Het Jaagpad langs de Vecht in Vreeland |
Bushalte Rundervreugd
De heenreis met de trein naar Weesp verliep simpel en na enige tijd wachten vonden we de aansluiting met de bus, lijn 106, die één keer per uur richting Nederhorst den Berg rijdt. Die hadden we nodig om tien minuten later bij boerderij 'Rundervreugd' met de gelijknamige bushalte uit te stappen. De vreugde werd direct tot normale proporties teruggebracht door de dit jaar bijna standaard zomerregenbui.
De heenreis met de trein naar Weesp verliep simpel en na enige tijd wachten vonden we de aansluiting met de bus, lijn 106, die één keer per uur richting Nederhorst den Berg rijdt. Die hadden we nodig om tien minuten later bij boerderij 'Rundervreugd' met de gelijknamige bushalte uit te stappen. De vreugde werd direct tot normale proporties teruggebracht door de dit jaar bijna standaard zomerregenbui.
Terugblik op de Vechtbrug in de Gooilandseweg |
Zoetwaterkreeften
Tot onze verbazing troffen we op het wandelpad dat parallel loopt aan het Googpad, een zoetwaterkreeft die ons probeerde af te schrikken. Een zoetwaterkreeft had ik in Nederland nog niet eerder gezien. Met behulp van Wikipedia denk ik nu dat het een Amerikaanse rode rivierkreeft is geweest. Een zogenaamde 'exoot' die zich de laatste jaren behoorlijk in het plassengebied schijnt te hebben vermeerderd.
Dat het geen schijn is bleek later op de dag in Loenen toen er gewoon langs de weg verschillende voorbij kropen en andere, zoals dat in Nederland gebruikelijk is, al waren plat gereden. http://nl.wikipedia.org/wiki/Rode_rivierkreeft
Tussen de plassen
Het Googpad biedt bij wijlen aan de ene kant zicht op de uitlopers van de Ankeveense Plassen en aan de andere kant de Spiegelplas met zicht op Nederhorst den Berg. Je loopt in een gebied waar vroeger flink geploeterd en gebaggerd is om de turf naar boven te halen om het daarna op de legakkers te laten drogen. Nu is het een prachtige omgeving van riet en sloten met hier en daar een idyllisch huisje en nieuwsgierige beesten die wandelaars in de regen nauwlettend in het oog houden.
Zicht richting Ankeveense Plassen |
Zicht over Spiegelplas richting Nederhorst den Berg |
Langs de rivier
Het stuk Vecht tussen Overmeer-Vreeland-Loenen-Nieuwersluis-Breukelen-Maarssen is een aaneenschakeling van sloten, polders, mooie oude landhuizen, herenhuizen, opgeknapte arbeiderswoningen, prachtige tuinen en verstilde dorpen. Een decor waar zo een verlate veldwachter of een baron voorbij zou kunnen komen. Wat er regelmatig hoog boven de omgeving wel voorbij komt zijn de motorjachten waar de kapiteins op de tweede etage onder de bovenste buiskap hun kostbare schip op koers houden.
Verscholen huis met hortensia's langs de oever |
Nadering van Vreeland |
Ophaalbrug over de Vecht in Loenen |
Sluis bij Nieuwersluis |
Landhuis aan de Vecht west van Breukelen |
Landhuis aan de Vecht omgeving Breukelen |
Nieuwersluis
Bij Nieuwersluis valt er behalve de sluis nog meer interessants te zien. Allereerst de oude Willem III kazerne. Als militair kon je daar vroeger beter niet komen want 'Nieuwersluis' betekende dat je meer dan krijgstuchtelijk buiten je boekje was gegaan. Je werd daar voor een echte gevangenisstraf naar toe gestuurd. Er werd daar meteen ook goed aan de conditie gewerkt. De verhalen over afmattende roeitochten in zware sloepen over de Loosdrechtse Plassen en de Vecht deden het altijd goed in de kantine.
Bij Nieuwersluis valt er behalve de sluis nog meer interessants te zien. Allereerst de oude Willem III kazerne. Als militair kon je daar vroeger beter niet komen want 'Nieuwersluis' betekende dat je meer dan krijgstuchtelijk buiten je boekje was gegaan. Je werd daar voor een echte gevangenisstraf naar toe gestuurd. Er werd daar meteen ook goed aan de conditie gewerkt. De verhalen over afmattende roeitochten in zware sloepen over de Loosdrechtse Plassen en de Vecht deden het altijd goed in de kantine.
Deze voormalige gevangenis voor militairen is na afstoting door defensie stilzwijgend voor dezelfde functie behouden, maar nu voor burgers en buitenlui. Die hebben blijkbaar recht op een modernere behuizing, die je tegenwoordig op de flanken van het oude kazernegebouw ziet.
Je passeert ook nog de oude pupillenschool waar in de tijd van Koning Willem III jonge jongens werden onderwezen om later over te gaan in krijgsdienst.
Nog meer waterfauna
Tussen al deze prachtige huizen en dorpen is ook nog voldoende ruimte voor natuur. In een ondiepe sloot bij een buitenhuis in de buurt van Vreeland zwom op zijn gemak een dikke karper vlak onder het wateroppervlak van de heldere sloot.
Onze aanwezigheid deerde hem kennelijk niet. Ooievaarsnesten op hoge palen zijn hier bijna een status symbool bij je huis. Ze staan er niet voor niets want we hebben er verschillende gezien met een tweetal er op aanwezig. Ook los in de wei lopen ze hier in het wild. Minder exclusief maar altijd weer attractief zijn de zwanen en de reigers.
Molens
Op onze laatste kilometers van het Waterliniepad namen we geheel in stijl afscheid met het blik op een tweetal molens dat ooit een rol speelde bij het het drooghouden van de polders. De Buitenwegse wipmolen deed dat voor de Buitenwegse Polder en de Westbroekse Molen voor het waterschap Westbroek. En waarom komen wij er langs? Er tussen ligt natuurlijk weer een sluis die van belang was voor de inundatie van de Nieuwe Hollandse Waterlinie.
Met de 27 kilometers tussen het Fort Uitermeer en slot Zuylen hebben wij het laatste ontbrekende deel in onze gang langs de Nieuwe Hollandse Waterlinie afgesloten. In hoeverre de linie werkelijk ooit heeft afgeschrikt en functioneel zou zijn geweest is ons niet altijd duidelijk geworden. Maar dat geldt voor meer statische verdedigingswerken.
Volgens de inleiders van de wandelgids schijnt de bekende Pruisische strateeg Von Clausewitz erg onder de indruk te zijn geweest. Wij en vele anderen zijn dat tegenwoordig nog steeds. Het was voor ons de eerste keer dat we een zogenaamd themapad hebben gewandeld. Deze combinatie van natuur, geschiedkundig thema en fysieke inspanning is ons prima bevallen. Bij deze onze waardering voor de initiatiefnemers en ontwikkelaars van dit pad.
We weten nu als we een 'groepsschuilplaats' zien dat er dichtbij een fort of een sluis of een nauwe doorgang door het veen of moeras is. Kijk dat geeft toch weer een ander gevoel bij het zicht op die betonnen dozen in de land.
De dagberichten staan in een totaalverslag verzameld: Waterliniepad 2012
Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten