Trektocht Alpe Adria Trail 2022: van de hut Koča na planini Kuhinja naar Tolmin

 Zaterdag 23 juli, wandeldag 3

van de hut Koča na planini Kuhinja (1002m) naar Tolmin (200m)
6 uur inclusief pauzes, inkopen en verkeerd lopen, ± 13 + 1km, 
± 20 m klimmen en ± 810 m dalen
temperatuur 's middags 14.00 rond de 34 graden

Heavy

Heavy metal

Zwaar schallen de bassen over het blauwgroene water van de Soča. Ik wist van deze terreur maar ben toch teruggegaan naar het jaarlijkse heavy metalfestival van Tolmin. Vanmiddag rond halftwee was ik hier ook al en keek toen afgunstig naar de badende en zwemmende mensen in de rivier. Het meisje van de toeristeninformatie had mij deze kant opgestuurd in antwoord op mijn vraag naar de kortste weg naar de camping. Nu staan er op het festivalterrein heel veel kleine tentjes, maar ik zie er toch niet direct uit als een heavy metal adept met mijn rugzak. Wat ik ook probeerde overal werd ik door medewerkers van het festival tegengehouden. Geen kaartje, geen toegang. "Maar ik moet naar de camping". Eindelijk snapt iemand dat ik naar een echte camping wil en wijst mij de weg. "Follow the river en cross the footbridge". 

Het volgen van de rivier lukte maar de badende mensen leidden teveel af waardoor ik vergat de rivier over te steken. Daardoor zag ik nog veel meer badende en zonnende mensen en kwam ik aan de andere kant van het festivaleiland terecht waar ik opnieuw werd tegengehouden. Een organisator legde de weg nog een keer uit waarop ik sloffend de goede kant op ging en ten slotte camping Siber bereikte.

Als ik nu om mij heen kijk zie ik veel lange haren en paardenstaarten. Ik heb het dan over de mannen. Een lange baard telt blijkbaar ook mee. Ook veel zwarte shirts, borstbreed bedrukt met bandnamen geprint in van die typische hoekige heavy metal letters. Er zijn op de strandjes langs de Soča ook mensen zonder tattoos. Waarschijnlijk zijn dat de inwoners van Tolmin of verdwaalde toeristen als ik. Allen drijven vredig in de meest bijzondere opblaasbeesten op de rivier. 

Mijn doel is gelukt, lekker zwemmen en afkoelen in de Soča. Normaal ijskoud, maar na al deze warme dagen prima te doen. Heerlijk. Na een uur rondkijken in de heavy metal wereld wordt het gekrijs uit de manshoge speakers mij toch te gortig. Alsof je al in het vagevuur zit en begint af te glijden naar de hel. Een kwartier later zit ik weer net zo warm op camping Siber als anderhalf uur geleden.

Drankmomenten

Eerst Judith bellen voor de dagelijkse update. Ze heeft eindelijk weer normaal kunnen werken in Zutphen zonder verbouwingsvragen. Daarna ga ik voor mijn tweede koude bier van vandaag naar de campingbar. Dat doet mij denken aan het laatste deel van de wandeling rond het warme middaguur.

kerkje van Krn

Er is vandaag ook echt nog gewandeld. Om halfacht ga ik op pad na een ruim ontbijt bij Koča na planini Kuhinja. Bijna alle kilometers gaan naar beneden. De eerste twee naar het dorpje Krn met ruim uitzicht op de omgeving van bergweides en bergtoppen. Aansluitend gaat het slingerend over bospaden met ongelijke keien en grind eentonig kilometer na kilometer naar beneden.

bunkers met schietgaten die de Sočavallei beheersen

de Soča komt weer in beeld

Pas afwisselend wordt het opnieuw in de openheid van de Soča-vallei bij het dorp Gabrje met de gelijknamige camping aan de oevers van de rivier. De officiële AAT-route gaat langs de camping, maar de mijne gaat zoekend naar kansen over het campingterrein. Een beetje camping heeft een kantine. Zo ook 'Camp Gabrje'. Vijftien minuten rust en de eerste heerlijke koude cola. Wat een genot bij dit weer.

Nog voor Tolmin lig ik alweer voor een rust in een wei. Dit keer languit zonder cola. Terwijl het pas rond het middaguur is gaat de gang er nu al een beetje uit met deze warmte. In Tolmin leef ik in de plaatselijke supermarkt Mercator op. Ze hebben een soort roggebrood dat niet zo snel verouderd als het stokbrood van donderdag. Belangrijker is dat ze koude cola hebben. Even later zit ik voor de winkel op de rand van het trottoir te genieten van een blik Pepsi. Doe ik altijd als het warm is.

eerst de oude voorraad opmaken

Dagafsluiting

Op de tv van het overdekte campingterras zie ik dat de Deense Jumbo-wielrenner Jonas Vingegaard in de tour op de een na laatste dag nog steeds in het geel rijdt. Een mooie teamondersteunde prestatie tegen de Sloveense kanjer Tadej Pogačar. Klasse. Om mij heen denken ze daar waarschijnlijk anders over.

Terugkijkend op de wandeling zie ik dat mijn thuis berekende 10 kilometer dagafstand niet klopt. De afstand van de hut Koča na planini Kuhinja naar centrum Tolmin is 13 km. Dat verklaart al een deel van mijn gelopen tijd van wel 6 uur. Met de uitloop naar de randen van het festivalterrein en de omweg naar camping Siber heb ik de 14 km meer dan vol gemaakt. Zo praat je jezelf toch weer naar een enigszins dragelijke inspanning. 

Het is inmiddels halfacht. Als ik vraag of je hier ook kunt eten volgt een bevestigende knik en vraagt het meisje welke pizza ik wil.  Vijftien minuten later staat de koerier van de plaatselijke pizzeria op het terras met de vraag voor wie de Margarita is.

Mijn tentbuurman voor 1 nacht vraagt of hij bij mij mag zitten. Ik hoor hoe hij vandaag op de fiets hier naar toe is gesneld en wat hem morgen nog aan beklimming staat te wachten. Hij zit in de digitale elektrotechniek en ontwerpt sensoren voor slimme straatlantaarnpalen. Hij vindt de lokale accordeonmuziek minder vervelend dan ik, maar oude jazzgitaarmuziek heeft meer zijn voorkeur. Een slim mannetje dat de tijd goed volpraat.

De aangekondigde regen beperkt zich tot een dunne bewolking. Het gebeurt niet vaak dat ik tijdens een wandelvakantie hoop op regen. Morgen maar weer super vroeg opstaan om de klap richting Italië te maken. Kijken hoever we komen. Eerst maar weer een warme nacht rusten. Dit keer laat ik zelfs de tent open, misschien helpt dat afkoelen.

De dagberichten zijn aaneengeregen in een totaalverslag:

Verslag van de Alpe-Adria-Trail 2022

Hieronder de verslagen van voorgaande jaren:

Verslag van de Alpe-Adria-Trail 2020 

(van de Grossglockner naar Döbriach)

Verslag van de Alpe-Adria-Trail 2021 

(van Döbriach naar Bovec Slovenie)

Mijn ervaringen en tips zijn beschreven in een aparte review