Trektocht Tiroler Höhenweg 2018: van Pfelders via Spronser Joch naar Oberkaser

Zondag 19 augustus, wandeldag 13

van Pfelders (1630m) via het Spronser Joch (2581m)
naar de Oberkaser (2131m)
Zuid-Tirol, Italië
± 5,5 uur inclusief pauzes,
± 10 km, ± 960 m klimmen en ± 450 m dalen

drukte op het Spronser Joch

Zondagsdrukte

Bonusdagen
Wel lekker om gisteren na twaalf inspannende wandeldagen een dag luierend op bed, lezend, schrijvend, whatsappend door te brengen. Ook de flixbus is geboekt voor de rit van Meran naar Innsbruck. Verder ben ik nog even wezen kijken bij het hooien op de skipiste en heb ik bij het winkeltje een ijsje en mueslirepen gekocht, een heerlijk ontspannen rustdag deze onverwachte extra dag. Eigenlijk zijn het sinds de Zwickauer Hütte allemaal bonuswandeldagen. Oorspronkelijk ging mijn planning voor de tweede poging niet verder dan die hut. Door de ervaring van de vorige keer had ik twee reservedagen opgenomen. Omdat mijn voortgang voorspoediger liep dan verwacht had ik onderweg al bedacht gewoon de hele Tiroler Höhenweg tot het einde in Meran te lopen. Dat geeft een goede invulling aan al die extra tijd.

Hooien op de skipiste

Niet alleen
Eén dag rust is meer dan genoeg. Vanochtend weer de vrijheid van de bergen tegemoet. Nieuwe beweging, nieuwe actie.
Na het goede ontbijt snel betalen en wegwezen uit hotel Pöhl. Prima verzorging, maar gauw weer op pad. Even het dorp uit en dan, dan sluit ik aan bij de eerste groep wandelaars in het bos naar het Flatschnaltal.

In dit dal word ik regelmatig ingehaald. Op het eind van het dal zie ik diverse groepjes boven mij op verschillende hoogtes tegen de helling. Iedereen wil er op uit deze zondag.

diverse groepjes boven mij op verschillende hoogtes tegen de helling.

De wandeling naar Spronser Joch ging vlot. Na de overgang volgde weer de trap met de houten treden. Dit keer helemaal droog en zonder sneeuw. Bij de prachtige ondiepe Schiefersee zaten verschillende groepen te picknicken. Tijd voor een heerlijke pauze. Genieten van dit landschap.

Als ik doortrek naar beneden krijg ik zicht op nog meer Spronser Seen. De route loopt pal langs de Grünsee. In juni liep het water over de dam het dal in. Nu staat het water meters lager en lopen er mensen over die dam. 2018 het jaar met een droogterecord.

De afdaling over het aangelegde blokkenpad naar de Oberkaser kostte de meeste moeite. Het loopt niet lekker. Toch stond ik al om halftwee op het drukke terras. Bij de Oberkaser hebben ze een slaapplaats voor me en bij de Bockerhütte een uur verder moet ik dat maar afwachten. Zal ik hier blijven? 

Als ik me gek maak dan loop ik in één keer door naar Meran bedenk ik me nog. Haal ik het niet dan kan ik ook nog onder mijn poncho liggen. Maar deze nacht nog een keer buiten liggen trok mij niet met het regelmatige avondonweer. Vanochtend hoorde ik nog van de eigenaresse van hotel Pöhl over een zwaar onweer gisterenavond. En wat moet ik dan weer in Meran. Dan beter hier genieten van het landschap.

Het wordt dus een nacht in een kleine gerenoveerde stal vol gestouwd met matrassen. Op dit tijdstip heb ik nog vrije keus. De trits matrassen op een rijtje naast elkaar trekt mij niet. De keuze valt op het onderste bed van een stappelbed van drie hoog. Ik zal blij zijn als deze nacht er ook weer op zit. Dat community-slapen is niet mijn ding. 

Eerst op het terras nog wat eten en dan een klein wandelingetje richting het meer. Misschien een beetje lezen buiten de drukte van het hut. Ik heb nu al zin in de laatste wandeldag. Naar beneden, naar eindpunt Meran. 

De dagberichten zijn aaneengeregen in een totaalverslag:

Verslag Tiroler Höhenweg 2018: Hoog wandelen in Tirol

De samenvatting van mijn praktische ervaringen en tips staat in de review