Trektocht Tiroler Höhenweg 2018: van Oberkaser via Mutkopf naar Meran

Maandag 20 augustus, wandeldag 14

van Oberkaser (2131m) via Bockerhütte en Mutkopf naar Meran (340m)
Zuid-Tirol, Italië
± 8 uur inclusief pauzes,
± 13,5 km, ± 170 m klimmen en ± 1900 m dalen

Andere wereld

Laatste huttennacht
Het is dat je zonder hutten geen huttentocht kunt maken. Het toiletbezoek 's nachts en het stil inpakken 's ochtends blijft een geknoei. Bij Judith zou dit de kwalificatie 'crisis' oproepen. Geef mij mijn tent maar. Daarentegen heb je met hutten op de mooiste en meest onverwachte plekken een onderkomen en verdere verzorging. Bijzonder is dat ondanks de vaak voor wegtransport onbereikbare locaties de kosten meevallen, voor halfpension tussen de veertig en zestig euro. Een dubbel gevoel dus.
Al om halfnegen gisterenavond ben ik op 'mijn' bed gaan lezen en in slaap gevallen. Door de vermoeidheid heb ik niet gemerkt wanneer de bovenburen hetzelfde hebben gedaan.

afdaling naar de Bockerhütte

en een laatste keer omhoog

Dwangmatig
Tiroler Höhenweg, je doet hem helemaal en niet half. Daarom daalde ik vanaf de Oberkaser (2131m) af naar de Bockerhütte (1700m) om daarna weer te stijgen naar ongeveer 1800 meter op het punt waar ook een wandelpad rechtstreeks vanaf de Oberkaser samenvoegt. Een pad zonder extra klimmen, dat ook nog eens langs twee meren loopt. Te laat.

pad naar Mutkopf

De afdaling naar Gasthaus Mutkopf ging weer vermoeiend over een keurig aangelegd keienpad. Op een of andere manier daalt dat niet lekker. Door het bos naar Gasthaus Hochmut was het weer aangenaam koel en niet zo bonkend voor je knieën.
Dat je bij Hochmut een kabelbaan hebt is goed te merken aan alle enthousiast klimmende tegenliggers. Het gehijg is niet van de lucht. Mooi om zo de prachtig Spronser meren binnen het bereik van een grotere groep te brengen. 

Blinde vlekken
Wat verwondering oproept zijn de stukken van de route die mij niet echt bekend voorkomen terwijl ik zeker weet dat ik hier in juni liep. Hij kan zijn dat ik toen in cadans stom stoempend en in gedachte verzonken omhoog ben gegaan. Mijn voorkeur gaat naar de verklaring dat het wandelen nu in de tegenovergestelde richting gaat en de andere ooghoek tijdens het dalen. Omhoog zwoegend heb je meer de neiging direct voor je te kijken, terwijl je afdalend verder en breder om je heen kijkt. 
Zo ook op de zogenaamde Vellauer Felsenweg vlakbij Hochmut. Vorige keer had ik er mij over verbaasd dat er 'Schwindelfreiheit' werd aanbevolen. Waarschijnlijk ben ik toen gefocust geweest op het pad recht voor me. Naar beneden lopend viel nu de steile bergwand direct op. Als inmiddels zelfverklaard Geübter had ik de kettingen natuurlijk niet nodig, maar voor Anfänger snap ik nu de waarschuwing. 

onder de druiventrossen door

Verheerlijking
De cola en apfelstrudel op het terras in Vellau bij 28 graden en de radler op de Trappeinerweg, 34 graden, kwamen precies op tijd. De schorre stem door de droge mond en de smachtende blik moeten een pathetische indruk hebben gemaakt. De verheerlijking van de drank bereikte grote hoogte. Prijzen waarvoor je normaal twee anderhalve liter flessen koopt werden daarmee opgewaardeerd tot giften voor een goed doel.

onder een afdak van druivenranken koel in de schaduw aan een  radler, heerlijk

Metamorfose
Opvallend is de verandering van het landschap. Loop je tot Gasthaus Oberlechner bij Vellau in een bergomgeving, vanaf daar gaat het met regelmaat langs wijngaarden. Met het betreden van de Tappeinerweg waan je in een subtropische omgeving. Niet alleen door de temperatuur van vandaag, maar vooral door de andere bloemen en bomen. Palmen, catussen, en andere zuidelijke bloemen sieren deze helling op het zuiden. Echt mooi.

Onderschatting
Goed dat ik gisteren gestopt ben bij de Oberkaser. Het idee dat ik ook nog wel naar Meran door had kunnen lopen bleek vandaag een ruime overschatting. Niet alleen was de afstand langer dan gedacht. Met het afzakken naar Meran steeg de temperatuur en daalde mijn tempo. Eenmaal op de prachtige Tappeinerweg vlak boven Meran slofde ik bij meer dan dertig graden voort naar het nog steeds onbekende eindpunt. 

Hoewel er tussen juni en nu verschillende richtingaanwijzers met het logo van de Tiroler Höhenweg zijn bijgekomen bleef het einde op de laatste kilometers over de Tappeinerweg een groot vraagteken.

Tiroler Volksaufstand 1809 (foto van wikipedia)

Ten slotte zag ik bij de Pulverturm een laatste schildje. Verder nergens iets van een officieel einde. Er stond een informatiebord over de Tiroler Volksopstand van 1809 tegen de Beierse koning. Dat leek mij wel een goed einde van mijn Tiroler Höhenweg.

Pulverturm (waar het buskruit werd bewaard)

Isabella
Bij zesendertig graden  kuierde ik langs het riviertje de Passer naar het centrum van Meran, passeerde de thermen, om tenslotte te eindigen bij hotel Isabella. Dat hotel herinnerde ik mij nog van mijn verblijf op de camping in juni. 
Na de lange warme dag was de aanmelding bij Isabella nog even spannend, omdat ik gewoontegetrouw niets had gereserveerd. Een Duitse luxe touringcar voor de deur deed het ergste vermoeden. De receptioniste-serveerster-eigenaresse was mij gelukkig ter wille.

Bij gebrek aan eenpersoonskamers werd de prijs voor mijn tweepersoonskamer aangepast. Daarna hebben we nog samen met een Duitse over het droge weer gesproken, over de klimaatverandering en, inmiddels onder het genot van een bier, over de in Duitsland en Italië gewaardeerde uitstraling van koningin Maxima. Nu ik een kamer had deelde ik al deze opvattingen van harte. Na een verkwikkende douche was ik nog meer overtuigd van het ambassadeurschap van onze koningin.
Voor het diner mocht ik aansluiten bij het Duitse gezelschap. Als Vorspeise Salat, als Hauptgericht Goulasch mit Nudeln en Eis als Nachtisch. Het is goed dat ik morgen naar huis ga anders germaniseer ik over de grens.

Het is genoeg geweest. Goed om weer naar huis te gaan. Terug naar Judith en Jack. Terug met nieuwe energie en het gevoel van voltooiing. Voltooiing van de Tiroler Höhenweg, voltooiing van toch wel een hoge uitdaging. Yes!

De dagberichten zijn aaneengeregen in een totaalverslag:

Verslag Tiroler Höhenweg 2018: Hoog wandelen in Tirol

De samenvatting van mijn praktische ervaringen en tips staat in de review