Floris V-pad; wandelen van Schoonhoven via Groot-Ammers en Streefkerk naar Nieuw-Lekkerland

Op de Tiendweg richting Streefkerk

Ontspannen lopen

Woensdag 8 februari 2017

Ontspannen lopen was het tussen Schoonhoven en Nieuw-Lekkerland. Die ontspanning zou je niet verwachten bij het grauwe weer. Een beetje waterig koud was het. Maar alleen al het idee dat je twee etappes geleden nog in Luilekkerland liep, tegenwoordig ook wel Kockengen genaamd, en nu zou eindigen in Nieuw-Lekkerland doet je voortdrijven om te ontdekken wat daar dan weer zo lekker is. Verder schoten we veel sneller op dan gedacht. Met een aangepaste route en hier en daar wat eigen afkortingen ging dat prima. Eigenlijk hebben we meer dan de helft op een en dezelfde weg gelopen; de Tiendweg, een smalle rechte kade tussen de weilanden. 

En toch niet vervelend. Die weilanden zaten vol met vogels. Al lopend en soms kletsend zag je dan weer links grauwe ganzen en dan weer rechts vechtende meerkoeten. Keek je honderd meter verder weer rond dan zagen we de eerste hazen. Ze lopen weer goed dit jaar. De hormonen beginnen weer op te spelen, nog niet eens voorjaar maar ze houden elkaar in de gaten. Tot onze verbazing kan een brede poldersloot hormonen niet scheiden, het maakt zelfs veerkrachtiger. Met een enorme sprong werd een ontluikende interesse omgezet in een eerste wederzijdse verkenning. We liepen weer verder met de oosten wind in de rug en waren blijkbaar te bedreigend voor een groep wintertalingen met een bruine kop. Nu ik dit thuis op internet nakijk blijken die in de winter in Zuid-Europa te verblijven. Taling klonk wel mooi. En al rond kijkend verdween de ene na de ander kilometer.

Dan weer drie aalscholvers naast elkaar op een molenwiek en even verderop probeerde een mannetjeszwaan ons te imponeren. Verschillende witte dieren kwamen we tegen en één bleven ons volgen.

De route 
In Schoonhoven waren we al twee keer eerder geweest op het Grote Rivierenpad en daarom verlieten we de route en bereikten dit keer via het Nederlands Zilvermuseum, het Doelenplein en over de Wal, het veer over de Lek. Het blijft een mooie oude stadskern om doorheen te lopen. Echte Hollandse gevels en grachten om langs te trekken en van te genieten.

Spits van de Grote Kerk van Schoonhoven

over de Lek

Aan de zuidzijde van de Lek hadden we de route naar het Vestingstadje Nieuwpoort ook al een keer gelopen op het Grote Rivierenpad. Daarom maakten we een eigen route: direct op de Lekdijk sloegen we af naar het westen. De Lek is hier naamgever aan van alles en nog wat, zo ook betonfabriek Lekbeton. Geen handige naam leek ons. Op de dijk was wel wat meer verkeer, maar eenmaal voorbij de huizen van het buurtschap Gelkenes ging het de uiterwaarden in tot aan Groot-Ammers en kon Jack uit het zicht van BOA's gewoon rustig achter ons aan lopen.

Een open eetcafé, Het Posthuijs, werd ons bij het bereiken van Groot-Ammers op een presenteerblad aangeboden toen we de Dijk weer beklommen. Meteen toeslaan, je weet nooit of de andere horeca op onze kaart wel open is en je niet zo smart bent om je phone te gebruiken om dat uit te zoeken.

Na de rust was de omtrekkende beweging langs de kerk van Groot-Ammers aardig, maar niet onthutsend. Buiten dit dorp ging het echt de polder in, onze hernieuwde kennismaking met het groen van de Alblasserwaard met al de watervogels, wilgen en weteringen. Vier kilometer verder nog een korte vruchteloze horecaverkenning in Streefkerk.

Kerk van Streefkerk

Het lijkt hier nog een land van waarden en normen. Je wordt door de jeugd als vanzelf begroet. Nauwelijks bekomen van dit vergeten verschijnsel duiken we opnieuw het groen in met verspreid direct langs het pad en meer aan de horizon allerlei molens; wipmolens, ondermolens, bovenmolens, bovenkruiers. 

Molens bij Streefkerk

Nog even en we snappen de hele afwatering in deze polder. Het laatste stuk over de Tiendweg naar eindpunt Nieuw-Lekkerland ligt voor ons. De herinnering aan de lang geleden verreden Molentocht op de schaats komt wel terug, maar niet echt meer tot leven. Het is niet koud genoeg. Als je maar blijft bewegen krijg je het ook niet koud. We passeren op de Tiendweg drukke wilgenknotters en even verder een licht bewegende VW-Golf met zwaar beslagen ramen. Naast wipmolens dus ook wipauto's. Niemand heeft het koud op de Tiendweg, als je maar blijft bewegen.

Kleine (Tiendweg) Wipmolen bij Streefkerk

De dagverslagen worden verzameld in de pagina 

Floris V-Pad; wandelen van Amsterdam naar Bergen op Zoom

Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland