Zuiderzeepad: wandelen van Nunspeet via Doornspijk en Elburg naar Oosterwolde

Adventswandeling

Donderdag 13 december 2018
19 kilometer

via de Vischpoort naar de Vischpoortstraat

Aanloop

Advent is de periode in aanloop naar Kerstmis. Voor het christendom is het de tijd voor de komst, 'adventus', de geboorte van Jezus. Onze wandeling van Nunspeet via Doornspijk en Elburg naar Oosterwolde had iets weg van de advent. Niet alleen omdat hij middenin de adventsperiode viel, maar ook gezien de opbouw van de tocht. Een soort Jozef en Maria op weg naar Oosterwolde. 

Zoals dat hoort in deze periode was het koud. Mutsen en handschoenenweer. Als je tenminste je handschoenen niet vergeten bent of niet meer terug kan vinden in je rugzak. Dan maar diep in de jaszakken. Goochem.
De eerste zes kilometer gingen aangenaam door de bossen ten noordoosten van Nunspeet, langs de rand van de Veluwe. Daarna werd in de richting van Doornspijk het landschap opener, de begroeiing dunner en de wind kouder. Prachtig om langs en tussen deze bomenrijen voort te trekken. Zeker in park Klarenberg met de karakteristieke houten weilandomrasteringen, die door het tekort aan onderhoud het beeld sfeervol passend maken bij deze tijd van het jaar. Mooi om het kroos voor het eerst dit jaar licht ingevroren op de brede sloot te zien drijven.

Omgeving Park Klarenbeek bij Doornspijk

Halfweg
Na negen kilometer was het afwachten en hopen dat het horecateken op de kaart in Doornspijk daadwerkelijk op donderdag twaalf uur bestond en open was.

Café Restaurant Halfweg deed zijn naam eer aan, halverwege deze dag, halverwege de tocht en dat halverwege de advent. Een prima rustplek met warme koffie, appelgebak en een uitleg van de eigenaar over de verschillende tochten die hier langs komen; NS-wandelingen, klompenpaden en dus ook het Zuiderzeepad. Hij hield van wandelaars. Dat brengt een beetje reuring overdag.

hongerige geiten wachten ons op

Op naar Elburg
Onze reuring hield niet lang stand, want buiten het kleine Doornspijk wachtte het open poldergebied Het Goor. Nu geen enkele boom meer om de wind te stoppen. Kil, maar wel in een heldere winterzon, ging het verder over de Kerkdijk. Een open weidelandschap tot aan de oevers van het Veluwemeer. Eindelijk weer contact met restanten van de voormalige Zuiderzee. 

over de kerkdijk naar de boerderijengroep Oudekerk vlakbij het Veluwemeer

het meer is witbespikkeld met kleine zwanen

We passeerden de boederijengroep Oudekerk vlakbij de oevers van het meer. In deze vlakte trotseren de rieten daken hier weer en wind. Sommige daken zijn verweerd en begroeid met mos. Er groeien zelfs kleine paddenstoelen op. Snel een foto. 

Te koud om hier lang rond te hangen. Door naar Elburg. Daar moet binnen de vestingwallen en muren meer beschutting te vinden zijn. Bij nadering van de vesting leidt de route ons eerst over een deel van de wallen. 

nadering van de vesting

op de Noordwal met een touwslagerij aan de rechterkant

Huizengroep vlakbij de Vischpoort

Havenstraat, een vreemde plek voor een waslijn

Pas bij de haven mogen we door de Vischpoort, een soort vurentorenpoort, het stadje in. Ook in Elburg zijn de winkeliers bezig met de voorbereiding op de laatste weken voor Kerstmis. Overal worden voor de winkels stalletjes opgebouwd. Niet om in te bevallen, maar waarschijnlijk om in te verkopen en in te nemen. Het christelijke wordt hier met het aardse verbonden. Het ziet er gezellig uit. Om onduidelijke redenen heeft men als versiering overal lijnen met wit wasgoed opgehangen. De relatie met Kerst ontgaat ons. Wij zijn wellicht in niet zo goed in de leer. 

Het mooie van deze vesting is dat hij maar een paar honderd meter diep is. Je bent zo aan de andere kant. Wij liepen over de kinderkoppen van de drukke Vischpoortstraat, de centrale winkelstraat. Mooie oude gevels. Het blijft wel wennen om daar dan ineens een lichtbak te zien hangen van de Zeeman. Bij het oude klooster aan de andere kant sloegen we links af naar de Nicolaaskerk. We passeerden de voormalige synagoge, met het museum Sjoel Elburg. Via het Westerborkpad had ik daar al eerder kennis mee gemaakt en Elburg al uitgebreid bewonderd en beschreven.

Bij de kerk weer terug in de richting van de Beekstraat en via de oostelijke Mheenpoortstraat stonden we ineens weer buiten. Bij al dat heen en weer gewandel kom je ogen te kort om alle oude huizen, muurversieringen, kerststalletjes goed te bekijken en natuurlijk zo nodig van commentaar te voorzien.

de Beekstraat vlak voor het verlaten van de vesting via de  Mheenpoortstraat

Buurtbus
In een tweede rust hebben we vandaag geen zin, want de buurtbus bij de begraafplaats van Oosterwolde gaat maar een keer in het uur. Als we direct doorlopen halen we die zonder te haasten. Dan zijn we ruim voor het invallen van de duisternis veilig op het eindpunt. 

silhouet  van de Nicolaaskerk

Direct buiten Elburg ging het onverwacht dwars door de weilanden. Dat is weer mooi lekker vrij rondbanjeren. Over verschillende handige overstap-planken werden de sloten en drassige stukken genomen. Zwanen in virtuele gele hesjes werden veiligheidshalve ruim omtrokken om er daarna snel nog een foto van te nemen.

 

We passeren het grote Oostendorp langs de randen van de bebouwde kom en doorkruisen daarna het landelijke gebied richting Oosterwolde. De bushalte bij de begraafplaats wordt ons eindpunt. Maar dat einde schrikt ons niet af en werkt eerder als een magneet. Goed onderhouden boerderijen worden gepasseerd zonder ze te bestuderen. Theeschenkerij 'Boerengoed' laten we rechts liggen en slaan links af voor het laatste stuk op het Kerkpad. We ruiken als het ware de stal en stampen goed door, want je moet bij een landelijke bushalte altijd ruim op tijd zijn.

Bij de meeste haltes tussen weilanden staan bij drie graden boven nul geen passagiers en dan scheuren de vrijwillige chauffeurs versneld over hun traject zonder te stoppen. Zeker als je er niet echt als Jozef en Maria uitziet. Maar alles klopt op deze adventsdag. Een paar minuten later mogen we mee en pakken onze rust in de minibus op weg naar 't Harde. Volgend jaar komen we wel terug. Eerst maar even Kerstmis vieren in onze eigen stal.

De dagverslagen worden verzameld in de pagina
Zuiderzeepad: wandelen rond het natte hart van Nederland

Zie al mijn wandelingen in Nederland