Olavspad (Gudbrandsdalsleden) 2016; Oslo - Skedsmo

Vrijdag 5 augustus, wandeldag 1

Gepland: van Oslo naar minimaal omgeving Hvam, ± 20 km

Daadwerkelijk: van Oslo tot net voorbij Skedsmo, ± 25 km

Kerkhof van de Ostre Aker Kirke in Oslo

Kerkhofwater

Eerste meters

Gisterenavond heb ik in de Oslose wijk Galgeberg nog de eerste honderden meters over het pad gelopen. Ik werd het na de lange reis- en site-seeingdag zat, het was inmiddels 19.30 en ik kreeg trek. Verder weet je het op zo'n Galgeberg maar nooit. De route terug naar de hostel liet een andere moderne ontwikkeling in Oslo zien. Ze voerde langs diverse moskeeën en door een wijk met een sterk Noord-Afrikaans karakter, die gaandeweg ook emplooi bood voor Aziatische immigranten. Daarom ben ik daar, op de eerste Noorse dag, maar in een Indiaas restaurant gaan eten. Na het passeren van een drietal Pakistaanse elftallen, die zich breed posteerden op het trottoir, vervolgde mijn doorsteek langs een reeks Aziatische en Oosterse winkels en uitstallingen, hier en daar gelardeerd met Oost-Europese bedelaars. Oslo is dus een moderne Europese stad waar ook Noren wonen.

Complimenten
Gevoelsmatig was de echte start natuurlijk vandaag, vrijdag 5 augustus. Via een andere route dan gisterenavond kwam ik weer terug op het pad. Al snel kreeg ik in de gaten dat dit pad niet zo maar een beetje in elkaar geknutseld is. Hartverwarmend is de aandacht die aan dit pad is besteed; een betere markering heb ik nog niet eerder meegemaakt. Nog niet op alle lantaarnpalen zit een sticker, maar het scheelt niet veel. Zelfs later in het bos en op het platteland hingen de bordjes veelvuldig aan takken of stond er steevast een paaltje op elke hoek. Petje af. Complimenten voor de organisatie achter dit pelgrimspad.
Die stimulans van goede markeringen had ik ook wel een beetje nodig. Bij de start om 08.45 bij hostel Anker liep ik al in mijn regenjas. Afwisselend aan - uit ging dat door tot 13.30 bij het bereiken van de buitenrand van Oslo.

Lopen in de stad
Verbaasd waren wij allebei zo midden tussen de wijken en bedrijventerreinen. De reebok hield mij goed in de gaten. Veel ruimte om te vluchten had hij overigens niet. Twintig meter links van hem liep de vierbaans E-6. Vijftig meter naar rechts stond die mens met die rugzak en tweehonderd meter voor hem lag de Ikea. Niet direct een plek waar je als ree naar toe wilt. Ook ik ging niet naar de Ikea, hoewel ik nog even dacht aan de mogelijkheid van een verlaat extra ontbijt. 

Zoals verwacht was het verlaten van Oslo geen pretje. Veel lopen langs verkeerswegen met druk verkeer. Hoogtepunt was de eerste rust bij de door Ria Warmerdam in de gids al aangeprezen 'Baker Hansen'. In deze konditorei met vriendelijke bediening kon de regenjas even uit en gingen er een cappucinno en kanelbolle in.
Minder briljant was dat mijn camerabatterij er bij de Ostre Aker Kirke mee stopte. De aanblik van zoveel graven was blijkbaar de doodsteek.

Ostre Aker Kirke

Dieptepunt was de tweede rust in de dug-out bij een sportveld vlak voor de wijk Furuset. Ik zat wel droog in mijn dug-out, dat wel, maar verder was er weinig te beleven op dat sportveld in de regen. Ook de landloper, die de andere dug-out had omgebouwd tot 'slaapvertrek' had niets te melden. Eerlijk gezegd bleef hij gelukkig verscholen in zijn slaapzak tussen zijn tassen met waardevolle spullen.

mijn eigen dug-out

Good bye Oslo
Eenmaal buiten de stad ging het een stuk beter. Het werd droog en zelfs de zon ging schijnen. In de wandelstand werden de stokken gesteld en daarna ging het de eindeloze natuur in. Althans dat dacht ik. 

Het bosgebied direct buiten Oslo in de richting van het dorp Hvam was prachtig. Ik leefde helemaal op. Dit herkende ik. Klimmen, dalen, over stenen en boomwortels. Hier en daar een beekje, mooie bankjes om te zitten, hardlopende mensen in het bos. Prima. Maar na vier kilometer was dit bos voorbij en stond ik bij een bedrijventerrein in aanleg; Lahaugmoen. Daarna volgden voornamelijk asfalttrajecten. Gelukkig wel door boerenland.

Olavsgaard, het aangeraden hotel in Hvam, kwam te vroeg in de middag en lag ook niet meer op de hoofdroute. Het eindpunt werd eenvoudig verlegd zonder te weten waar of wat dat zou worden. We zien wel. Met de gedachte dat er misschien bij de kerk van Skedsmo gekampeerd kan worden werd dit het nieuwe doel. 

Over akkerranden, bosranden, langs achtertuinen en na een hernieuwde passage van de snelweg E-6 bereikte ik de kerk van Skedsmo, mijn tweede kerk en tweede kerkhof van vandaag.

Het kerkje was best aardig om te zien. Belangrijker was het omringende kerkhof. Met de opmerking van Ria Warmerdam in gedachte ging ik op zoek naar de waterkraan, die volgens haar op elk Noors kerkhof te vinden is. Een waardevolle vermelding in haar gids. Met twee liter water kwam ik weer terug. Duidelijk maakte die zoektocht tevens, dat mijn idee om hier te kamperen niet aansloot bij mijn, en vermoedelijk ook niet bij de Noorse ideeën over goede normen.

Kerk en begraafplaats van Skedsmo

Na  een beeld van St. Olav in volle wapenuitrusting te hebben bewonderd, ging het om 16.30 opgetopt met water toch maar weer voort. Zevenhonderd meter verder bood een boerderij met glad gemaaid gazon rond het huis kansen voor een prachtige kampeerplek. Dat zag ik al helemaal voor me, maar de boerin niet. Wel wees ze mij een halve kilometer verder gelegen, ingerichte plek waar dat wel zou mogen. En daar zit ik nu. Subliem. Pontificaal ben ik de enige trekker, die gebruik maakt van deze super de luxe plek met picknickbank, kampvuurplaats en kampvuurhout. Oh ja, en ruimte voor ongeveer twee tentjes. Dit Olavpad zit duidelijk in de groei, ze zijn goed bezig.

Avond in Skedsmo
Sinds anderhalf uur schijnt de zon volop en ik moet nu echt stoppen met schrijven anders verbrand ik. We gaan daarom over naar het diner en dienen dit op in zakvorm. Pasta carbonare, het smaakt er ook naar en volgens de verpakking heb ik morgen weer voldoende energie. 

Hoewel het de hele dag muggenvrij is gebleven trek ik mij om half negen terug in de tent. Lekker nog even genieten van de e-reader. Het wordt eerst een kennismaking met het boek 'Altijd Lapland' van Gerrit Jan Zwier. Door bekende namen van vorig jaar als Jokkmokk en Kvikkjokk was het mij opgevallen. Eens lezen hoe hij dat lege land heeft ervaren. 

Als afsluiting van de avond nog een sudoku op medium niveau, dat is na vijfentwintig kilometer al moeilijk genoeg. Vlak voordat ik om half tien ga slapen zie ik, op mijn uit de krant gescheurde overzicht, dat de Olympische Spelen van Rio vandaag worden geopend. Hoe blijf ik op de hoogte van de Nederlandse verrichtingen? 
Afgeleid bij al dit rommelen en lezen wordt ik niet. Er zijn sinds vijf uur twee hardloopsters en een auto voorbij gekomen op de gravelweg. Geen wandelaars of pelgrims. Zit ik wel op het goede pad? 

De dagberichten zijn in een verslag aaneengeregen in een aparte pagina 
Verslag Olavspad (Gudbrandsdalsleden) 2016 ; wandelen Pelgrimstocht Oslo - Trondheim
In 2017 heb ik het tweede deel gelopen zie het Verslag Olavspad 2017 Kvam-Trondheim

Ook te starten via de link in de rechter marge onder 'Wandelverslagen'.

Zie ook mijn Review met tips en ervaringen