschien blasé geworden van al die zon? Of is iedereen in Frankrijk? Of willen we niet op een zonneweide liggen die net zo geel is als het strand? Op het terras bij een bier maar eens diep over nadenken.

Dat nadenken kan voortgezet worden langs de Arkervaart richting Nijkerk. Tot aan de A28 wordt je nog een beetje afgeleid door de vaart en de weilanden, maar eenmaal in het bedrijventerrein is er niet veel meer om je met iets anders bezig te houden.

Waar zit of ligt Nederland in deze warmte? Is er nog leven tijdens en na de komende hittegolf? Let maar op, de komende week wordt je door de nieuwsindustrie voortdurend met deze vragen bekogeld. Wij weten dan het antwoord al.

De dagverslagen worden verzameld in de pagina 
Zuiderzeepad: wandelen rond het natte hart van Nederland

Zie al mijn wandelingen in Nederland