Grote Rivierenpad; wandelen van station Hemmen-Dodewaard naar Oosterhout

Van station Hemmen-

Dodewaard naar Oosterhout

15 januari 2016

Lingepad met een vleug grote rivieren

Een dijk in Nederland; of je naar de hemel reist.

Lucht en ruimte
Thuis ga je in de winter niet veel wandelen. Moet je iets wegbrengen, of inkopen doen, dan is er vaak een excuus om de auto te pakken. Soms bij een vlaag van milieubewustzijn of bewegingsdrift neem je nog de fiets, zoals van de week bij -6 naar het zwembad. Misschien kwam dat eigenlijk ook wel omdat de auto voor een onderhoudsbeurt bij de garage stond. 

Hoe mooi is het dan om twee dagen later bij 0 graden op station Dodewaard-Hemmen uit te stappen en gewoon met een lege kop over het zandpad langs de spoorlijn aan een wandeling te beginnen. Eigenlijk dezelfde lucht als thuis, maar nu met meer ruimte om je heen. Onbevangen kijken hoe die routeplanners er dit keer weer in zijn geslaagd een attractieve route langs onbekende oorden aaneen te rijgen. Lekker simpel het pad in de gids aanhouden en de markeringen volgen. Niet nadenken, alleen maar om je heen kijken, genieten en zo nu en dan een verkeerd pad in slaan.  

mooie knotwilgen op onze weg naar Hemmen

Antroposofische stallen
We liepen vandaag eigenlijk het grootste deel over het Lingepad. Meer dan de voorgaande wandelingen ging het weer eens lekker over onverharde paden en hadden we geen last van dat asfaltgedreun. 
Anderhalve kilometer na de start passeerden Frank en ik al filosoferend over de bouwstijlen op boerenerven een aaneenklontering van stallen. Op sommige boerderijen zie je soms de meest rare verzamelingen van stallen, aanbouwsels en schuren. Om de vrije ruimte voor de koeien uit te breiden was hier aan de oude stal een nieuwe, mooiere en hogere stal geknutseld. Een nieuwe vrije stal dus, waar de koeien los kunnen lopen. Misschien stamt deze manier van veehouderij met het vrij aan elkaar breien van stallen met een vrije loop voor de koeien wel uit het vrije onderwijs. Lekker antroposofisch onder elkaar?
   
We stonden daar wel ongegeneerd commentaar te leveren, maar even zo goed liepen wij al na anderhalve kilometer dood op het erf van een boerderij. Een jeugdige boerin moest er aan te pas komen. Ze vroeg ons naar de reden van onze komst toen we op het erf toch maar eens de gids aan het bestuderen waren. Met haar aanwijzingen kwamen we weer van haar erf af en terug op het juiste pad. Zo zagen we ook dat we al kletsend straal langs een afslag met een toch heel duidelijke markering waren gelopen. Laten wij het denken dus maar aan die koeien over laten en beter op de markeringen gaan letten.

Oase Hemmen
In de open ruimte van verstijfde weilanden en bevroren akkers vormt het dorpje Hemmen een groene oase. Over een paar met bomen omzoomde paden nader je de bosstroken die het dorpje omringen. Ben je die gepasseerd dan betreedt je een parkachtige omgeving waar je zoekt naar het naamgevende kasteel. Voor ons betekende dit zoveel afleiding, dat we het rondje Hemmen tegen de richting in liepen en een tweede kaartstudie nodig hadden om alsnog de goede volgorde te ontdekken. Onze manier is wel de meest grondige benadering om heel Hemmen van alle kanten te bekijken en te genieten. 

En als je lang genoeg volhoudt kom je er bij de voormalige kasteeltuin achter dat Huize Hemmen niet meer bestaat. In de Tweede Wereldoorlog is het verwoest. Daarvoor had het tot 1931 dienst gedaan als woonoord van de adellijke familie van Lynden. De laatste baron, Frans Godard, stierf helaas kinderloos. Met hem kwam een einde aan deze tak van de familie, die vanaf 1375! in Hemmen de scepter had gezwaaid. De talrijke bezittingen worden nu nog beheert door de Stichting 'Het Lijndensche Fonds voor Kerk en Zending'. Dat je het maar weet.

Kerk van Hemmen

winterse akker net ten zuiden van Hemmen

de restanten van Huize Hemmen

De Linge bij Hemmen

Zetten, Herveld-noord en Herveld-zuid
Als je het snel uitspreekt ben je 7 kilometer verder en dan heb je in Zetten ook nog koffie gedronken aan het Julianaplein. Je weet wel, bij La Plaza, dat cafetaria waar je door een vriendelijke Chinese bediening informatie krijgt hoe het er in de zomer uitziet.

kerk van Herveld-zuid vanaf de mooiste kant

Oké, het moet voor de routeplanners een uitdaging zijn geweest om een beetje route te vinden om je over en onder twee snelwegen (A15 en A50) en twee spoorlijnen (de spoorlijn Tiel-Arnhem en de Betuwelijn) te leiden richting de Waal. Hou je van nieuwbouw dan kunnen we dit stuk aanbevelen. 

Ten slotte kom je na de A50 weer in het open land en duik je de bospaden van de Heerlijkheid Loenen in. Daar was het weer aangenaam wandelen, hoewel het er in een regenperiode waarschijnlijk een behoorlijke blubber partij zal zijn. Wij hadden mazzel met de bevroren ondergrond. Het pad voerde jammer genoeg niet langs het landhuis. Thuis zie ik op internet dat het de moeite waard is de route daarvoor iets te verleggen. Wij niet, nee wij moesten door naar Slijk-Ewijk. Laat ik het er op houden, dat de huizen daar ouder en gevarieerder zijn. Of het in Slijk-Ewijk allemaal goed gaat weten we niet, maar er hangen daar vreemde trofeeën aan de muur.

De Waal
Eindelijk na 18 kilometer staan we weer op zo'n bekende Waaldijk. Dit is waarom we ooit begonnen aan het Grote Rivierenpad. Brede rivieren waarop grote en kleine vrachtschepen stroomopwaarts stoempen of versneld stroomafwaarts glijden. Enorme duwboten met wel zes bakken er voor naast kleine vrachters die iel afsteken tegen het geweld, dat ondanks de bijna tweehonderd meter lengte ze net zo makkelijk voorbij streeft. Fascinerend om er naar te kijken, iedere keer weer. 

Het laatste stuk naar Oosterhout hebben we nog onderbroken voor een recuperatie bij Brasserie Altena. Prima rustplek met zicht op de rivier. 

We keken er uit op de betonnen platen van camping De grote Altena. We gokten al dat het plekken voor caravans zouden zijn. Bij navraag bleek dat ook zo te zijn. Mooie plekken dacht ik nog. Altijd wat te zien en te beleven. Dat is in alle opzichten letterlijk het geval, zijn het geen voorbij varende schepen dan kan het ook zo je eigen caravan zijn. Als je op Google maps kijkt zie je dat die platen op het moment van de opname mooi onder water staan. Opletten en erbij blijven, of nog beter op tijd weg wezen. Dat deden wij ook. 

 Alle berichten van onze wandelingen op dit mooie pad staan op mijn pagina Grote Rivierenpad 

Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland