Trektocht Alpe Adria Trail 2022: van buurtschap Peternel (SLO) naar Kozana bij Smartno (SLO)

   Woensdag 27 juli, wandeldag 7

van het Sloveense buurtschap Peternel naar Kozana bij Smartno (256m)
hoogste punt Imenje (± 320m)
8 uur inclusief pauzes en zoeken naar een overnachtingsplaats,
 ± 19 km,± 250 m klimmen en ± 140 m dalen

temperatuur 's middags rond de 30 graden

een radler in het bos tijdens een rust tussen Dobrovo en Smartno

A 30 minutes guest

Wel of geen ontbijt, gokje

Al een halve kilometer tevoren zie ik het grote gebouw. Nog wel van de achterkant. Wat zou het zijn? De locatie komt overeen met het hotelteken op mijn kaart. Dat zou mooi zijn. Maar het ziet er van de achterkant en zijkant zo kaal uit dat het ook een regionale politiekazerne kan zijn. Als het een hotel is ga ik vragen "Are you still serving breakfast?". Dat moet toch nog net kunnen om negen uur. Voor het geval er het antwoord komt dat het for guests only is, ga ik vragen "Can't I be a guest for thirty minutes?"

Wanneer ik de voorkant van het gebouw bereik is het gelukkig een hotel, nog meer zelfs, een Casino Hotel. Toch maar even om het gazon heenlopen naar de imposante entree. In de ruime lobby zie ik links direct mijn doel, het restaurant, en rechts de ingang van de casinoruimte met trekautomaten. Daartussenin een jonge baliemedewerker achter een breed bureau, die deze meneer met rugzak beleefd terughoudend ontvangt en het verwachte antwoord geeft. Na mijn 30-minuten-voorstel zie ik iets van verrassing en licht amusement op zijn gezicht. Kan ook medelijden zijn geweest. Waarschijnlijk zie ik er verdroogd genoeg uit om een restaurant-collega te polsen over de mogelijkheden. Het mag, maar wel voor 8 euro, meneer.

Binnen no time zit ik in het lege restaurant aan een eigen tafel en ren heen en weer naar het buffet. Het niveau in de karaf met een soort sinas daalt zienderogen. Of ik ook een ei wil. Natuurlijk. Tot die tijd broodjes met dikke schijven blauwschimmelkaas. Dan ook meteen maar een klein lunchpakket. Snel bel ik Judith over dit geluk. 

Totaal opgemonterd en verzwaard verlaat ik vijfenveertig minuten later het restaurant. Een prima doorstart van de dag, zelfs met toiletbezoek. Het is mij ruim meer dan 8 euro waard geweest. Geweldig zo'n onverwachte onderbreking. Het contact met de baliemedewerker is bij terugkeer in de lobby gemoedelijker en hij informeert zelfs naar mijn nationaliteit. In de daarop volgende oriëntatieronde door de lage landen kan ik hem op de valreep uitleggen dat de Ardennen niet in Nederland liggen. Na deze waardevolle bijdrage neem ik dankbaar afscheid van hem. 

Brda

Om dit alles mee te maken was ik om halfzes opgestaan en at als startontbijt uit een pak roggebrood selectief de stukjes zonder de kleine rode mieren. Om zeven uur was alles afgebroken en ingepakt om te starten met een morgenwandeling tussen de wijngaarden, kort onderbroken voor het aanvullen van mijn waterzak met zeer gewaardeerd kerkhofwater, dit keer van het plaatsje Hrusevrije.

Opvolgend aan het Casino-ontbijt stijgt het aan de andere kant van de vallei weer door de wijngaarden omhoog. Eigenlijk heb je hier alleen maar kleine dorpjes en gehuchten met er tussen wijngaarden. Zo slinger ik langs het dorpje Fojana en via een grote omweg naar het kasteel van Drobovo. Het maakt een gesloten indruk en ik wandel door naar de nabijgelegen supermarkt. Ook dit keer twee Radlers. Een voor direct en een voor bij de volgende rust. Heerlijk.

Hotel-Casino Venko vanaf de andere kant

Kasteel Dobrovo

Zo loop ik al de hele dag met grote omwegen door de Sloveense wijnstreek Brda. Bijna overal staan de wijnranken. Bosstrookjes zijn hier zeldzaam.

Smartno

Vroeg in de middag bereik ik gepland einddoel vestingstadje Smartno. Bij hotel San Martin zijn ze slim geweest. De AAT-routeborden staan er pal tegenaan. Meteen maar even informeren. Vol. Dat schiet lekker op.

Hotel-restaurant Marica

Doorverwijzing naar hotel-restaurant Marica. Die zijn gesloten vind ik uit als ik al binnen sta. Mooie Marica of hoe ze mag heten is wel erg behulpzaam met het zoeken naar andere mogelijkheden. In Smartno zijn helaas alle B&B's en pensions vol. Pas in het volgende dorp is een hotel met vrije kamers. Er is daar geen restaurant. Boeken maar en geef maar door dat ik er aan kom. Ik ga morgen met booking.com vooruit boeken, dit wordt te vermoeiend.

Ik loop nog een ronde door het kleine Smartno binnen de muren en verlaat via de poort van binnenkomst weer net zo makkelijk het voormalige fort. Dertig minuten later ben ik afgedaald naar het dorp Kozana met het gelijknamige hotel, dat van afstand op een klein ziekenhuis lijkt. Ik mag blijven.

hotel Kozana in Kozana

'S avonds weer veertig minuten omhoog voor een maaltijd. Ik zal hier niet dik worden. San Martin blijft consequent in zijn gastenbeleid. Vanmiddag was het hotel vol en vanavond is het restaurant gesloten. Een soort eeuwige Mittwoch Ruhetag. 

In het fort vind ik snel het terras dat ik vanmiddag al verkende. Wat ik toen niet gedaan heb is het reserveren van een tafel. Alles bezet met wachtenden voor mij. Met een Duitse wandelaar, die ik al enkele keren zag op de AAT heb ik staande naast zijn tafel nog een kort gesprek. Hij wil morgen twee dagetappes op een dag lopen anders haalt hij het einde niet voor zijn geplande terugvlucht en volgende week moet hij weer werken.

Toch geef ik het nog niet gewonnen. Als ik hier dan niet kan eten vanavond dan kan ik in ieder geval mijn chagrijn wegdrinken aan de bar. Dat mag gelukkig wel. Ik app mijn broer Eric dat ik in de barspiegel kijk en zijn gezicht zie. Hij vraagt hoe warm het is en adviseert geen bier meer te nemen. Met de Duitser heb ik nog een kort gesprek aan de bar en daarna maak ik een compliment aan een Sloveense schilder over zijn werkoutfit. Ook dat levert een korte informatie-uitwisseling op, maar ook een oplossing voor mijn teleurstelling. "Bij ons in Slovenië mag je ook aan de bar eten". Dat ga ik meteen controleren. Ja, oké zegt de barman onaangedaan en vraagt welke gerecht ik dan wil. Doe maar iets met porc. Dus nu zit ik net iets boven mijn macht en hoogte toch heerlijk een mixed-grill gerecht te eten.

Het contact met mijn bargenoot wordt nu ook beter. Van bier gaan we over op wijn, Brdawijn. Jammer dat hij geen Engels spreekt, maar de sfeer voelt goed aan en het eten wordt zo niet teveel onderbroken. Dan nog maar een wijn van mijn kant. En daarna stoppen we ermee, want ik moet ook nog een half uur afdalen naar hotel Kozana.

Teruggekomen op mijn kamer zie ik nog een stuk van het EK-vrouwenvoetbal Frankrijk-Duitsland. Het einde heb ik niet gehaald. De volgende dag heeft Duitsland met 2-1 gewonnen.

terugblik op Smartno halverwege de afdaling naar Kozana

Oleanders doen het hier goed in deze warmte

De dagberichten zijn aaneengeregen in een totaalverslag:

Verslag van de Alpe-Adria-Trail 2022

Hieronder de verslagen van voorgaande jaren:

Verslag van de Alpe-Adria-Trail 2020 

(van de Grossglockner naar Döbriach)

Verslag van de Alpe-Adria-Trail 2021 

(van Döbriach naar Bovec Slovenie)

Mijn ervaringen en tips zijn beschreven in een aparte review