Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

woensdag 28 oktober 2015

Westerborkpad; wandelen van station Hilversum naar station Amersfoort

Opa, oma en de kabouters

Maandag 19 oktober 2015

Maandag, mooie dag om te wandelen. Zeker als je na negen uur met de trein reist. Velen zijn al weer uren aan het werk. De eerste sigaretten worden tijdens een korte pauze buiten voor het gebouw de herfstlucht in geblazen als Jack en ik passeren. Hun uitgeademde sigarettenrook blijft hangen boven hun hoofd. Het is verder rustig op weg van Hilversum Centraal naar station Hilversum Sportpark waar ik in mei van dit jaar was gestopt. Toen in de zon, nu in bewolkte rust. 
EO
De kilometer tussen Hilversum Centraal en station Sportpark gaat te voet sneller dan wachten op een trein. Eenmaal bij het station bevestigt een snelle scan van de omgeving dat we goed zitten. Er is weer een rood-blauwe sticker met het prikkeldraadteken en verder lopen we op de 'Oude Amersfoortseweg'. Dat moet goed zijn, als je naar Amersfoort wil. 
Verbaasd loop ik even later langs een kloosterachtig gebouw waar de Evangelische Omroep haar studio en kantoor blijkt te hebben. Er is ook een kapel bij het complex. Niet iets wat je bij een protestantse organisatie verwacht. De 'E' staat misschien ook een beetje voor oecumenisch. En als je dat met een 'O' schrijft dan klopt EO ook nog. Op internet lees ik dat het de voormalige St Ludgerus kweekschool is. Oorspronkelijk met een internaat, leslokalen, kapel, fraterhuis, eet- en recreatiezalen. Allemaal opgericht door het aartsbisdom Utrecht. De tijden zijn veranderd. Katholiek bolwerk verdwenen, ander zuiltje erin.
Wandelen langs het spoor
Het traject tussen Hilversum en Amersfoort valt uiteen in het omhullende bos tot aan Baarn met vlak na Hilversum de Waschmeren, en na Baarn de open Eempolder met de vergezichten en de skyline van Amersfoort. Als je geluk hebt zie je achter de lage Eemdijk nog een schip varen. Op die afstand lijkt het wel of het zich een weg ploegt door het land.
De makers van het pad hebben zich op dit traject wel heel goed aan het spoor vast kunnen houden. De momenten dat je er niet vlakbij loopt zijn spaarzaam. Vele treinpassagiers zullen je zien als die gelukkige wandelaar, die daar op een werkdag maar mooi met zijn rugzakje vrij rondloopt. Zouden zij ook wel willen.
De Generaal
Bij het Baarnse station rusten Jack en ik bij Eethuys-café 'De Generaal'. Ze zijn gelukkig open op maandag. Sterker nog ze blijken elke dag open te zijn vanaf tien uur. 
Het is er veel drukker dan ik verwachtte. Veel pensionado's, een oude oma's groep, die zichzelf waarschijnlijk nog steeds een damesclub noemt, een wielrenner op leeftijd en dan nog veel kabouteropa's, oma's en moeders. Ik realiseer me weer dat het herfstvakantie is. De reden dat ik ben gaan wandelen en niet ben gaan schaatsen. De schaatsbaan is nu te druk met schoolkinderen.
Bij De Generaal zijn ze met succes ingesprongen op deze week. Opa's en oma's en de kleinkinderen trekken met verstrekte knapzak en kaboutermuts het bos in, op zoek naar antwoorden. Als ik even later zelf door dit bos omloop om verderop weer op de route te komen, loopt opa met de muts en vult oma de antwoordenlijst in. Het nageslacht rent vooruit naar de volgende kabouter. 
spoorlijntalud bied ook kansen aan andere planten.
vlak na Baarn een woud aan reuze Berenklauw in aftakeling
Oogstmaand
Langs de randen van de Eempolder stop ik nog voor een foto van een doe-het-zelf koe op een boerderij ingangszuil.
Langer sta ik stil bij het maken van een kuil met gehakselde snijmais. Volgeladen zelflossende aanhangwagens worden de een na de ander de kuil opgereden. Daarna begint een zware trekker met dubbele banden en een egaliseer raamwerk alles weer uit te spreiden en aan te persen. Je kunt er tijden naar kijken. Alleen schiet de wandeling dan niet zo erg op. En tot nu toe gingen de kilometers ongemerkt vlot voorbij. Zo zijn we nog lekker vroeg weer thuis ook. Doorlopen maar, want in Amersfoort moeten we ook nog een flink eind door de bebouwde kom naar het station. 

Alle berichten van de wandelingen op dit pad staan verzameld op mijn pagina Westerborkpad 

Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland

Geen opmerkingen:

Een reactie posten