Malepartus
15,5 kilometer van Lienen naar Hilter am T.W.
Sprookjesbos |
Na een kort stuk door de velden direct omhoog om 'warm' te lopen en dan meteen weer stoppen bij restaurant Malepartus voor de eerste rust. Uitstekend. Een heerlijke cappuccino om twaalf uur, anderhalve kilometer na het begin van de wandeling vanuit Lienen. Naast ons zat er nog een tweetal op het verder lege terras. Dat waren Duitse mensen. Voor de rest ontmoetten we alleen maar Nederlanders in dit woud op maandagochtend.
Malepartus, een vreemde naam voor een restaurant. Letterlijk vertaald: slecht-stuk. In sommige Duitse sprookjes schijnt het de aanduiding te zijn voor een vossenhol. Desondanks zaten we argeloos op het terras.
"Nach Aufnahme der Bestellung bitte nicht mehr die Plätze
wechseln" stond er achter ons op de muur. Er stond geruststellend wel 'bitte' bij, maar wij zijn niet meer van plaats veranderd na de bestelling van onze cappuccino. Je weet het maar nooit in Duitsland. Wij hielden ons aan de huisregels. We waren al blij dat restaurant Malepartus op deze maandagochtend midden in het Teutoburger Wald open was.
Wat zou er gebeurt zijn als we wel gauw aan een andere tafel waren gaan zitten? We hebben het niet uitgeprobeerd, maar een kilometer verder waren we blij met onze gehoorzaamheid. Midden in het bos stonden langs het pad demonstratief op boomstronken verschillende afgehakte voeten ten toon gesteld. Bij welk sprookje die horen werd ons niet duidelijk. We zijn het niet meer gaan vragen. Snel doorlopen in dit sprookjesbos. Nu kan het nog.
Bad Iburg
Na vijf kilometer bospad waren we toe aan een volgende cappuccino en een toilet, of omgekeerd. Waldhotel Felsenkeller bood beide. Bij de passage van het stadje hebben we na de pauze te rechtlijnig de route gevolgd waardoor we alleen de buitenkant van Schloss Iburg, de Schlossstrasse en de kortste route naar het volgende bospark hebben gezien. Dat gaan we de volgende keer anders doen.
Laatste stuk
wechseln" stond er achter ons op de muur. Er stond geruststellend wel 'bitte' bij, maar wij zijn niet meer van plaats veranderd na de bestelling van onze cappuccino. Je weet het maar nooit in Duitsland. Wij hielden ons aan de huisregels. We waren al blij dat restaurant Malepartus op deze maandagochtend midden in het Teutoburger Wald open was.
Wat zou er gebeurt zijn als we wel gauw aan een andere tafel waren gaan zitten? We hebben het niet uitgeprobeerd, maar een kilometer verder waren we blij met onze gehoorzaamheid. Midden in het bos stonden langs het pad demonstratief op boomstronken verschillende afgehakte voeten ten toon gesteld. Bij welk sprookje die horen werd ons niet duidelijk. We zijn het niet meer gaan vragen. Snel doorlopen in dit sprookjesbos. Nu kan het nog.
Judith langs grote balsemienen |
Na vijf kilometer bospad waren we toe aan een volgende cappuccino en een toilet, of omgekeerd. Waldhotel Felsenkeller bood beide. Bij de passage van het stadje hebben we na de pauze te rechtlijnig de route gevolgd waardoor we alleen de buitenkant van Schloss Iburg, de Schlossstrasse en de kortste route naar het volgende bospark hebben gezien. Dat gaan we de volgende keer anders doen.
Schloss Iburg vanaf hotel Felsenkeller |
Schloss Iburg, Amtsgericht |
Binnen een kwartier stonden we in bospark Freeden voor de klim terug naar de kam. Dat kostte weer de nodige inspanning waar Judith minder enthousiast van werd. Over de bomen valt niet zo veel te vertellen. Het is mooi om doorheen te lopen, maar als het er veel worden, en dat is vaak het geval bij een bos, dan lijken die bomen erg op elkaar.
De afwisseling kwam weer terug na de rust bij de Freedenhütte. Vandaar ging het door de bosrand met zicht op de vallei. Voorbij het dorpje Sentrup verlieten we het bos en slalomden over weidepaden en boerenasfaltweggetjes naar ons hotel.
oude boerderij |
Forellenautomaat
's Avonds zijn we met de auto teruggereden naar Bad Iburg voor een diner in het sfeervolle Gasthof zum Freden. Het regionale menu smaakte uitstekend hoewel de combinatie van forel met Bentheimer Schweinebraten voor mij nieuw was. Je wordt er wel volledig door gevuld. Op de terugweg zagen we vijfhonderd meter verder de herkomst van de forel. Niet alleen de combinatie van vis met varkensvlees was nieuw. Je kunt in Bad Iburg bij de lokale forellenvijvers je forel in allerlei soorten en maten uit een automaat trekken. Dat is weer eens wat anders dan een Nederlandse kroket.
Ha ha wel leuk gevonden die forellen automaat. Het was wel beter wandelweer dan twee weken geleden met de warmte.
BeantwoordenVerwijderen