Trekvogelpad; Ik ben verloofd!

De Koffijgoot is een prachtige, gelukkige sloot

Je loopt op het trekvogelpad langs de prachtige 'Koffijgoot' niet ver van Eibergen. Je steekt net de Rekkense Binnenweg over om verder langs die slootachtige beek te lopen als je ineens een ontblote mannen tors ontwaart in het hoge gras voorbij de bocht. Wat doet die meneer daar? Vreemd dat wel, maar we gaan er niet voor omlopen.

Als we naderen komt er vanuit het hoge gras ineens een geklede jongedame omhoog. Wanneer we op spreekafstand zijn schalt het ineens 'Ik ben verloofd!', 'ik ben verloofd!'. Het geluk schiet door de lucht en straalt van het gezicht.

Bij het passeren zien we een mooi picknick-kleed met een fles champagne en dito glazen. Verbouwereerd door de onthulling brengen wij lachend onze felicitaties over. Het tafereel is te intiem om bij stil te blijven staan, maar op afstand neem ik nog een foto en roep dat die naar mijn blog gaat. 'Oh, ja en hoe heet dat blog'? 'Walk and See' (natuurlijk).

Slechts afstand past bij dit geluk

Ik moest vandaag nog werken en kon dus nog geen verslag van onze wandeling van gisteren maken. Bij thuiskomst zag ik bij mijn hits van vandaag dat er al gezocht was. Dus daarom eerst dit belangrijke bericht voordat ik van het weekend het wandelverslag zal maken. Bij deze nogmaals de gelukwensen van Frank en Frans. Wij hebben de eerste kilometers nog een paar keer lachend heel hard geroepen 'ik ben verloofd'. Heel leuk, maar toch lang niet zo mooi en gelukkig als jij dat deed!

p.s. mijn vrouw Judith is trouwambtenaar, dus we horen het t.z.t. wel?

(inmiddels heb ik een prachtige reactie op dit bericht ontvangen)