Olavspad 2017; Laatste voorbereidingen

Lijstjesfreak

De afgelopen twee weken zijn alle spullen schoksgewijs verzameld. Rugzak en stokken van zolder, slaapzak, luchtbedje en tentje getest, twee wandelbroeken ingepakt, waarvan er eentje iets warmer is, want de temperaturen zullen de komende veertien dagen niet echt boven de achttien graden uitkomen volgens de 'vêrvarsel' Als je de 'v' als een 'w' uitspreekt lijkt het op een Nederlandse weersverwachting, maar dan kouder. Vandaag ingecheckt bij Scandinavian Airlines en ondanks de beperkte haardos nog een laatste haircut uitgevoerd. Lijstjes afwerken en plannen als sport; een lijst voor de bepakking van de rugzak en een lijst voor alle overige voorbereiding.

Nu nog geestelijk inprenten wat ik morgen, hoe laat, waar nog moet doen. Noors geld pinnen op Oslo Airport (Gardermoen) en onderweg naar Kvam niet vergeten ergens een gastankje te kopen. Kvam, ongeveer zestig kilometer noordwest van Lillehammer, was het eindpunt van vorig jaar.

Hopelijk haal ik de trein van het vliegveld naar Lillehammer. Een uur en twintig minuten houdt niet echt over. Als de bagage maar op tijd op de band verschijnt dan moet dat lukken. De enige spelbreker kan dan nog de kaartjesautomaat zijn. Vaak zijn dat digitale monsters, die je allerlei vragen stellen waarop je niet zit te wachten of willen dat je op een touchscreenknop drukt die je niet kunt vinden.

In Lillehammer is er negentien minuten tijd om over te stappen van de trein naar de bus. Volgens Google-maps is er een sportwinkel op tweehonderd meter. Met Google-streetview was ik er in no time. Tweehonderd meter lopen, een gastankje vinden, afrekenen, tweehonderd meter terug en daarna bus 142 opsporen kan net. Of zal ik eerst de bus opsporen en de chauffeur vragen hoe laat hij echt weg gaat? Decisions, decisions. Spanningverhogend al dat geplan en tegelijkertijd altijd weer een leuke uitdaging. En lukt het niet dan is er ook niemand overboord. Alleen wordt het eten de eerste dag een koude schotel.

Vanavond hebben we zeker niet koud gegeten. Ter afscheid zijn Juud en ik lekker wezen dineren in een restaurant waar we ooit onze eerste afspraak hadden. Goud van oud dus. Ze zegt dat ze me gaat missen, maar als ik op de kalender kijk zie ik bijna elke dag al een activiteit. Morgen als ik vertrokken ben start het gelijk met een bezoek aan een quilttentoonstelling en het weekend zijn alle bedden bij ons in huis al besproken voor quiltgasten. Eigenlijk moest ik wel weg om plaats te maken. 

Nu ik het zo opschrijf klinkt het al een stuk makkelijker om zonder bezwaard gemoed op pad te gaan. We gaan er weer iets moois van maken. Laat het nieuwe avontuur maar komen. Nog 310 km van de 643.

Alle dagverslagen van 2017 zijn aaneengeregen in het totaalverslag van 2017