Maarten van Rossumpad; Ophemert - Zoelmond

Ophemert - Zoelmond

23 januari 2013

  Rivierenland of Boomgaardenland?



Schitterende winterse lijnen in de omgeving van Buren

Boomgaarden

De mensen in de Tielerwaard en de Culemborgsewaard vergissen zich met de naam Rivierenland. Het zou Boomgaardenland moeten zijn. Tientallen hebben we er woensdag 23 januari gezien. En dan niet een paar verspreide bomen rondom een boerderij. Je treft in Boomgaardenland boomgaarden van honderden meters breed en honderden meters diep met dicht op elkaar en in het gelid staande bomen. Of is boompjes een betere beschrijving, of zijn het legbatterijboompjes? Aan de grootte van de verschillende moderne opslagschuren te zien produceren ze blijkbaar goed.

Omdat wij het hele jaar door lopen konden we ook dit jaar weer een tocht in winterse omstandigheden maken. Vorig jaar om deze tijd liepen wij door de Schalkwijkse polders van Jutphaas naar Culemborg (klik op de link voor de mooie foto's van toen op het Waterliniepad). Alleen in tegenstelling tot toen konden we nu niet mooi over het ijs lopen, maar was het een aaneenschakeling van asfalt. Minder afwisselend en weinig uitdagend.

Kasteel Ophemert

Nadering van Kapel-Avezaath

Lingeland

Naast deze algemene indruk werd de 21 km op de route vanaf de Waal vanuit Ophemert naar Zoelmond gekenmerkt door dorpsnamen waar je niet elke dag van hoort. Na Ophemert kwam Wadenoijen, gevolgd door Kapel-Avezaath, daarna het mooie en beter bekende Buren en tenslotte de bushalte in Zoelmond. Dwars door het gebied stroomt de bekende Linge. Dan denk je meteen aan bloeiende bomen. Misschien moet je deze tocht ook niet in de winter lopen maar in mei?

Boerderij aan de Erichemsekade met links de Linge

Karakteristiek vonden wij de oudere boerderijen die tegenwoordig veelal niet meer voor het boerenbedrijf worden gebruikt. Het voorhuis van deze boerderijen is rechthoekig, twee etages hoog en ruim bemeten. Aan de achterzijde van de stal zagen wij bij verschillende boerderijen een soort uitbouw. Het schijnen zogenaamde T-huis of krukhuisboerderijen te zijn.

Buren

Met dit stichtelijke agro-culturele intermezzo waren we 15 km verder en gingen we eerst  voor de verlate koffiebreak naar Grandcafé de Hofhouding vlakbij de Culemborgse poort in Buren. Na de vriendelijke bediening en de prima koffie met werd het tijd voor echte geschiedenis.

Culemborgse poort

Even verderop bij de Lambertuskerk zien we een beeldengroep staan die Anna van Egmond met Willem de Zwijger en twee van hun kinderen voorstelt. Anna was, onder andere, gravin van Buren. Zij was de eerste vrouw van Willem. Ze overleed al op 25 jarige leeftijd. Door dit huwelijk kwam de grafelijke titel in het Huis van Oranje en was voormalig Koningin Beatrix ook nog Gravin van Buren. En dat zullen we weten ook want er tegenover staat het Museum Buren en Oranje.

Museum van de Koninklijke Marechaussee

Bij het einde van de Voorstraat gaan we links af om eens te kijken waar al die borden met de verwijzing naar het Museum Koninklijke Marechaussee ons naar toe voeren. 'Gods eigen Wapen' resideert hier in het prachtige voormalige weeshuis. Die Marechaussee heeft niet zitten slapen en goed voor zichzelf gezorgd. Maar zij schijnen ook verheven te zijn lees ik op een KMar forum;

Bij de KMar, dus ook in het museum, weet niemand waar de oorsprong van de slogan "Gods Eigen Wapen" ligt, maar ze zijn er wel trots op.
Deze slogan is nooit genoteerd of officieel in gebruik genomen bij de KMar, maar ooit uit zelfspot of als een ironische bedoelde uitdrukking, door "iemand" van de KMar gebezigd. De slogan stamt al van voor de Tweede Wereldoorlog.
Voor WO II was de KMar namelijk over het algemeen een Protestants Christelijk Wapen met trouw aan het gezag dus ook trouw aan Gods gezag en men voelde zich verheven boven andere Korpsen.
Hopende u hiermede van dienst te zijn geweest.

De Directeur Museum KMar,
voor deze:
de archivaris,

Na deze ontboezeming denk ik dat de KMar goed zit in Buren. Wij, van een ander bereden wapen, zijn snel doorgelopen op zoek naar meer lucht.

Sporen in de sneeuw

Even buiten Buren gaan we voor het eerst deze dag niet over asfalt. Er volgt een schitterend stukje over de Aalsdijk van waar je achterom kijkend een mooi panorama hebt op Buren.

Terugblik op Buren vanaf de Aalsdijk

We willen de bus op het geplande eindpunt niet missen omdat die maar 1 keer per uur langs komt. Stevig doorlopend brengt de Aalsdijk ons al slingerend enkele kilometers verder bij de tweebaansweg vlak voor Zoelmond. We luisteren daar niet naar de aanwijzingen in de gids maar volgen de sporen in de sneeuw van de 'locals' die door een haag heen gaan en ons rechtstreeks op de weg naar de kerk brengen.

Kerk van Zoelmond

Even later staan we op tijd bij de bushalte naast de Kerk en kijken we met hetzelfde gevoel als slager de Bruin in het rond. Slager de Bruin, van Plein nr 8, is namelijk een met goud bekroonde kampioen worstenmaker. Zoiets straalt ook af op passerende wandelaars.

Dit is een vervolgbericht in de serie over onze wandelingen over het Maarten van Rossumpad. Het aaneengesloten verhaal staat ook in de aparte pagina
Maarten van Rossumpad 2012-2013

(zie de rechter kolom)

Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland