Pionierspad: wandelen in Almere van het Vroege Vogelbos naar het Cirkelbos

  Almere, van bos naar nog meer bos

Woensdag 12 februari 2023
11,5 kilometer

Bosstad

In december tijdens onze eerste wandeling op het Pionierspad waren we al verrast door de ruime bosstroken en zelfs hele waterplassen tussen de wijken van Almere. Vandaag lopen we opnieuw blij verbluft door de manier waarop het pad zich via allerlei bospaden door Almere kronkelt. Van het Vroege Vogelbos via het Vliegerpark naar de stadsbossen van Almere, het Almeerderhout. Dat Almeerderhout op zich is een verzameling van bossen, zoals het Waterlandsebos en stadslandgoed De Kemphaan, het Kathedralenbos en het Cirkelbos. Als je volhoudt zie je alles. Wij hebben niet alles gezien.

Vroege Vogelbos

Al tijdens de heenreis met bus 326 vanaf de Blaricumer carpool keken we naar de restanten van de Floriade in de vorm van mooi beschilderde flats en met groen begroeide appartementen in de buurt van het enorme meer midden in de stad, het Weerwater. Uitgestapt bij busstation 't Oor doken we het Vroege Vogelbos in en weg waren de woontorens van het centrum. In plaats daarvan de ruigte van dit bos waar de natuur haar gang gaat en afgestorven bomen en struiken een onderdeel van het bos zijn. 

een boom met een vreemde dikke lage tak waar weer takken uit groeien

In de winter zijn goed de mossen te zien op de stammen van de bomen, veelal aan de zuidwest kant. Hutten en zelfgemaakte schommels tonen de aantrekkingskracht van deze spannende wereld.

Vaag zien we de rand van wat Almere Haven moet zijn, maar de tussenliggende wetering en Theehuis het Eksternest in de vorm van een stolpboerderij laten je even geloven dat je in een Noord-Hollands boerendorp loopt.

Verbindingstuk

Dat plattelandsgevoel wordt een paar honderd meter verder weggevaagd als de skyline van het centrum weer opdoemt met enkele woontorens tussen de 70 en 100 meter hoog. Het World Trade Centrum van Almere is zelfs 120 meter hoog. Bij die achtergrond past ook een kort verbindingsstuk door een bedrijventerrein met onder andere een kunstzinnig recyclebedrijf.

inderdaad een Giga Gieter

Almeerderhout

Bij een volkstuinencomplex wordt het alweer groener en langs de buitengrens van Almere Haven lopen we weer in het groen van het Vliegerpark richting het Almeerderhout.

We beginnen aan het lange Waterlandsepad met de opvallende stroken met afgestorven berenklauw. Ze staan zo keurig in vakken dat het lijkt of ze zijn aangeplant. Ik dacht altijd dat het gevaarlijke planten waren die bij contact blaren en zwellingen veroorzaken. Wat heb ik niet goed begrepen? Of zijn deze winterexemplaren geen berenklauwen?

even vastleggen en thuis uitzoeken

niks thuis uitzoeken, meteen even googlen

De Kemphaan

Stadslandgoed de Kemphaan en omgeving is een groot groen avonturenpark. Dat stichting AAP hier zetelt verbaasd ons na vijfhonderd meter niet meer. Dan zijn we namelijk net ontsnapt aan het dierenpark Almere Jungle, een stadsboerderij, een kinderdagverblijf en een camping. We bereiken zonder kleerscheuren ons belangrijkste doel, familie & pannenkoekenrestaurant de Kemphaan.

Fun Forest

Na de pauze storten we ons in het klimbos Fun Forest. Voor klimmers en acrobaten is dit een Walhalla. Niet zo'n lullig vakantieklimparcours zoals we ooit in Frankrijk deden. Nee hier kun je honderden meters lang op hoogte klauteren, catcrawls beoefenen, afglijden langs staalkabels en nog veel meer. Ongelofelijk wat een variatie. 

zomerfoto van de website

Judith en ik negeren de aandrang om in de koude bomen te klimmen en wandelen stug een kilometer door totdat we met een grote boog over het kronkelende bospad, slechts driehonderd meter verwijderd  van de ingang van Fun Forest, weer op de route naar de Hoge Vaart komen. Wat een fun.

Hoge Vaart

De IVN-bomentuin hebben we op deze manier gemist, maar dat wordt goed gemaakt bij de Hoge Vaart. Bij vaart denk ik als Hollander aan een recht stuk water, een smal kanaal. Ook hier is men in Almere met meer fantasie te werk gegaan en is deze vaart na de inpoldering tot een prachtige natuurgebied omgetoverd. 

De rechte kanten van weleer zijn op verschillende punten doorbroken en als het ware van kleine eilandjes voorzien. Daar tussendoor slalomt het fiets- en wandelpad heen en weer en zorgen bruggetjes voor niveauverschillen. Overal groeit het riet. In de zijsloten wemelt het van de eenden en andere watervogels. Tijd voor een lunchpauze en rustig om je heen kijken.

wat is dit nu weer?
(van Jantine weet ik nu dat het Wilde Clematis is; zie haar reactie)

Lange afronding

Na de vaart is het nog een paar honderd meter naar ons eindpunt. He, zou dat onze bus zijn? Hij rijdt wel hard, vooral hard voorbij. Maar waarom zou hij ook stoppen, er staat niemand bij de halte. Honderd meter komen we tekort. Alle tijd om op ons gemak bij de verkeerslichten de drukke Waterlandseweg over te steken. Even slikken dat de volgende pas over een uur komt. Eerst maar onze foto's terugkijken van deze onverwacht mooie wandeling. Daarna maar ieder op zijn eigen mobiel de tijd doden. Volgende keer wat scherper de bustijden bewaken. De volgende keer wordt weer mooi, dan gaan door het Cirkelbos. Ben benieuwd.

Zie al mijn wandelingen in Nederland