Wandelen Voetstappenpad rondom Hilversum

Dwaalrondje Hilversum

Donderdag 18 mei 2023
25 + 3 kilometer

Herhalingsrondje

Aan de datum van oude foto's kan ik zien dat ik deze tocht rondom Hilversum al in 2008 een keer eerder heb gelopen. Toen met Frank, nu alleen. Judith zit met een vriendin te borduren en ik wil nu eindelijk wel weer een keer een wat langere wandeling maken. Hup, erop uit. Iets van rond de 25 kilometer. En dat deed mij denken aan het Voetstappenpad.

Zuiderheide met de richtingaanwijzer in de vorm van een witte voetafdruk

In de afgelopen jaren heb ik het zelfs twee keer met de fiets gedaan waarbij ik de route zoveel mogelijk probeerde te volgen. Het is een mooi pad dat verschillende heides in het Gooi laat zien en daartussen moet je je weg zien te vinden door bossen en een stukje woonwijk. Daar liggen de uitdagingen.

Westerheide

Westerheide

Als ik om halfelf de auto parkeer bij dagcamping Hilversum-Laren schijnt de zon nog niet. Dat is dit voorjaar geen unicum. Gelukkig heb ik een extra jack bij me. Het wachten is op de beloofde zon. Na een paar honderd meter loop ik al op de hei en past het tafereel zich in stijl aan met het zicht op een kudde schapen. Alsof de tijden van de Larense impressionistische kunstschilders nog bestaan.

Met mijn grove kaart in de hand kom ik met een beetje geluk halverwege de Westerheide op het Voetstappenpad en passeer ik de eerste betonnen richtingaanwijzers met witte voetstappen. Hoewel, richtingaanwijzer is te sterk uitgedrukt want zo nu en dan is het een gok welk richting wordt bedoeld en niet overal is een vervolgteken te zien. Maar voorlopig gaat het goed en rijgen de betonnen voetafdrukken zich aaneen. Vlak voor de Nieuwe Crailoseweg omtrek ik een kleine kudde Schotse Hooglanders in allerlei kleuren, naast zwart en rood ook een lichtblonde verfspoeling.

Natuurbrug Zanderij Crailo

De onverharde Nieuwe Crailoseweg mag ik gelukkig oversteken. Hij wordt ook wel Gebed zonder End genoemd door zijn lengte van ongeveer drie kaarsrechte kilometers. Hij scheidt de Westerheide van de Bussumerheide. Hoewel mijn kaart aangeeft dat het voetstappenpad naar de alom dominerende TV-toren loopt, laat ik mij door een volgende witte voetafdruk verder de Bussumerhei in lokken. Daarna zie ik geen teken meer en verzin ik zelf maar een vervolgroute over de gigantische natuurbrug Zanderij Crailo. Volgens Wikipedia het grootste ecoduct ter wereld! Het is niet gelogen. Via Google Maps zie ik nu dat ik zonder dat ik er erg in had gewandeld heb over een groot opslaggebied van Prorail, de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort en de drukke Naarderweg. Knap gedaan.

Spanderwoud snel fout

Aan de andere kant van de Zanderij Crailo is er verder geen vervolgteken te ontdekken en kies ik maar voor de kant naar de TV-toren. Dat is een goede conclusie, want op de eerstvolgende kruising met een breder onverhard pad, de Nieuwe Meentweg, stuit ik weer op een wit voetje. Beter opletten nu, want dit was wel een mooie omtrekkende route, maar toch komt er nu zeker een halve kilometer bovenop de 25 van de gepande route.

Het voornemen van beter opletten duurt ongeveer tweehonderd meter. Als ik de Bussumergrindweg oversteek heb ik nog houvast aan een betonnen voetstap, maar daarna slinger ik op de tast door het Spanderswoud. In eerste instantie nog richting de Bachlaan. En hoewel ik hier jarenlang heb hardgelopen en Google Maps bekijk mis ik nu mijn bekende route en klungel zo erg dat ik pas midden in het bos herken waar ik ben: op de Spanderslaan. Ra, ra, wandelpet. Mijn zelfgecreëerde uitbreiding van het pad gaat zo richting de twee kilometer extra. 

Verder niet janken, maar beter opletten.  Door naar de westzijde van het woud en over de Oude Meentweg naar de 's Gravenlandseweg. Vlak ervoor zie ik een rustbank om deze escapades-mentaal in een schuchter zonlicht te verwerken. In ieder geval was het een mooie extra-boswandeling en heb ik zo beide Hilversumse Meentwegen bekeken. Dat is toch iets.

akkers in het Corverbos

Corverbos, Kerkelanden

Slechts acht minuten geef ik mijzelf. Door wil ik. Tot nu toe gaat het lopen lekker. Verder dus. Na de oversteek van de 's-Gravenlandseweg volgt inderdaad de Corverlaan die Google Maps in het vooruitzicht had gesteld. Voorlopige even geen omwegen. Dat is in het Corverbos wel verleidelijk. Links en rechts zijn de uitzichten mooi. Niet alleen vanuit de rand van het Corverbos over lager gelegen weides met bosschages rondom landhuizen als Jagtlust en Hilverbeek. Eenmaal in het bos ook over de mooie akkers met lichtgroen opschietend koren. Prachtig.

Aan het eind van het bos heb ik ergens alweer een afslag gemist maar kom met de kaart in de hand toch bij het gewenste punt van de bebouwde kom van Hilversum. Over een alternatieve route en met steun van Google Maps dwaal ik mij uiteindelijk nog redelijk parallel aan de officiële route door de wijk Kerkelanden naar het Loosdrechtse Bos. Meteen maar door naar de Hoorneboegse Heide ten zuiden van Hilversum. Tijd voor een echte rust, tijd voor een lunchpakket in een heidekom midden tussen de bloeiende brem. Heerlijk. Ach laat ik ook maar een foto nemen.

Escape from Hoorneboeg

Halverwege ben ik op de route. Met rusten en omlopen erbij drieënhalf uur onderweg. Mijn benen voelen nog steeds goed. Op naar de heuvel van de 'buitenplaats' Hoorneboeg. Geheel omheind doet het je vermoeden dat er midden op de beboste heuvel een groot landhuis moet staan. Dat heeft er ooit wel gestaan, maar inmiddels is de bestemming gericht op 'bezinning en geestelijk beraad' lees ik op de website met de geschiedenis van De Hoorneboeg. 

Aan de andere kant van de heuvel staat nog een mooie oude villa met keurig geschilderd houtwerk. Nieuwsgierig loop ik door en volg de schijnbare richting waarin de betonnen witte voetafdruk wijst. Dat klopt niet met mijn kaart, maar laat ik dan toch die kant maar uitlopen. Mijn kaart klopt echter wel als ik even later de Hoorneboeglaan bereik. Duidelijk voorbij de route van het Voetstappenpad. Het gaat lekker vandaag. Dan maar vanaf de zuidoostelijke hoek van de Hoorneboegse Heide een doorsteek maken op zoek naar de Natuurbrug Hoorneboeg over de Utrechtseweg.  

Dat plan werkt. Na wat 'bospad-op-gevoel' in de goede richting zie ik weer witte voetafdrukken. Het plan werkt alleen niet meer als er weer een voetafdruk verschijnt die mij ogenschijnlijk van het fietspad afwenkt. Hij staat toch duidelijk niet gericht op het fietspad. Nog een keer laat ik mij omwenken. Het gevolg is dat ik een kwartier later duidelijk uit de richting bij een andere tweebaansweg sta dan gewenst. Google Maps is onverbiddelijk. Dit is terecht de Noodweg. Terug. Eerst meer in de richting van de Utrechtseweg en dan in noordelijke richting op zoek naar de Natuurbrug Hoorneboeg. Hoewel mijn eigendunk wel tegen een stoot kan moet ik toch rekening houden met mijn benen, want inmiddels komt er zeker drieënhalve kilometer bovenop de geplande 25.

Natuurbrug Zwaluwenberg

Van zuid naar zuid

Blij ben ik als de oprit naar de Natuurbrug Hoorneboeg echt in zicht komt. Eindelijk. Meteen door naar de volgende natuurbrug, dit keer bij landgoed De Zwaluwenberg. Aan de oostkant van de A27 denk ik slim te zijn door over een hek van de afrit te klimmen. Dat scheelt weer honderd meter. Wel ben ik daarmee gedesoriënteerd en sla een verkeerd pad in. Slimheid laat zich nauwelijks temmen. Het bos om mij heen heet De Zuid. Wikipedia: een bos ten zuiden van Hilversum. Wat een toeval.

Met enig gezoek waan ik mij weer terug op de route, maar na het passeren van het Jeneverpad let ik teveel op de Schotse Hooglanders en ga helaas niet langs het Hilversums Wasmeer. Toch kom ik via een eigen oplossing op het fietspad langs het uitgebreide speelterrein van de Hilversums Golfclub. Dit fietspad heet de De Hollandse Sloot. Al eeuwen ligt hier de grens tussen Holland en Utrecht. Het is een rechte lijn langs een greppel die al in 1532 werd gegraven om de grens tussen het graafschap Holland en het Sticht Utrecht aan te geven. Zo leer je nog wat midden dus de druk bevolkte greens. 

Ik stop niet bij Herberg Boschoord. De laatste rust tegen een boomstam in een heerlijke meizon is nog tekort geleden. Door naar het volgende herkenbare punt, de Hilversumsestraatweg bij restaurant Groot Kievitsdal. Meteen oversteken en op weg naar weer een makkelijk herkenningspunt, de spoorlijn Hilversum-Amersfoort bij seinhuis 33.

Al een paar kilometer zonder verkeerd lopen. De gang zit er in, het gaat steeds beter. Ter hoogte van Anna's Hoeve passeer ik de A27 voor de tweede keer. Nu onderdoor terug naar het westen. Langzaam kom ik op bekend terrein. Nog even en bij Groepsverblijf 't Laer buigt het pad naar de Zuiderheide.

 

Een Zuiderheide ten noorden van Hilversum? Misschien konden de Hilversummers bij het ontwerp in 1938 het Voetstappenpad nog volledig op eigen terrein intekenen. Toch zal dat door de uitbreiding van de stad op een gegeven moment niet meer mogelijk zijn geweest. Nu loopt het pad om het natuurgebied Laarder Wasmeer heen naar de Larense Zuiderheide. Maar zodra het kan keert het Voetstappenpad aan het einde van de omheining om de Laarder Wasmeer terug naar Hilversums grondgebied. Een moment om nog even uit te kijken in noordelijke richting over de Zuiderheide. We kijken niet op een windrichting meer of minder.

Genoeg, verder voor de laatste kilometer. Die weet ik nog iets op te rekken door mij stug te focussen op de buitenste huizenrand van Hilversum. Helaas van een verkeerde straat. Maar met een laatste omloopje kom ik weer via de Hilversumseweg terug bij dagcamping Hilversum-Laren. Nog redelijk fit bereik ik de auto en kom alles overziende tot de conclusie dat ik een betere kaart nodig heb. Goh, hoe verzin je het na zesenhalf uur.

Zie al mijn wandelingen in Nederland