Trektocht Cape Wrath Trail 2024: van Garrygualach bij Loch Garry via Invergarry naar Laggan Locks

 Zaterdag 1 juni 2024, wandeldag 11

van Garrygualach bij Loch Garry via Invergarry naar Laggan Locks
8,5 uur inclusief pauzes, ± 17 km +2 km heen en weer naar Invergarry,
± 200 m klimmen en ± 260 m dalen
temperatuur: van 12 graden s' morgens tot 20+ 's middags
hele dag droog

Heerlijk saai in de zon

opkomende zon rond zeven uur bij Garrygualach

Zon

Zon vanaf het opstaan om tien over zes bij Garrygualach tot nu, halfacht 's avonds, in de Eagle Barge, the inn on the water. Een restaurantje in een binnenvaartschip net binnen het Caledonian Canal bij de schutsluis Laggan Locks. Een bruine kop heb ik en gekleurde  armen alsof ik in Italië ben geweest.

Heerlijk saai

Om de dag goed te beginnen en toonbaar in de bewoonde wereld aan te komen schep ik vanochtend water uit de beek in mijn opvouwbare wasbak voor een opfrissende was- en scheerbeurt. Dan heb ik die wasbak niet voor niets meegenomen.

Vandaag was eigenlijk een beetje saaie dag. Met enkele onderbrekingen voortdurend door het bos. Bomen zijn mooi, bos ook, maar meer dan vijftien van de negentien kilometer is eentonig.  Toch ben ik er blij mee. Na tien dagen klimmen en dalen tussen heide en moerasstroken is het ontspannen voortstappen over een steeds beter wegdek.

Relaxt lopen over een goed aangestampt halfverhard four-wheel drive weggetje. Zo ontspannen dat mijn gedachten afdwalen; hoeveel contant geld heb ik de afgelopen tien dagen, waar uitgegeven. Je moet ergens aan denken. Wat moet ik als secretaris van de werkgroep na terugkomst doen? Snel verdringen en om mij heen kijken.

Rijkdomsverschillen

Bij het vertrek zie ik dat Garrygualach nog meer huizen bergt dan gisterenmiddag waargenomen. In totaal wel een stuk of vijf. Maar als je goed kijkt zie je dat een oud boerderijtje leeg staat en duidelijk een onderhoudsachterstand heeft. Ik zie slechts één modern huis. Je moet ook echt veel van rust en natuur houden om hier helemaal aan het eind van dit weggetje tussen verkommerende huizen je thuis te vinden. De dichtstbijzijnde winkel bevindt zich waarschijnlijk in Invergarry op twaalf kilometer afstand. Misschien nog wel verder.

van afstand ziet het er best aardig uit

Datzelfde idee of gevoel heb ik, maar dan anders, als ik bij het drie kilometer verder gelegen clustertje huizen van Greenfield naar het noorden kijk en tegen de horizon een enorm luxe lodge zie. De boerderijtjes hier zullen ooit zijn ontstaan om in dit dal een agrarisch bestaan op te bouwen. Een bestaan dat het zo te zien niet heeft overleefd. Zo'n lodge daarentegen is met veel al aanwezig geld tegen hoge kosten op een prachtige geïsoleerde plek neergezet. Een beetje als de landhuizen destijds in ons land langs de Vecht of in 's Gravenland. Wat moet je hier met je weelde? Zou het ook echt bewoond worden? Of is het al getransformeerd in een hotel? Ik neem een rust om alleen maar om mij heen te turen.

Bebouwde kom

Na ruim twaalf kilometer komt er een eind aan de bossen in de Glen Garry. Via een tussenstuk met loofbomen bereik ik de eerste huizen van het gehucht Wester Mandally. Deze huizen zijn echt bewoond en tonen een stuk luxer.

Wester Mandally

Ik heb trek in een echte lunch en laat mij de weg uitleggen naar Invergarry door een jongen. Dat eindigt met de opmerking dat het wel 'expensive' is. We zullen zien. Het is wel van de CWT-route af. Even verder zie ik echter een richtingaanwijzer van het wandelpad Great Glen Way.

Ik volg de pijl, want zo kom ik zeker in Invergarry. Prachtig gaat het dwars door een weiland. Ook de wicket gate vormt geen probleem. Bij de brug even een ongeruststellend moment, er mogen maar vijf mensen te gelijk op de brug, omdat hij onbetrouwbaar is. Voor een lunch moet je wat over hebben.

wicket gate

Het loopt toch anders na zo'n waarschuwingsbord

Ik passeer wat huizen, een post office, een kerk, een klein wijkje. Een echt centrum kan ik niet vinden. Gelukkig wel Invergarry Hotel. Het ziet er binnen mooi uit met tartanvloerbedekking. De jongen had gelijk, die tartans ga ik straks betalen. 18 Pond, meer dan 20 Euro voor mijn sandwiches bacon-cheddar cheese-tomato en grote cola op het terras in de gratis zon.

Invergarry Hotel

Maar dan heb je wel telefoon en internetbereik. Dus informeer ik Judith en Maxime over de voortgang. Van Judith hoor ik dat het in Nederland regent. Wat een geluk heb ik. Alleen de eerste wandeldagen heeft een beetje geregend en verder bleef het alle dagen droog met het hoogtepunt vandaag. Wat een zegen.

Invergarry Bridge

Great Glen

Rond halftwee ga ik weer op pad, terug naar de route. Dit keer bereik ik die via de Invergarry Bridge over River Garry en Easter Mandally waar ik voor het eerst een vermelding van de Cape Wrath Trail op een verwijzingsbord zie. Het pad gaat omhoog het bos in en rondt de bocht van River Garry om bij het Caledonisch Kanaal, (Caledonian Canal) te komen. 

door de bossen naar het Caledonisch Kanaal

Met de richtingspalen van de Great Glen Way langs de het pad wordt het nu makkelijk om de route te volgen. 

Na de brug over het kanaal loopt het de laatste twee kilometer heerlijk op een smal voetpad tussen hoge loof-en naaldbomen. Tot mijn verbazing komt er in dit smalle kanaal een drie verdiepingen hoog cruiseschip voorbij inclusief zonnende dekgasten. 

Vlak voor Laggan Locks zie ik etende mensen op een binnenvaartschip dat als restaurant is ingericht. Meteen even kijken tot hoe laat ze open zijn. Ik wil geen herhaling van het gesloten Pitstop wegrestaurantje bij Morvich. Tot vanavond tien uur. Ik kom hier terug.

Eagle Barge later op de avond

Thuis heb ik al enige tijd geleden via Google satellite een potentiële kampeerplek gevonden aan de zuidzijde van de Laggan schutsluis, de Laggan locks. De werkelijkheid is altijd afwachten, maar deze overtreft de verwachtingen. Aan het eind van de zuidelijke pier op vlak gras omgeven door struiken en met uitzicht op Ceann Loch sla ik mij tentje op. Echt een schitterende dag.

Laggan locks

Van een fietstrekker hoor ik waar drinkwater is te krijgen, want hier kan je dat niet meer veilig uit een beek of meer scheppen. Even aanpassen. Dan meteen maar mijn vieze broekspijpen wassen in het meer. Nu is de zon nog warm genoeg om ze snel te drogen. Straks zit ik er dan kek bij in het restaurant.

Om zeven uur ga ik naar de Eagle Barge, the inn on the water. Ik duik meteen het ruim in, want bovendeks zal het waarschijnlijk snel afkoelen. Beneden is het nog rustig en kan ik ongestoord wat foto's maken. In afwachting van mijn zalm pasta met bijgerechten maak ik de aantekeningen over vandaag. 

Even deze aantekeningen onderbreken voor mijn pasta met heerlijke frieten. Ook zo'n luxe. Het wennen aan de bewoonde wereld gaat makkelijker dan andersom. Doe na dat Italiaanse bier nog maar een cola.

als ik om halfacht terug loop naar mijn tent schijnt de zon nog volop

Ook even naar mijn mail kijken. Het kan weer. Al bijna twee weken heb ik geen nieuwswebsite meer bekeken, dat wordt hier in de meer bevolkte Great Glen ook weer mogelijk. Welke verschrikkingen heb gemist? Heb ik ze wel gemist? Geen moment.

aan het eind van wandeldag 11 staat mijn tentje
bij de Laggan Locks in de Great Glen

De dagberichten zijn aaneengeregen in een totaalverslag:

Verslag Kennismaking Cape Wrath Trail Schotland 2024

Mijn ERVARINGEN en TIPS zijn verzameld in een aparte REVIEW