Grote Rivierenpad; wandelen van Leerdam via Asperen, Acquoy, Rumpt en Beesd naar station Geldermalsen

Van Leerdam naar Geldermalsen 

15 april 2015

Lingedijk 

Langs de Linge,

langzaam en laverend, 

liepen wij lang, gelijk jonge halzen, 

van Leerdam naar Geldermalsen.

Blasé?
Was het omdat we hier al een keer eerder hadden gelopen tijdens onze tocht over het Waterliniepad en bij een Bloesemtocht? Bloeiden de bomen niet mooi genoeg? Rimpelig als het landschap bleef de emotie, hier en daar verhoogd door een dijk. Een hele lange dijk, de Lingedijk.

Lingedijk op weg naar Asperen

Enigszins lamenterende lulkoek, maar wat schrijf je anders over een prachtige lentedag met zomerse temperaturen, waarop je schitterend wandelt in een afwisselende omgeving en er verder eigenlijk niks gebeurt. 
Het was wel een mooie training. Daar kan het dus niet aan gelegen hebben. Ondanks al dat moois ontbrak de onverwachte ontmoeting, er ontvouwde zich geen onverwacht panorama, er speelde zich geen drama af. Het was een gewone, eerste warme dag, deze 15e april. Niet eens een rokjesdag. En Frank had die verwacht en aangekondigd. Misschien was dat het.

Uit frustratie en onverholen genoegen bleef hij volhardend elk grijs fietsechtpaar op het laatste moment afschrikwekkend luid goedemorgen wensen. Met een kleine aanpassing van de tekst hield hij dat bijna de hele dag, 23 km, vol. Het zat dus diep. Maar de reacties zijn dan ook weer vermakelijk in een land waar bijna niemand elkaar meer groet. Variërend van binnensmonds gemompel tot luide lach. Een meewarige vloek zal er ook tussen hebben gezeten, maar die ging verloren in het Dopplereffect van de e-bikes.

Leerdams samenscholingsverbod
Zo blasé als het klinkt was het natuurlijk niet. Het begon al in Leerdam na anderhalve kilometer met een verkwikkende terrasstop, waar wij het samenscholingsverbod trotseerden. Een samenscholingsverbod is ook niet het eerste dat je verwacht in de glasstad.

Temeer bevreemdend, want de gevelteksten in de nabije Kerkstraat getuigen van diepzinnig inzicht in de hogere waarden van ons leven; wat te denken van 'Vriheyt en is om geen gelt te coop'. 

Gelukkig waren wij met minder dan de verboden drie of meer personen en als je verder niet tot de gevreesde hangjongeren behoort is het hier goed uit te houden. 

Grote Kerk Leerdam

Zuidwal in Leerdam met glasgallerie

Asperse Ganzen
Over de Leerdamse Lingebrug ging het naar de zuidoever en daarna in de richting van Asperen. Eerst via een druk fietspad en daarna over de Lingedijk. 

ook hier weer een aanwijzing dat wij vandaag goed bezig waren

Noord om het prachtige Galgenwiel liepen we. Een plas met boven het strand aan de overkant, het profiel van Asperen met de dominante kerktoren. Mooi, met aan de Lingekant overal in de drassige oeverweides scharrelende paartjes ganzen, die hier onbedreigd hun voer en elkaars aandacht zochten. 

De Galgenwiel met op de achtergrond Asperen

We hadden dit keer ook geen dispuut over het type gans. Met het meegenomen boek, kwamen we tot de eensluidende uitspraak dat het hier ging om 'gewone grauwe ganzen'. Nu we dat eenmaal wisten werd ook de toevoeging 'gewoon' duidelijk. De rest van de dag zagen we niets anders. Behalve dan ter hoogte van Asperen. 

Daar gaf het boek onvoldoende uitkomst. Het waren niet echt Kolganzen, maar wat dan wel?  De uitkomst kwam dit keer van een passerende dame die bijna achteloos meldde dat dit eerder Canadese ganzen waren. Als beginnend ornithologen hebben we dit met enig bedenken geaccepteerd. Maar Wikipedia gaf haar bij onze thuiskomst gelijk.

Binnenkomst Asperen

blik op de Lingewal van Asperen

Fort Asperen

Lingemeanders

Asperen en het gelijknamige fort hebben we verder niet meer verkend. In 2012 hadden we hier al met voldoening rondgekeken en bij de lokale bakker koffie gedronken. Schilderachtig Acquoy met de scheve toren, lag er ook nog.

binnenkomst van Acquoy

Scheve toren van Acquoy

Je kunt de Linge ook als dorstlesser gebruiken

Zonder te rusten slingerden we mee met de meanders, eerst richting Gellicum en daarna met een ruime bocht langs Renoy naar Rumpt. En maar gaan over die Lingedijk. Storend op deze smalle dijken waren de dagjesmensen die zo'n wandeling per auto doen. Maar allee, ook deze grijze echtparen zullen met voldoening thuis komen. Toch maar mooi buiten geweest. 

Slimbo's!
De mensen in Rumpt hebben het goed voor elkaar met die Linge. Mooi onderhouden dijkhuizen, hier en daar luxueus uitgebouwd en dan voor je deur een steiger met privé zwemtrap. 

Waarschijnlijk allemaal import, want daar dacht een oer-lokale Rumptse vrouw anders over; 

'Keik, ik zeg altijd, ik woon nog gewoon aan de Linge, maar die gasten met die steigers die wonen aan een kanaal'. Jaha, zo is het maar net. 

En op mijn geïnteresseerde vraag waarom de binnenscheepvaart hier zo langzaam vaart was de analyse ook snel en scherp. 

'Dat ken niet vanwege de ondiepte. Maar weet je, die figuren van die baggerschepen, die zijn ook niet achterlijk. Eerst hier uitbaggeren en dan half geladen richting Gorkum. Slimbo's. As ze nou eerst eens bij Asperen waren begonnen, want daar is 't het ondiepst. Jaha, wij hebben het nog gezegd! Maar zo kunnen ze natuurlijk langer baggeren. 
Een enkele vraag en je zit bijna in de gemeenteraad.

Blauwe Brug bij Rumpt

Voorhuys in de Voorstraat
Beesd gaf weer iets onbekends: de wandeling door de met leilinden omzoomde Voorstraat. Een honderden meters lange oude klinkerweg met in haagvorm gesnoeide lindes en erachter verscholen mooie oude dorpspanden zoals een monumentale pastorie en enkele oude boerenwoningen. Een prachtige straat waar ze zuinig op moeten zijn.

Toren van de St Pieterskerk

De lindenrij wordt onderbroken bij de stompe toren van de Sint Pieterskerk en de spitse toren van de Heilige Kruisverheffingskerk. Die namen heb ik natuurlijk later opgezocht. De torens kan ik mij nog goed herinneren omdat ik ze kortstondig mooi vond en voortdurend achter de lindenrij op zoek was naar een horeca-uithangbord. Opmerkelijk is wel dat ook deze stompe toren, net als die in Acquoy scheef staat. Wellicht een stil protest tegen de beeldenstorm; je bent uit het lood geslagen maar weigert om te vallen. Op het terras van café 't Voorhuis hadden we voldoende tijd voor deze gedachtes, maar met de komst van het bier waren die direct weer verdwenen.  

Heerlijkheid
Wat ook bij het grondgebied van Beesd hoort is het landgoed Heerlijkheid Marïenwaert. Ik lees dat het circa 900 hectare groot is en voor een groot deel bestaat uit akkers, weiden, boomgaarden en moestuinen. Er zijn ook nog een eendenkooi, meerdere bossen, statige lanen en kronkelende dijkjes. Het mooie is dat het door de eigenaren, de familie Verschuur, voor ons is opengesteld zodat wij eindelijk hele stukken zonder e-bikedreiging over de dijken kunnen lopen. 

Molen De Vlinder aan de Deilse kant van de Linge

Blijkbaar wordt de Bloesemtocht van het Rode Kruis binnenkort weer gelopen want de genisten van Defensie hebben hun materieel al naar de parkeerplaats op Marïenwaert vervoerd om het evenement te ondersteunen. Her en der zijn al taludverstevigingen aangebracht met snel uit te rollen matten. Ook de pontons en de duwboten liggen klaar om de Linge voor 1 dag af te sluiten met deze drijvende bruggen. Natuurlijk zijn ze hier nooit voor gekocht, maar als het in het oefen- en inzetprogramma past, waarom niet. Dan kan de belastingbetaler ook een keer over zijn eigen geld lopen.

Na de Appeldijk verlaten we het landgoed en gaat het over een fietspad verder om na een paar honderd meter alweer over de Lingedijk te lopen. Bij een van de fruitboomgaarden kijken we nog hoe een teler van zijn fruitkarren een eftelingtreintje maakt en met een verjaardagspartijtje door zijn gaard racet. De fotograferende moeders voorin en de uitgelaten kinderen zo ver mogelijk bij ze vandaan met zijn allen in het laatste karretje. Gaaf! Of is het vet cool?

Vanaf hier krijgen we ook zicht op de al aangekondigde 'Slimbo's'. We zien ze druk baggerend op drie pontons met evenzoveel baggermachines en binnenschepen. Het is niet voor niets want elk keer komt de bak vol vaste, zwarte modder omhoog. Daar kan ik normaal best een tijdje naar kijken, kijken naar het werken van anderen, maar we gaan door, want je weet niet hoe lang dit stuk Lingedijk weer is. Even denk ik nog dat het toch snel opschiet, totdat Frank uitlegt dat de kerktoren die ik aanwijs niet van Geldermalsen is, maar van Deil. 

Teleurgesteld mompel ik dat hij gelijk heeft. Had ik niet moeten doen want dat soort dingen hoort hij altijd. Misschien is het deze zelfbevestiging die hem gunstig stemt, of raakt zijn energie op, want deze laatste Lingedijkkilometers laat hij de fietsers gewoon passeren zonder ze met zijn zijn groet te terroriseren.  
De volgende kerktoren is wel van Geldermalsen en als we even later in de trein naar Utrecht zitten, is hij weer normaal en groet hij gelukkig niemand meer. 

Appeldijk bij de Heerlijkheid Marïenwaert

Alle berichten van onze wandelingen op dit mooie pad staan op mijn pagina Grote Rivierenpad 

Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland