Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

zondag 15 april 2018

Zuiderzeepad: wandelen van Uitdam, via Durgerdam, Schellingwoude en Nieuwendam naar Amsterdam CS

Dorpen in de stad

Woensdag 11 april 2018
20 kilometer

Vandaag liepen we onder andere in Schellingwoude en Nieuwendam. Nou leuk zul je denken, geen idee waar het ligt. Ouderen herinneren zich misschien nog de Schellingwouderbrug. Daar ging je vroeger over als je naar Noord wilde of naar het noorden van Noord-Holland. Dat was een andere wereld. Boerenland in het water. 
Schellingwoude en Nieuwendam zijn tegenwoordig verscholen dorpen in Amsterdam-Noord. Ze hebben dezelfde stijl als al die dijkdorpen waar we langs kwamen, zoals eerder Schardam en vandaag Uitdam en Durgerdam. Huizen met houten driehoek- en klokgevels, gebouwd op en tegen de dijk. De rest van het lage en natte polderland er achter is grotendeels leeg. Maar niet achter Schellingwoude en Nieuwendam. Daaromheen zijn nieuwere wijken van Amsterdam geplakt en de jongste versies bestaan uit hoge torenflats. Als in een oase loop je erdoor, met hier en daar nog stukjes weiland en kleine havens. Heel aangenaam, alleen is de cultuuromslag wel groot als je de IJ-oevers nadert langs industrie en moderne mensenpakhuizen.

ergens op de Schellingwouderdijk of de Nieuwendammerdijk
De Aanloop
De vorige keer waren we snel met de auto in het afgelegen Uitdam. Met het eindpunt voor vandaag bij Amsterdam-Centraal kozen we dit keer voor het openbaar vervoer. Ik wil niet zeggen dat wandelen vlugger gaat, maar een reis met twee treinen, een regiobus en een buurtbus vergt duidelijk meer tijd. En meer gepuzzel. Omdat de buurtbus maar 1 keer per anderhalf uur rondtoert is dat wel bepalend. Dat minibusje dreigden we nog te missen door vertraging op het spoor. Na een verstandige keuze, ik geef het toe, van Frank voor een vroegere, ook vertraagde trein konden we met enig geluk in Monnickendam de geplande buurtbus bereiken en de dienstwissel bijwonen:
"Had je er veel?". "Neeh, alleen vanochtend acht. Daarna heb ik twee keer leeg rondgereden". "De computer hapert soms". "Ja dat had ik vorige week ook al". 
Daarmee was de overdracht afgerond. De vriendelijke nieuwe chauffeur schatte ons in voor halte Euro Parc Ressort bij Uitdam. We passen blijkbaar in het beeld van die populatie en zien er dus niet onderscheidend genoeg uit in onze wandelkleding. Iets om aan te werken. Gelukkig vond hij halte Uitdam-Dorpstraat ook goed en wenste ons een prettige wandeling.
Uitdam
Uitdam Dorpstraat
Uitdam en zijn dijk
Het zeshonderd meter lange Uitdam waren we door voor we het wisten. Het is een afwisselende aaneenschakeling van houten en stenen huizen in allerlei vormen op de smalle strook tussen de dijk en het langgerekte water van de Uitdammer Die. Je moet hier mooie schaatstochten kunnen maken. Mooi glijden over de Die, die Uitdam verbindt met Holysloot en daarna kun je zelfs met allerlei sloten door naar Ransdorp om tenslotte via andere meren en kanalen terug te keren. Ik zie het helemaal voor me. Maar dan moet je wel ijs hebben en dat wordt steeds moeilijker. Vandaag in ieder geval even niet, want de lente is uitgebroken. Het armoedige, bruine gras van de vorige maand, heeft zich aan de mestinjectiescheuren ontworsteld en wuift alternatief groen naar links.  Na de volgende hoek in de dijk wenkt het plots ook naar rechts. Zou het raaigras zijn?
Uitdammer Die
Uitdammer Die met het dorp Uitdam aan de oever
Ben je Uitdam voorbij en kijk je vanaf de dijk terug dan zie je dat het echt een dijkdorp is. Als soldaten achter hun dekking liggen de huizen verscholen tegen de dijk. Alleen de geveltop kijkt uit naar de vijand, het water, de oude Zuiderzee.
Uitdam in de verdediging
Uitdammerdijk
Met een kilometer of negen bepaalde de Uitdammerdijk bijna de helft van onze wandeling. Deze dijk ligt er niet voor niets. Overstromingen hebben dit land gevormd en de diverse meren zoals het Barnegat en het grote Kinselmeer herinneren daar nog aan. De dijk is hier je houvast. Dat zie je al aan de dorpen die steevast aan en op dijken zijn gebouwd en zich daaraan vastklampen. 
Het wandelen mag boven op de dijk over het fietspad. Tezamen met fietsers gaat goed, maar je krijgt wel achtervolgingsangst van de achteropkomende fietsgroepen. Groepen, die je na twee vriendelijke passages al terug groet in blijkbaar het lokale dialect, "noch einen schönen Tag".
Dijkdoorbraak, nu Barnemeer
onderhoud aan de dijk?
Kinselmeer
Het Kinselmeer met op de achtergrond Ransdorp  en daarachter de contouren van Amsterdam
Durgerdam
We zijn er al een keer geweest, in 2011 op het Trekvogelpad. Delen komen nog bekend voor, zoals het buitendijkse land met het staketsel van de vuurtoren en de lintbebouwing langs de Dijk. Er is ook de verrassing van nieuwe gebouwen. Sommige zijn al zo oud, dat ze er ook in 2011 moeten hebben gestaan. Dat mag je tenminste aannemen bij de kapel uit 1687. Er moeten gaten zijn gevallen in ons geheugen. Dat hoeft niet alarmerend te zijn als je het meteen verdringt.
Kapel van Durgerdam
Wat inmiddels wel vaste vorm heeft gekregen is de nieuwe skyline aan de overkant van het Buiten-IJ. Opgewonden wordt je niet van de contouren van IJ-burg. De Durgerdammers zeker niet. Die hadden zich dat jaren terug heel anders voorgesteld. Rustig voort dommelen op de dijk en kijken over het water. Nu wil het hoogheemraadschap ook nog hun eigen dijk gaan verzwaren en de kades ophogen. Angstige actiepamfletten roepen 'Nee' vanachter de ramen en laten je een artist-impressie zien met een gereduceerd uitzicht.
We kunnen er niet bij stil blijven staan en willen na tien kilometer eindelijk koffie. Op naar het enige café. We komen niet verder dan het terras van De Oude Taveerne. Ze zijn op vakantie en gaan, wat denk je, morgen weer open. Dat rustig voort dommelen nemen ze hier wel erg letterlijk. Verder maar weer.
IJ, IJ, wat drijft er op het Buiten-IJ
Het IJ biedt voldoende afleiding om rustig rondkijkend verder te wandelen. Vlakbij de Zeeburgertunnel en de Schellingwouderbrug zie je weer een hele andere vorm van wonen. Het zijn enclaves van woonboten of wat daar op lijkt. Vreemdsoortige verbouwingen van vrachtschepen en zelfs kleine coasters waar een alternatieve samenleving zijn onderkomen vindt. Je moet niet gedronken hebben als je 's avonds in het donker naar het zesde schip in de rij moet. Opmerkelijk zijn ook de zo te zien zelfgemaakte pontons, die niet alleen voor het afmeren van de boot dienen, maar ook woonkamers op zich vormen. Je moet er van houden om half onder water je residentie te vinden.
Dorpen in de stad
Wij lopen verder naar het volgende koffieteken op onze kaart en passeren Schellingwoude op weg naar Nieuwendam. Mooi om eerst de Schellingwouderdijk en daarna de Nieuwendammerdijk af te lopen en je te verbazen. Je weet dat je al in Amsterdam loopt, want dat stond kilometers geleden al op het gemeentebord van Durgerdam. Maar als je niet teveel achter de huizen omhoog kijkt dan waan je je toch echt nog in een Zuiderzeedorp. Ook het verkeer is aangenaam, voornamelijk fietsers en een enkele scootmobiel moeten wij ontwijken.
Cafe 't Sluisje is wel open en we installeren ons met andere dagjesmensen op het buitenterras. Driftig wordt er om ons heen gewerkt aan oude houten huizen en aan de muren van de sluis.  Zelfs het geluid van boren en beitelen heeft hier iets kleinschaligs. Daar past een getapt bier bij.
Net voor vertrek een bezoek aan het minitoilet. Boven de ingang hangt een grote foto van de watersnoodramp van 1916. Dan weet je waarom dit café op de dijk staat.
Vogelstraten
Buiten Nieuwendam volgt nog een ontspannen stuk door het zogenaamde Vliegenbos en daarna is het gedaan met de landelijkheid van de dijkdorpen. We passeren een chemische fabriek en een onduidelijk bedrijventerrein met start-ups en 'Garage Ruimzicht' die omgeven is door lelijke eenden, deux chevaux. Toch hebben de route planners nog een aantal interessante vogelstraten weten te vinden om je te leiden naar het IJ bij het Centraal Station.
Eerst het Vogeldorp met de minihuisjes. Goed onderhouden drijven ze letterlijk op de ondergrond lezen we in onze gids. Ze drijven op een betonnen plaat en staan niet op heipalen. Ze zien er goed onderhouden uit en vormen met de Vogelstraten 1 t/m 6, hun Vogelplantsoen en Vogelplein inderdaad een klein dorp.
voormalig gemeente badhuis van Vogeldorp
Daarna volgt een zigzag door de Vogelbuurt uit het begin van de vorige eeuw. Meeuwenlaan en Koekoekstraat worden gepasseerd. Van het Zwanenplein gaat het door de Sijsjesstraat, de Leeuwerikstraat en Havikslaan. Mocht je als stadskind niet weten hoe zo een vogel eruit ziet, geen probleem, er hangen mooi geschilderde afbeeldingen bij de straatnaamborden. Moderne verheffing van het volk. 
De mensen waren een eeuw geleden zo te zien niet claustrofobisch.  Daar waar je tegenwoordig 1 voordeur verwacht staan er hier twee, sterker, vier naast elkaar. De tweede verdieping is niet voor slaapkamers, maar voor een andere woning. Maar het staat er goed onderhouden bij en de straten stralen zelfs geborgenheid uit.

IJ
De noordoever van het IJ tegenover het Java-eiland heeft niet direct meegedaan aan een architectenprijsvraag, maar wandelen in de zon langs het water is altijd leuk. We passeren genietende en zonnende Amsterdammers op hun IJ-boulevard. Er valt voldoende te zien om hier uren op je bankje te zitten. 


Vrachtschepen en cruiseschepen bewegen langzaam voorbij tegen de achtergrond van de koepel van de Sint Nikolaaskerk aan de andere kant. Wij schuiven mee met de stroom fietsers de pont op en laten ons de laatste meters van deze wandeling naar de overkant drijven. Links en rechts nog gauw wat foto's schietend tot het licht op groen springt als einde van deze ontspannen dag.





De dagverslagen worden verzameld in de pagina 
Zuiderzeepad: wandelen rond het natte hart van Nederland

2 opmerkingen:

  1. Ik schreef het de vorige keer al. Voor mij een omgeving met veel herinneringen. Mooie wandeling weer.
    Cees en ik zijn gisteren ons fietsseizoen weer gestart. De eerste 50 km zitten er weer op. We waren op de grens Sittard, Duitsland. Mooie omgeving ook. Eerder hadden we daar nog niet gefietst en ik heb er ook nog nooit gewandeld.🤗

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als je wandelt zie je zoveel meer. Dat blijkt maar weer eens uit je verslag.
    Prachtige Hollandse plaatjes weer.

    BeantwoordenVerwijderen