Hernieuwde kennismaking
Vervaagde beelden
Hadden ze nou een paar jaar geleden ook al een restaurant hier bij fort Uitermeer? Was hier in 2012 bij de wandeling over het Waterliniepad al een strandje aan de Spiegelplas? Na de wandeltocht in Noorwegen weer voor de eerste keer op pad. We liepen vandaag, 5 oktober, over het Floris de vijfde pad van Weesp richting Kortenhoef en verlieten tenslotte in 's Gravenland het pad. Het was een dag van hernieuwde kennismaking.
Over het Trekvogelpad in 2011, het Waterliniepad 2012, het Westerborkpad in 2015 hadden we al grote delen van de route van vandaag gelopen. In Weesp komen wel vier Langeafstandspaden bijeen. Veel komt je daarom bekend voor, maar verschillende keren zagen we veranderingen. Even ben je er niet bij en dan verschuiven ze wat. Vooral ten noorden van Weesp is de horizon veranderd door de hoge nieuwe spoorbrug over de A1 ter hoogte van Muiderberg. Verder zijn er geluidschermen opgetrokken naast het verlegde tracé van de A1. Naar je gevoel komt die snelweg een stuk dichterbij en lijkt het of de Nieuwe Keverdijkse polder kleiner is geworden. Die polder is natuurlijk niet kleiner geworden, maar er is weer een stuk weilanden vanaf gekaapt.
Grachten, rivier, sloten, plassen
Heerlijk wandelen in een mooie herfstzon door dit typische Hollandse veenlandschap. In Weesp liepen we eerst langs de Oudegracht. Ontzettend helder water blonk ons tegemoet, water waarin de oude grachtenhuizen fotogeniek worden weerspiegeld.
Hadden ze nou een paar jaar geleden ook al een restaurant hier bij fort Uitermeer? Was hier in 2012 bij de wandeling over het Waterliniepad al een strandje aan de Spiegelplas? Na de wandeltocht in Noorwegen weer voor de eerste keer op pad. We liepen vandaag, 5 oktober, over het Floris de vijfde pad van Weesp richting Kortenhoef en verlieten tenslotte in 's Gravenland het pad. Het was een dag van hernieuwde kennismaking.
Over het Trekvogelpad in 2011, het Waterliniepad 2012, het Westerborkpad in 2015 hadden we al grote delen van de route van vandaag gelopen. In Weesp komen wel vier Langeafstandspaden bijeen. Veel komt je daarom bekend voor, maar verschillende keren zagen we veranderingen. Even ben je er niet bij en dan verschuiven ze wat. Vooral ten noorden van Weesp is de horizon veranderd door de hoge nieuwe spoorbrug over de A1 ter hoogte van Muiderberg. Verder zijn er geluidschermen opgetrokken naast het verlegde tracé van de A1. Naar je gevoel komt die snelweg een stuk dichterbij en lijkt het of de Nieuwe Keverdijkse polder kleiner is geworden. Die polder is natuurlijk niet kleiner geworden, maar er is weer een stuk weilanden vanaf gekaapt.
Heerlijk wandelen in een mooie herfstzon door dit typische Hollandse veenlandschap. In Weesp liepen we eerst langs de Oudegracht. Ontzettend helder water blonk ons tegemoet, water waarin de oude grachtenhuizen fotogeniek worden weerspiegeld.
Langs het monumentale stadhuis gaat het, over de schilderachtige Lange Vechtbrug, de dubbele ophaalbrug over de rivier, en voorbij het torenfort aan de Ossenmarkt naar buiten naar de groene vrijheid van de Nieuwe Keverdijkse polder. Alles al eerder gezien en gelopen en toch weer aangenaam om opnieuw te ondergaan.
Fort Uitermeer
Toeristische bordjes wezen al in Weesp naar horeca bij het fort Uitermeer. Maar wij laten ons niet meer foppen. De ene keer lopen we in een land met Mittwoch Ruhetag, de andere keer zijn we weer te vroeg en de derde keer is het net afgebrand. Mentale weerbaarheid, daar moet je voortdurend aan werken. Des te groter is de opluchting en het genoegen als er dan wel met een kop koffie gerust kan worden.
Van ver zagen we al een Nederlandse driekleur. Dat kan duiden op een historische tentoonstelling, dus nog even wachten met juichen. Dichterbij zien we een tweede vlag, dit keer met een horeca uitstraling. Prima. Met nog meer interesse bekijken we wat de vrienden van het fort de laatste tijd in hun vrije tijd hebben gedaan. Een mooie draaibrug is de eerste vaststelling en een sterk verbeterd fort de tweede. En natuurlijk de gezellige houten loods, die restaurant 'Uit & Meer' herbergt.
Het was blijkbaar vriendinnendag vandaag. Overal binnen en buiten het restaurant zaten de groepen bijeen voor hun koffie-en theekrans. Jack en wij sluiten ons bescheiden aan. Jack om veel water te drinken en daarna uit te spugen en wij voor cappuccino, koffie en gebak. Je moet ergens op lopen.
Met de Vecht en zijn woonboten aan onze rechterhand wandelen we verder en zijn blij om de schrale tegenwind te ontwijken op het fietspad met de Ankeveense Plassen aan de linker kant en de Spiegelplas rechts, aan de Nederhorst den Bergse kant. Altijd weer aantrekkelijk om bij doorkijkjes te stoppen en te turen over deze veenplassen, met hun rietkragen en waterlelies. We slaan het Bergse Pad richting Ankeveen in. Zonder dat je er erg in hebt rijg je zo al turend en rondspiedend de ene na de ander kilometer aaneen. Bij Ankeveen lopen we op het Stichtse End. Vreemde naam voor een straat in Noord-Holland. Zou die Floris V dat afgepakt hebben van Utrecht?
Bushalte hoppen
Kortenhoef komt in zicht en lang gaat het over de Kortenhoefse Dijk. De geplande bushalte laat een wachttijd zien, die ruimte laat om door te lopen naar de volgende halte op de dijk. Hiermee overspelen we onze hand. Die halte, ingetekend op onze kaart, blijkt bij aankomst tot een andere regio te horen en deze buslijn gaat helemaal niet naar station Hilversum.
Maar er staat nog een halte ingetekend op de kaart op driekwart van de dijk richting het Hilversums Kanaal. We lopen daarom gewoon door en lopen trouwens nog steeds op de route. Helaas wordt dit optimisme gehalveerd als ook de volgende halte geen stopplek is voor de bus naar Hilversum. Nog vijftig procent optimisme over. Hier buigt namelijk het pad af richting 's Gravenland. Daar moet volgens mijn gids uit het jaar 2000 een bus stoppen aan het zogenaamde Zuidereind. We verleggen spontaan het eindpunt voor vandaag. 'S Gravenland; een eindpunt dat goed past bij de naam van dit pad.
Oudegracht Weesp |
zeil op een klomp in de kraak heldere Oudegracht |
de Vecht bij Weesp |
hond, mens, rund op gelijk niveau in de Nieuwe Keverdijkse polder |
gemaal van de Nieuwe Keverdijkse polder vlakbij fort Uitermeer |
Toeristische bordjes wezen al in Weesp naar horeca bij het fort Uitermeer. Maar wij laten ons niet meer foppen. De ene keer lopen we in een land met Mittwoch Ruhetag, de andere keer zijn we weer te vroeg en de derde keer is het net afgebrand. Mentale weerbaarheid, daar moet je voortdurend aan werken. Des te groter is de opluchting en het genoegen als er dan wel met een kop koffie gerust kan worden.
fort Uitermeer |
Het was blijkbaar vriendinnendag vandaag. Overal binnen en buiten het restaurant zaten de groepen bijeen voor hun koffie-en theekrans. Jack en wij sluiten ons bescheiden aan. Jack om veel water te drinken en daarna uit te spugen en wij voor cappuccino, koffie en gebak. Je moet ergens op lopen.
Spiegelplas |
Ankeveense Plassen |
Met de Vecht en zijn woonboten aan onze rechterhand wandelen we verder en zijn blij om de schrale tegenwind te ontwijken op het fietspad met de Ankeveense Plassen aan de linker kant en de Spiegelplas rechts, aan de Nederhorst den Bergse kant. Altijd weer aantrekkelijk om bij doorkijkjes te stoppen en te turen over deze veenplassen, met hun rietkragen en waterlelies. We slaan het Bergse Pad richting Ankeveen in. Zonder dat je er erg in hebt rijg je zo al turend en rondspiedend de ene na de ander kilometer aaneen. Bij Ankeveen lopen we op het Stichtse End. Vreemde naam voor een straat in Noord-Holland. Zou die Floris V dat afgepakt hebben van Utrecht?
Ankeveense Plassen langs het Bergse Pad |
Bergse Pad naar Ankeveen |
Kortenhoef komt in zicht en lang gaat het over de Kortenhoefse Dijk. De geplande bushalte laat een wachttijd zien, die ruimte laat om door te lopen naar de volgende halte op de dijk. Hiermee overspelen we onze hand. Die halte, ingetekend op onze kaart, blijkt bij aankomst tot een andere regio te horen en deze buslijn gaat helemaal niet naar station Hilversum.
Maar er staat nog een halte ingetekend op de kaart op driekwart van de dijk richting het Hilversums Kanaal. We lopen daarom gewoon door en lopen trouwens nog steeds op de route. Helaas wordt dit optimisme gehalveerd als ook de volgende halte geen stopplek is voor de bus naar Hilversum. Nog vijftig procent optimisme over. Hier buigt namelijk het pad af richting 's Gravenland. Daar moet volgens mijn gids uit het jaar 2000 een bus stoppen aan het zogenaamde Zuidereind. We verleggen spontaan het eindpunt voor vandaag. 'S Gravenland; een eindpunt dat goed past bij de naam van dit pad.
Langs het Oppad |
Door venige bosstroken tussen Kortenhoef en 's Gravenland gaat het opgewekt over het 'Oppad' langs brede weteringen en door weilanden. Daar zijn de koeien en een stier, met een simpel prikkeldraadje van ons zijn gescheiden. Maar de runderen liggen slim onder de wind zo laag mogelijk te rusten en te herkauwen. Even geen tijd voor twee van die wandelaars. Wij niet, wij lopen fier in de dunne wind op weg naar ons eindpunt. Denken we.
Ook hier is helaas sprake van een veranderende wereld. Het Zuidereind ligt nog steeds aan het einde van 's Gravenland, dat wel, maar de halte van weleer is nergens te bekennen. Een desperate hoop dat aan de doorgaande Vreelandseweg nog wat te vinden is, wordt tweehonderd meter verder ook weggeblazen. Even later lopen we parallel aan deze weg zelf maar naar Hilversum. Niet langer op de kaart in de gids en dus geen idee van de dichtstbijzijnde bushalte.
Langs het Oppad |
Weer anderhalve kilometer verder, bij de rand van de bebouwde kom, komen we eindelijk op het slimme idee om ook een keer op Google maps te kijken. Waarom heb je anders een smartphone. Maar een phone is net zo handig als zijn bezitter smart is. Na nog een kilometer staan we tenslotte bij een bushalte met de juiste bestemming. Ach, als je maar stug digibetisch volhoudt kom je vanzelf aan een respectabel aantal kilometers.
De dagverslagen worden verzameld in de pagina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten