Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

dinsdag 2 november 2021

Zuiderzeepad: wandelen van Medemblik via Dijkgatbos en Robbenoordbos naar Den Oever

Met internet erbij toch interessant 

Zondag 31 oktober 2021
22 kilometer
Internetwandelen
Op de wandeling van Medemblik naar Den Oever moet je alles wat afwijkt aangrijpen om het interessant te houden. Op 12 kilometer stappen door het natte gras bovenop de Wieringermeerdijk valt dat niet mee met rechts water en links uitgestrekte weides met windmolens als horizonbrekers.
Maar met internet op zak wordt het toch boeiender dan wat je direct om je heen ziet. Zo zaten wij na ruim twee uur bij werk- en vluchthaven De Oude Zeug doodgemoedereerd bij daglicht uit te rusten aan een picknicktafel. Google je even op internet dan wordt het anders. Uit 'Hollands Kroon Actueel' van 20 maart 2020:

DE OUDE ZEUG – Overdag een vrij stille omgeving, maar dat verandert zodra de zon onder is gegaan en de duisternis in is gevallen. Dan verandert De Oude Zeug van een haven met wat industrie in een poel van verderf waar alles gebeurt wat het daglicht niet kan verdragen. 
De drugshandel viert er hoogtijdagen, maar niet alleen de drugshandel ook de seksindustrie heeft De Oude Zeug ontdekt als ‘afwerkplaats’, dit tot grote ergernis van velen. Vooral na middernacht neemt het aantal verkeersbewegingen sterk toe en is het een komen en gaan van auto’s die drugs komen halen of brengen of even naar de ‘afwerkplaats’ rijden voor wat seksuele bevrediging.

Was die man in de kleine auto boven op de dijk bij de uitrit van de Oude Zeug wel een vogelaar? Waar keek hij naar met zijn verrekijker? Toen wij hem passeerden hielpen wij hem met tellen: "twee, wandelaars, twee".

Briljant
We waren sowieso al goed bezig op internet. Voor vertrek leerde Buienradar dat het vanaf twee uur zou gaan regenen met een verontrustende hoeveelheid van 9 mm in het vooruitzicht. Dat valt natuurlijk niet in een keer dus geen reden om de wandeling uit te stellen. Aansluitend aan de rit naar het busstation van Medemblik zouden we met de bus naar Den Oever verplaatsen. Alleen op zondag is die busrit een soort vrijetijdsbesteding. Na vijftien minuten mag je weer in busstation Abbekerk uitstappen en komt de doorstart naar Den Oever je een half uur later ophalen. Totaal 1 uur en 20 minuten voor 20 kilometer.
op de IJsselmeerdijk vlakbij het stoomtreinstation en het stadhuis van Medemblik
blik vanaf het busstation Medemblik richting noord
In werkelijkheid waren we ook nog eens vijftien minuten te vroeg voor de bus vanuit Medemblik naar Abbekerk. De dijk richting Den Oever lag pal voor ons. Zonde van al die extra reistijd. Meteen gaan wandelen in plaats van wachten op de bus werd aantrekkelijk. Maar wat de doorslag gaf om tegen de gebruikelijke richting in van start te gaan was de gedachte dat we de wandeling op die manier vroeger zouden beëindigen en niet in de regen hoefden te lopen. Briljant. Erg tevreden met ons zelf togen we direct op pad met als startpunt Medemblik in plaats van Den Oever.
Het Lelygemaal dat de polder ooit droogmaalde
Dijkinfra
Is er de eerste vijfhonderd meter nog afleiding in de vorm van het Lelygemaal, daarna hebben we een uur lang een zwart gebouwtje op de dijk als nieuw levensdoel. Om de eentonigheid verder te onderbreken moeten we van de markeringsstickers ook nog een keer van de dijk af. Echt een uitje dat ons de asfaltweg op dwingt, ons opgelegd door niet gedogende boeren nemen wij aan. Tot genoegen van Frank die poreuze schoenen heeft met uitwringbare sokken.
Bij het bereiken van het levensdoel, een zwaar beteerd houten 'dijkmagazijn', dwingen we ons tot een rust op een van de vochtige balken langs het huisje. Je weet nooit of je nog een keer zo'n geriefelijke balk tegenkomt op deze waterkering.
Terugblik op het dijkmagazijn en op 5 kilometer het silhouet van Medemblik
Een tweede hoogtepunt in het 12 kilometer dijktraject was de knik naar het westen na acht kilometer bij het metalen skelet dat op Google maps Zeughoek Lighthouse wordt genoemd. Je moet een redelijke fantasie hebben om er een lichtbaken in te herkennen. Wij konden geen licht ontdekken. Ook de regelmatig opduikende plastic pijpen over de dijk wisten wij niet te verklaren. Waterinlaten? Doorlopen en negeren. Teveel stress al die onbekende antwoorden.
Zeughoek
Dijkfauna
Dat er schapen op een dijk lopen is niet echt een cultuurschok. Maar wat te denken van een haas die wij verstoren tijdens zijn verblijf tussen de basaltblokken. Hij kende het gezegde en ging er conform de verwachting meteen vandoor. Zo niet een flinke meeuw die niet van ons onder de indruk was.
Verrassender waren de alpaca's*. Snel weer naar internet:  Alpaca's  – ook wel berglama genoemd - komen oorspronkelijk uit de hoge Andes en worden daar als boerderijdier gehouden. Hij heeft een schofthoogte van 90 cm en een lange hals, met een wollige vacht of lange lokken die soms tot aan de grond reiken. De vacht komt voor in meer dan 22 erkende kleurslagen. Bontgekleurde dieren zijn veel zeldzamer dan de dieren met andere kleuren.
De alpaca gedijt het beste op een hoogte van 4400-5300 meter waar een geringe luchtvochtigheidsgraad heerst. Daarentegen geeft hij wel de voorkeur aan zachte, vochtige grond voor zijn gevoelige pootjes, met mals gras en veel poelen om zich in te wentelen.
Deze alpaca's* zijn dus behoorlijk de weg kwijt. Maar Nederlandse boeren zien blijkbaar ook handel in deze dieren. Of het om de wol is of het vlees zou ik niet weten. *Ik ben zelf blijkbaar ook de weg kwijt geweest, want ik ben inmiddels gecorrigeerd: het zijn lama's, dijklama's denk ik nu.
Aangespoord door twee op elkaar liggende alpaca's die enigszins afgezonderd van de groep bewegingen maken als zijnde getrouwd lees ik verder: Voortplanting: De vrouwtjes werpen in het regenseizoen na een draagtijd van elf en een halve maand. 
Volgend jaar oktober dus regenseizoen in de Wieringermeer. 

Oude Zeug
Het werkgebied Oude Zeug bestaat uit verschillende haventjes en een centraal industrieel deel. Het meest zuidelijk ligt de Jaanhaven, die op deze zondag vol ligt met wel tien binnenvaartcruiseschepen. Luxe schepen met tientallen kamers.
Of ze hier vanwege corona liggen is niet duidelijk. Mijn spontaan idee van een prima COA-locatie is niet origineel lees ik in een artikel op een regionale website. Blijkbaar heeft scheepswerf Jongert dat in 2020 ook al bedacht. Niet voor voor asielzoekers maar voor arbeidsmigranten. Volgens de krant gebruikte deze werf zonder de benodigde vergunningen een zogenaamde hotelboot voor 39 arbeidsmigranten, die dagelijks werkten aan de bouw van een windmolenpark in het IJsselmeer voor de kust van Friesland. 
een twin-ponton van Barges in Oude Zeug
In de eigenlijke werkhaven ligt nog een link naar de aanleg van dat windmolenpark in de vorm van een tweelingponton met hoge neerlaatbare palen als draagvlak voor kranen bij de opbouw van windturbines van Windpark Fryslân. Gesproken over dit windmolenpark, twee weken geleden tijdens de wandeling op de afsluitdijk naar Kornwerderzand waren ons deze nieuwe molens al opgevallen. Op internet lees ik: 
De 89 windturbines in het IJsselmeer komen in een zeshoek te staan. De afstand tussen elke windturbine is minimaal 600 meter. Daar kunnen boten straks tussendoor varen.
Produceren van de windturbines van april 2020 tot april 2021: in fabrieken in onder andere Friesland, Polen, Duitsland, Vietnam, Portugal en Marokko zijn onderdelen van de windturbines geproduceerd. 
Zomer 2021 Stroom in huis! Zodra de eerste windturbine draait, levert deze stroom. Het windpark is in het najaar van 2021 klaar. Energieleverancier Eneco neemt voor 15 jaar groene stroom af van Windpark Fryslân. 

Wieringermeerbossen
In Noord-Holland boven Amsterdam zie je weinig bos in de vele polders. Dat het Dijkgatbos en het Robbenoordbos de enige bossen van enige omvang zijn boven de lijn Alkaar - Enkhuizen is dan ook goed te merken. Zo stil wij liepen over de dijk zo verbluft zijn we als we geparkeerde auto's met mountainbikedragers ontwaren, wandelaars tegenkomen en aan de kant moeten voor recreatiefietsers.
De bossen moeten van na de oorlog zijn als je af gaat op de naam van het Dijkgatbos: een bos bij het gat in de dijk dat de Duitsers er aan het eind van de Tweede Wereldoorlog in bliezen om geallieerde luchtlandingen te verhinderen. Alles liep weer onder water en pas acht maanden later viel de polder weer droog. Net als bij rivierdoorbraken heten de grote waterkommen achter de dijk ook hier 'wielen'. Nu prachtig omgeven door dikke rietkragen en bevolkt met honderden eenden.
Slaaphaven
Direct na het Dijkgatsbos dwingen we ons tot een ontspannen ligrust met zicht op het open natuurgebied van de Dijkgatsweide, het verbindende gebied naar het Robbenoordbos. De temperatuur zorgt ervoor dat we met de rust niet uit de tijd lopen. Snel weer opstaan voordat je hier verstijft.

Verder maar weer tussen het roodbonte vee door naar het Robbenoordbos. Van het bos hebben we geen foto's gemaakt. Het ging geregeld over fietspaden, hier en daar een ingezakte vlonder over een greppel om de spanning er in te houden en drie kwartier later sta je opnieuw bij het water, bij de Zuiderhaven van Den Oever.
Je bent meteen weer in de bewoonde wereld. Althans, je ziet weer wat moderne huizen met havenzicht. Wat echter het meest opvalt is een lang cruiseschip met het spandoek SLAAPSCHEPEN. Wat moet zo'n cruiseschip nu hier. Slaapschepen.nl geeft het antwoord: slaapschip 'Le Formidable' met meer dan honderd kamers is voor de werkers aan de renovatie van de afsluitdijk voor drie jaar gehuurd.
Zoiets hadden we al gedacht. Het schijnt een goed uitgeruste boot te zijn met sauna, fitness en dat soort zaken. Niet verkeerd als je hier de hele week moet zitten voor je werk.
Wij beginnen aan de laatste anderhalve kilometer op zoek naar de onderdoorgang van de A7 naar het busstation van Den Oever. Die voor de auto's slaan we toch maar over ook al moet het achter de vangrails langs wel kunnen. Laten we ons een keer aan de verkeersborden houden, na 22 km kan er ook nog wel 800 meter bij. Volgens de buienradar echter niet. We zitten nu blijkbaar in eigen tijd. De laatste 500 meter begint het licht te regenen. Daar blijft het bij. De rest van de regengolven zien we als de bus ons alle onbekende delen van de Wieringermeer laat zien. Erg verbredend dat wandelen over het Zuiderzeepad. Nog 1 etappe te gaan.
Zuiderhaven met op de achtergrond de Stevinsluizen in de Afsluitdijk



2 opmerkingen:

  1. Saaie wandeling oehhh kan ik me iets bij voorstellen, bergen zijn dan toch anders he! Maar toch ik genoot van je verhaal.
    groetjes Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk om te lezen hoe julie voor mj bekend terrein ervaren.
    En ook zo genoten van die vreselijke windmolens in het IJsselmeer. Die wij, maakt niet uit waar we zijn, kunnen zien.

    BeantwoordenVerwijderen