Van Geldermalsen naar Tiel
20 mei 2015
Welkom in Tiel
We hebben gewandeld door een mooi gebied, met grote rivieren die je er zelf bij moest denken. Heel even in het begin een flits van de Linge, maar dat is niet echt groot. Het was veel meer de Betuwe zoals je dat op school leert. De hele route wordt gekenmerkt door vele fruitboomgaarden. Vanaf station Geldermalsen is de route na Tricht nog een afwisseling van boomgaarden en open weidegebied.
Dat verandert bij de nadering van Buren. Vanaf Buitensport organisatie 'Wilgje' aan de Hennisdijk ga je door een mooi natuurreservaat, de Put genaamd. Voordat je begint aan deze strook met afwisselende paadjes door weides en langs kleine meertjes kun je je eerst vergapen aan een moderne speeltuin, met een hoger uitdagingsniveau dan vroeger.
honderden meters diepe boomgaarden vlakbij Tricht |
Je kunt er ook voor kiezen iets op het terras van Wilgje te gaan drinken. Bij het zien van de hindernissen kregen Frank en ik al voldoende mooie herinneringen uit het verleden. Die lieten we dan ook mooi links liggen. En tegen de tijd dat we bij het terras waren regende het. We liepen dus door. Nat was het slechts van korte duur en we hadden geluk. Door een gele golvende gloed van de boterbloemen liepen we een schitterend gebied binnen met geurende meidoorns, pluizende paardenbloemen en witte hagen van fluitenkruid.
Buren en buitenlui
Buren en buitenlui
De routemakers leiden je daarna via allerlei wandel en fietspaden prettig naar Buren. Daar gingen we voor de rust dit keer niet zoals twee jaar geleden op het Maarten van Rossumpad (Ophemert naar Zoelmond) naar Grandcafé De Hofhouding maar dit keer voor appeltaart en koffie naar De Pannenkoekenbakker. Ook goed.
Voorstraat in Buren |
Na Buren is het landschap minder open en heeft daarmee een heel andere, prettige uitstraling. Afwisselend loop je over geasfalteerde landwegen en smalle onverharde paadjes langs akkers en boomgaarden. Een punt voor een korte rust vormde het kasteel Soelen. Hoewel niet opengesteld voor publiek mooi om naar te kijken en foto's van te maken.
Voorbij Zoelen gaat het voor een tweede keer deze wandeling over de Linge. Eenmaal in Tiel is het met de rust gedaan. Ook hier een compliment aan de routeplanners, want grote delen door de bebouwde kom gaan door groenstroken. Dit keer niet rechtstreeks naar het station maar voor ons nog de afsluitende verrassing bij de Bezige en Lachende Bij.
Och, als wandelaar maak je dat niet elke wandeldag mee, dat je via je blog een uitnodiging ontvangt. Weer iets nieuws en de mails waren daarbij nog enthousiast over wandelen ook. Dus hebben we afgelopen woensdag 20 mei het eindpunt van onze wandeling iets verlegd en zaten Frank en ik, na de hartelijk ontvangst, met Mirjam en haar man onder het genot van een bier en heerlijke hapjes uitgebreid te bomen over gemeenschappelijke ervaringen.
De Linge bij Zoelen |
Welkom, kom er in!
Dat waren de eerste woorden van Mirjam. Wie? Nou, de Bezige Bij. Wat? Wacht even. Mogelijk niet bij iedereen bekend; mijn vrouw Judith doet aan quilten. Judith meldt via haar blog aan quiltland wat zij al quiltend meemaakt. Veel van haar lezeressen doen dat ook. In die quilt-bloggemeenschap zie je de meest wilde blognamen voorbij komen. Zo ook de blog 'BezigeBijMirjam' uit Tiel.
(Voor de gemiddelde wandelaar: quilten is een handwerk techniek waarbij je met allerlei lapjes van verschillende kleuren, dessins en vormen de bovenkant van een deken maakt. Als je er dan een tussenlaag en een achterkant aan vast stikt heb je een complete deken.)
So what, wat heeft dit met wandelen te maken?
Alles. Mijn blog 'Walk and See' is door mijn vrouw geschikt geacht, dan wel getolereerd, om te 'volgen' en wordt bij haar in de marge getoond bij elk nieuw bericht dat ik maak. Daardoor zien andere quiltsters mijn wandelblog. Vier blogberichten terug schreef ik over een wandeling samen met dochter Maxime van Weesp, via Muiden en Muiderberg naar station Naarden-Bussum. Daarop kreeg ik een enthousiaste reactie van ene Bezige Bij, die vertelde dat ze in Weesp was geboren en zelfs getogen. Nou kende ik geen Bezige Bij in mijn directe omgeving.
Alles. Mijn blog 'Walk and See' is door mijn vrouw geschikt geacht, dan wel getolereerd, om te 'volgen' en wordt bij haar in de marge getoond bij elk nieuw bericht dat ik maak. Daardoor zien andere quiltsters mijn wandelblog. Vier blogberichten terug schreef ik over een wandeling samen met dochter Maxime van Weesp, via Muiden en Muiderberg naar station Naarden-Bussum. Daarop kreeg ik een enthousiaste reactie van ene Bezige Bij, die vertelde dat ze in Weesp was geboren en zelfs getogen. Nou kende ik geen Bezige Bij in mijn directe omgeving.
Normaal klik je dergelijke berichten zonder te openen als spam weg. De vermelding echter dat zij mij via Juud's Quilts had gelezen was voldoende vertrouwenwekkend. Allerlei genoemde plekken in mijn bericht had de Bezige Bij met blijdschap en nostalgie herkend. Als blogger met een reactiegemiddelde van 0,034, schrik je blij. In mijn dankwoord wenste ik haar nog veel plezier bij haar wandelingen in Duitsland. Je moet tenslotte ook iets stimulerends roepen. Daarmee dacht ik over te gaan tot de orde van de dag.
Mijn reactiegemiddelde zou daarna omhoog gaan. De keer daarop liep ik met Frank over het Grote Rivierenpad van Lexmond naar Leerdam. Ik had mijn verslagje nog niet gepubliceerd of hup daar was weer de Bezige Bij. Wat bleek, zij en haar man hadden vijfentwintig jaar in Leerdam gewoond en zelfs in het beschreven Acqouy hadden zij zich tijdelijk opgehouden. Ook deze omgeving herkende ze uit mijn verhaal. Bezige Bij, inmiddels Mirjam, vond dit teveel toeval. Ja oké, maar wij konden daar niets aan doen, wij hadden het niet gedaan.
Mijn reactiegemiddelde zou daarna omhoog gaan. De keer daarop liep ik met Frank over het Grote Rivierenpad van Lexmond naar Leerdam. Ik had mijn verslagje nog niet gepubliceerd of hup daar was weer de Bezige Bij. Wat bleek, zij en haar man hadden vijfentwintig jaar in Leerdam gewoond en zelfs in het beschreven Acqouy hadden zij zich tijdelijk opgehouden. Ook deze omgeving herkende ze uit mijn verhaal. Bezige Bij, inmiddels Mirjam, vond dit teveel toeval. Ja oké, maar wij konden daar niets aan doen, wij hadden het niet gedaan.
'Komen jullie toevallig ook langs Tiel'? Dat moest ik eerst gaan opzoeken in de gids. En jawel, nadat we eerst nog een etappe naar Geldermalsen gingen lopen, zouden wij de keer erop met het Grote Rivierenpad ook door Tiel komen. Nou dan moesten wij maar eens gezellig langs komen.
Over scholen in het Gooi, over fietstochten, over de gedeelde sport waterpolo, over haar wandelingen met de vriendinnen, vakanties. Het enige wat nog niet gemeenschappelijk was, was het quilten (wat ook zo blijft). Kortom we hebben er heerlijk gezeten en de wandeling uitgebreid afgesloten. Een echte aanrader om zo een wandeling te beëindigen. Mirjam hartelijk dank voor je spontane uitnodiging en jullie gastvrijheid.
Alle berichten van onze wandelingen op dit mooie pad staan op mijn pagina Grote Rivierenpad
Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland
Leuk blog weer Frans en ik sta er leuk op! Misschien tot een volgende keer?!
BeantwoordenVerwijderen