Westerborkpad; Wandelen van Zwolle via Lichtmis en Staphorst naar Meppel

De spoorlijn

Als ik nu thuis mijn foto's terugkijk, zie ik dat deze extra lange wandeling in verschillende delen uiteenvalt. Allereerst Zwolle met zijn middeleeuwse kern en helaas, daarna kilometers buitenwijken en bedrijventerreinen. Vervolgens een landelijk weidegebied ingeklemd tussen de A28 en de spoorlijn richting Meppel. Tenslotte Staphorst, de A28 en Meppel. 

De kern van Zwolle was mooi en het weidegebied richting Staphorst was niet verkeerd. De overige kilometers zie ik als een goede training voor de bergtocht later dit jaar. Totaal bijna 33 km. Onderweg bedacht ik dat je deze etappe ook goed kunt gebruiken voor een vierdaagse training; veel asfalt, met in het centrale deel ook lekkere stukken over onverharde weideweggetjes. Als je niet zo'n lange afstand wilt lopen is de tweedeling in de gids met het tussengelegen Lichtmis als eind- en startpunt ook een goede indeling.

Zwolle

weelde aan de Stationsweg

mooie panden aan de Burgemeester van Rooijensingel

Mooie panden aan de Burgemeester van Rooijensingel

Direct na het verlaten van het station loop je langs statige huizen aan de Stationsweg en de Burgemeester van Rooijensingel. Een lust voor het oog, die van de Stationsweg een indrukwekkende entree van Zwolle maken. 

   

Kort gaat het verder langs de van Rooijensingel met een blik op de Sassenpoort, die er ook van dichtbij imponerend uitziet. 

De fontein vlakbij de Sassenpoort

In de gids gaat de route slechts kort door de binnenstad. Ik was nog nooit in de binnenstad van Zwolle geweest en heb daarom op dit rustig ochtenduur een omweg gemaakt om wat meer te zien. 

Het zogenaamde Karel de Grote huis

De ingang van de St Michaelskerk en de glazen engel St Michael op de Grote Markt

Via de Sassenstraat ging het naar het Grote Kerkplein en de Grote Markt. Middeleeuwse indrukken deed ik daarbij op met oude gebouwen, verschillende pleinen en kerken; zoals het Karel de Grote Huis, de Bethlehemkerk en plein en de Grote of Michaelskerk met de in glas uitgevoerde engel St Michael. Het deed mij denken aan Breda waar ik verschillende jaren heb kunnen rondkijken. Hier ga ik nog een keer naar terug om wat langer rond te dwalen. 

Op de zoekweg naar de westelijk stadsuitgang kwam ik weer op de route en daarmee ook langs de synagoge aan de Samuel Hirschstraat. Ooit, zo lees ik op de muursteen, bezocht door een beduidend grotere geloofsgemeenschap. 

Op een hogere gevelsteen is in Hebreeuwse letters het laatste deel van Jesaja 56:7 aangebracht:
 "Want mijn huis, een huis van gebed wordt het genoemd voor alle volken" (zie foto) 
http://www.synagoge-zwolle.nl/

Oorlogsmonument net buiten de binnenstad

Er volgt nog een aardig stuk met enkele bruggen over grachten, het Almelose Kanaal en langs de Nieuwe Vecht. De bedrijventerreinen die volgen zijn minder aantrekkelijk om door te lopen maar de afmetingen van de hallen in het gebied de Hessenpoort zijn groots en geven aan dat er gelukkig veel dynamiek en ondernemingszin is. 

Begeleid door A28 en spoorlijn

In het centrale deel kom je terug bij de oorsprong van dit pad. Kilometers lang loop je langs, of heb je zicht op de spoorlijn waar het Westerborkpad zich aan vasthoudt. De spoorlijn waarover ooit de transporten gingen richting Westerbork. Met slagen van ongeveer 500 meter zigzag je door dit gebied over landweggetjes naar de Lichtmis. 

Van veraf zie je de oude watertoren al staan. Een toren, die tegenwoordig functioneert als restaurant. Jack en ik bereiken die toren net niet omdat hij aan de andere kant van de A28 staat. Het pad gaat net voor de onderdoorgang van de A28 weer naar het oosten en vervolgt door het weidegebied. Je loopt echter geen horeca mis want aan deze kant van de A28 is ook voldoende keus.

     

Eenmaal weer bij de spoorlijn loop je er dit keer een hele tijd langs. Even onderbroken door een rondgang door het bos bij de 't Wiede Gat, waar tijdens de oorlog een werkkamp was. Joodse dwang-arbeiders werden van daaruit ingezet bij de ontginning van het heidegebied en de aanleg van de nabij gelegen staatsbossen De Zwarte Dennen. Jack en ik hebben het Wiede Gat gebruikt om er bij een vreemde bospoel te rusten en pootje te baden. Kort daarna bereik je Staphorst.

de Grube Poel in 't Wiede Gat

Staphorst - A28 - Meppel station

Metaalbedrijven en oude boerderijen bij Boni en Zeeman zijn de trefwoorden die zijn blijven hangen bij de passage van Staphorst. Door onoplettendheid duurde het even voordat ik de door de gids bedoelde dijk bereikte. Tot die tijd liep ik door een bedrijventerrein met een opvallende concentratie van metaalbewerkingsbedrijven. Een nijver ambachtsvolk blijkbaar daar in Staphorst.

De dijk die een scheiding vormt tussen het bedrijventerrein en de nieuwbouwwijken voert je ontspannen en groen tot diep in het langgerekte Staphorst. Het zijn ook de hoofdbestanddelen van deze gemeente. Bijna alles wat ik zag waren wijken van na 1960 en dito bedrijventerreinen. In het centrum kun je prima rusten bij Hillies snackbar, met de vriendelijke bediening of inkopen bij de verschillende winkels en supermarkten. 

Voor dat laatste kwamen wij niet en gingen dan ook snel verder langs de dorpskerk en de mooie tegenovergelegen pastorie. Daarna volgde de Museumboerderij, omzoomt door enkele andere boerderijen. Een landelijk historisch beeld ontstaat daarbij niet, omdat je afwisselend zicht hebt op bijvoorbeeld de Zeeman en de Boni. 

Ook Staphorst is dus meegegaan in het moderne uniforme winkelaanbod. Niet echt een verrijking voor de eigenheid van een dorp of stad. 

Na Staphorst is het een kwestie van stevig doorlopen naar Meppel, omringd door het verkeerslawaai van de A-28. Zo hebt je toch een tumultueus einde van deze wandeldag.

Alle berichten van de wandelingen op dit pad staan verzameld op mijn pagina Westerborkpad 

Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland