GR 20 - Corsica; Refuge Tighjettu - Refuge Ciottulu di i Mori

Maandag 19 augustus, wandeldag 5

Refuge Tighjettu - Refuge Ciottulu di i Mori

(6,15 uur incl rusten en tweede ontbijt, 620m klimmen, 78m dalen, ± 7,5 km)

gisteren van boven afgedaald naar refuge Tighjettu en nu net na de start alweer een stuk lager.

Corsicaanse dennen
Vanochtend bij refuge Tighettu hebben wij uitgeslapen tot 7 uur. Het traject naar refuge Ciottulu di i Mori kost volgens de gids maar 4 uur netto. Voor ons wordt dat natuurlijk iets meer, maar na vier lange dagen kan een korte etappe geen kwaad.

De dag start door de mooie vallei naar de Bergerie Ballone. Onderweg lopen we langs de majestueuze, hoge Corsicaanse dennen, die kenmerkend zijn voor de noordelijke bergregio 'Corse Haut'. Het is een wonder dat ze op de boomgrens houvast vinden in de rotsen. En in Corsica mogen bomen ook nog gewoon dood gaan. Je ziet overal de meest fraaie karkassen van dode bomen. Even later passeren we de beek Crucetta. Die beken blijven prachtig. Even wat foto's maken en genieten.

Obermeister
Na 45 minuten bereiken we Bergerie Ballone. Het is een verzameling van stalletjes en een sanitairhokje voor kampeerders. Want overnachten in je eigen tent of een huurtent is hier ook mogelijk. Je kunt er zelfs dichtbij baden in een poel van de beek. In de ochtendzon ziet het er aantrekkelijk uit.

        

En je kunt er ook eten! Bij de aanblik van het terras is het voor ons hoogtijd voor een tweede ontbijt Als Frank binnenkomt roept de kok direct 'Ah, Obermeister'. Niet de begroeting die je direct verwacht in de bergen van Corsica. Zijn 'ommelettes fromage et jambon' zijn evenwel van super kwaliteit. Dat is weer wat anders dan mueslipap.

Klimmen naar contacthoogte

De ochtend schiet na deze ruime rust lekker op. We vervolgen ons pad door schitterende open bossen en dit keer blijven we echt lange tijd op gelijke hoogte. Dit doet ons wat meer aan wandelen herinneren. Voordat we weer aan een echt klim beginnen, naar de Bocca di Fuciale, rusten we nog een keer in de schaduw onder een uitstekende rots van waar we uitkijken over de mooie vallei met in de verte het meer van Albertacce. 

Het is inmiddels met 28 graden al aardig warm. Tot onze verrassing hebben we vanaf deze wat hogere locatie ook contact met onze mobiels. Bij de refuges was dat de afgelopen dagen niet gelukt. Vanaf dit moment zullen we steeds telefoneren op de hoogste plekken. Thuis in Nederland gaat gelukkig alles goed. Waar wij nu pas onze eerste warme dag meemaken, is het in Nederland nog heter dan op Corsica en worden warmterecords  gebroken tijdens een hittegolf. Lekker die klimaatverandering.

Bij de klim naar Bocca di Fuciale passeren we weer mooie beken en poelen, waarin enkele wandelaars zich afkoelen. Maar je kunt niet blijven rusten. Ook bij de klim zit weer een rotspartij waar je de handen mag gebruiken. Het valt ons op dat we nu met meer zekerheid over stukken rotswand naar boven lopen, over richels waar we dat een week geleden niet gewaagd zouden hebben.

Eerste blik op refuge Ciottulu di i Mori

Ciottulu di i Mori
14.45 bereiken we refuge Ciottulu di i Mori waar we net het einde van de bevoorrading meemaken. De 'cowboys' vertrekken even later naar hun kudde en naar hun dorp? We boeken in bij de matig geïnteresseerde 'gardiens' en beginnen aan de routine van tent opzetten, wassen, douchen. Alles dit keer in relax-tempo, want dit is een van onze geplande herstelmiddagen en daar moet je zuinig mee omgaan. 

    

Andere gezichten

Zoals al eerder beschreven zijn we een aantal gezichten kwijt geraakt in Haut Asco. Verder zijn we een aantal bekenden verloren door onze overnachting bij refuge Tighjettu. Onder andere Klaus is gisteren door gelopen naar Bergerie d'u Vallone (ook wel als Ballone geschreven). Door die keuze hebben zij vandaag de sprong gemaakt naar of Bergerie d'E Radule of het nog verder gelegen ski-station Castel de Vergio. Wij blijven bij onze geplande etappe-indeling.

Daardoor zaten we slechts met z'n vieren aan tafel in de uiterst schone refuge. Naast ons beide, de Duitse American footballplayer Thomas en de Britse Amerikaan uit de buurt van Manchester. De eerste zei niet al te veel. Hij heeft al dagen last van blaren en beleeft zo te zien weinig plezier aan deze wandeling.

Onze Brit lacht voortdurend zeer aanwezig. Waarom hij  lacht is niet altijd duidelijk. Er is ons wel meer niet duidelijk. Wanneer wij vragen waarom hij een zware verrekijker meetorst, komt het begrijpelijke antwoord 'om vogels te bekijken'. Als hij er daarna aan toegevoegd dat hij het rondlopen met een rugzak van 22 kilo ook wel zwaar vond en daarom na de eerste twee dagen het gewicht heeft verminderd door zijn truien en gasbrander achter te laten, haken wij af. Deze twee worden in de resterende dagen niet onze eerste aanspreekpunten. Jammer, want het zijn zo langzamerhand wel de laatste bekende gezichten. 

tenten in de avondschermering bij refuge Ciottulu di i Mori

De maaltijd in de stille refuge bestond uit een soort soep met resten van gisteren, pasta met kaasbedekking en kaas toe. Alles voor de gebruikelijke E 20. 

Als we weer buiten komen is de temperatuur veranderd. Hier op 1991 meter hoogte en de zon reeds achter de bergkam is het wederom koud. Buiten is het 10 graden. Het is 20.00 uur en ik doe net mijn tent dicht tegen de kou. Zojuist liep ik nog rond in mijn wandeltrui met daaroverheen mijn fleece en mijn regenjack. De buff is ook weer in in gebruik. Wij hebben deze uitmonstering direct na de avondmaaltijd aangedaan. Het geeft wel voldoening dat we deze kleding dit keer tenminste niet voor niets hebben meegenomen.

Dit was het zesde bericht in de serie over onze wandeling

op de GR 20.

De dagberichten zijn tot een totaal verslag aaneengeregen in een 

aparte pagina Verslag GR 20 - CORSICA 2013

voor tips en ervaringen ga naar mijn Review