Eindstation
Maandag 25 juli 2016
Voor ons was station Beilen het laatste station. Voor de gedeporteerde Joden was dat station Hooghalen. Te voet gingen ze verder naar het kamp. Een treurniswekkende stoet moet dat zijn geweest. Later werd er een spoor naar het kamp aangelegd. Dat maakte de organisatie van alle transporten makkelijker en waarschijnlijk ook minder zichtbaar. Efficiency, aan alles werd gedacht.
Voor ons een afsluitende etappe van slechts een wandelpad. Voor hen een tussenstop naar een ellendig einde. Op het pad waarover in de oorlog tienduizenden Joden met hun laatste bagage ongewis voortgingen lopen wij naar het herinneringscentrum. Nu spelen er kinderen. De gillen komen je tegemoet uit het junglebos van het vakantiepark. De aarde draait door. Hooghalen heeft allang geen station meer.
Monument van de 102.000 stenen |
Ik heb de ongelofelijke beelden en teksten al eerder uitgebreid bekeken bij de opening van het pad en de presentatie van de wandelgids in 2012. Een project van onder andere projectleider Hans Schuhmacher en initiatiefnemer Jan Dokter. Een bezinningsroute hadden ze voor ogen. De projectgroep is erin geslaagd. Niet altijd een mooi traject, maar bij dit pad werkt dat versterkend. Naast het traject rondom de spoorlijn geeft de gids op gepaste momenten herinneringen uit een zwart verleden, dat langzaam wegglijdt in de tijd. Een onwaarachtig verleden, maar daarmee helaas niet minder waar.
andere wandelingen in Nederland: zie mijn wandelingen in Nederland
Een bijzonder monument en een ingrijpend museum. Al heeeel lang geleden eens met onze kinderen geweest. Vorig jaar fietsten we er met vrienden en hebben ons voorgenomen om er nog een keer naar terug te gaan.
BeantwoordenVerwijderenGoede reis naar Noorwegen, veel wandelplezier en hopelijk ook goed wandelweer. Misschien ook weer leuke ontmoetingen. Ik ben benieuwd naar jouw verslag.
Indrukwekkend.
BeantwoordenVerwijderenLekker wandelen in Noorwegen!
Hilde