Olavspad (Gudbrandsdalsleden) 2017; van pelgrimsherberg Skogheim naar het Solsjøen meer

Dinsdag 15 augustus, wandeldag 13

Van pelgrimsherberg Skogheim, 4 km voor Løkken Verk,
naar het Solsjøen meer, vlakbij boerderij Korslia

± 7 uur inclusief rusten, ± 18 km

rustplek bij de oude schoorsteen van een smeltoven vlakbij de brug over de Svorka

Gewoon een loopdag

Airco
Noren moeten wel heel optimistische mensen zijn dacht ik vandaag. Onderweg zag ik verschillende huizen met airco-installaties. Met de nadering van Trondheim had ik op wat meer invloed van de warme golfstroom gehoopt. Maar met acht graden op de thermometer om halftien 's ochtends op vijftien augustus, loop ik weer fier in mijn fleece te wandelen. Prima wandelweer, dat wel. Later hoorde ik van de veerman bij Sundet Gard dat de installaties die ik voor airco's hield in Noorwegen omgekeerd gebruikt worden en dan warmte afgeven. Weer twee dingen geleerd; niet te snel conclusies trekken en op internet de bevestiging gevonden. Ze zouden zelfs een goedkoper energieverbruik hebben dan gaskachels.

Route
De  afstand naar Trondheim neemt gestaag af en zit al onder de zeventig kilometer. Mijn kuit trekt zich daar aan op en werkt weer bijna ouderwets mee. Voortreffelijk ging het de eerste vier kilometer naar Løkken Verk, een oud mijnwerkersdorp.

herinnering in Løkken Verk 
aan de tijd van de mijnbouw

Alle in de gids beloofde voorzieningen zijn er binnen honderd meter te vinden. Daar heb ik eerst alles aangevuld; geld bij de bank, lunch bij de Co-op en zelfs een gedroogde maaltijd bij de sportzaak, chili con carne, echt een zomermaaltijd. Voorlopig weer voldoende voor de komende vierentwintig uur zonder winkels. Nu nog een beetje zon.

De rest van de route liet de bekende afwisseling zien van boerderijen en bos, met een flinke afdaling en stijging bij het riviertje Svorka. Het gedachte einddoel, het 'Svorkmo Skytterhus' werd al om twee uur bereikt. Om de rest van de middag in dit clubhuis van de schietvereniging door te brengen trok mij niet. Bovendien had mijn kuit er nog zin in. Dus eerst maar een rust in de tent bij de schietbaan. Daarna zien we wel verder. 

Svorkmo Skytterhus

Bivak
Vier kilometer verder staat een meer op de kaart. Op mijn gemak ben ik daar naar toe gelopen. Nog een stuk door het bos, een rust bij de kale noordelijke oever en tenslotte een verkenning van een beschutte plek aan de oostzijde. 

Nu, om halfvijf, staat mijn tent vijftig meter van de oever verwijderd vlak bij een hutje. Het lijkt wel de zonneweide voor de lokale zwemmers. Alle tijd voor de nudelsuppe en daarna om de omgeving te verkennen. 

De oever van het meer is hier zanderig en je kunt makkelijk het water in lopen. Er is ook een vlot om vanaf te duiken. Allemaal dingen die ik vaststel en zeker niet ga doen. Begrijpelijk is het hier met dit weer uiterst rustig. Maar dit is mijn Nederlandse blik, want aan het begin van de avond komt er toch een gezin met kinderen voorzien van barbecuespullen voorbij. Moedig. Zeker Noors, gewend aan lange avonden en aan killere omstandigheden. Ik zie ze langs lopen vanuit mijn slaapzak. Hoe lang ze gebleven zijn weet ik niet. De laatste herinnering aan deze dag was beginnend regengetik op het tentdoek.

Alle dagverslagen van 2017 zijn aaneengeregen in het totaalverslag van 2017
De wandeling van Oslo tot Kvam is te lezen in het verslag van 2016

De samenvatting van mijn praktische ervaringen en tips staat in de review