Tour du Mont Blanc 2014; van Gîte La Flégère via Planpraz, Brévent en Refuge de Bellachat naar Camping Bellevue in Les Houches

Wintersport

Zaterdag 16 augustus, wandeldag 3

Gîte Gare de Teléphérique de La Flégère - Camping Bellevue in Les Houches

(± 9,5 uur, incl rusten en zoeken naar de camping, 

770m klimmen, 1670m dalen, ± 18 km)

Het besneeuwde Mont-Blanc Massief
vanaf het wandelpad tussen  La Flégère en de Brévent op 16 augustus

Sneeuw

Eigenlijk waren we onze wandeltour gestart met de verwachting in augustus bij een lekkere temperatuur in je shirt met korte mouwen over zonnige bergweides te lopen. Geestelijk hadden we ons hier op ingesteld. Nou, dat idee van korte mouwen en afgeritste broeken hadden we gisteren al laten varen, want met een koude geest kun je niet lopen. Maar toen het begon te sneeuwen keken we elkaar eerst nog wat lacherig aan. 

Sneeuw hoorde toch alleen aan de overkant van de vallei, bovenop het Massief en vooral bovenop de Mont-Blanc? Oké, aan deze zijde van de vallei wisten we inmiddels dat het kon regenen en misten. Eventueel wat koude handen, maar daar moest het mee stoppen. Stoppen deed het mooi niet. Na eerst wat voorzichtige, oude korstjes sneeuw op weg naar de Col de Brévent, ging de miezerregen over in miezersneeuw en daarna in heuse sneeuwvlokken. 

Het vervolg van de klim richting de top van de Brévent (± 2500m) was niet zo'n probleem, maar afdalen over een glad laagje natte sneeuw des te meer. Reden genoeg om beheerst naar beneden te gaan. Om niet het risico te lopen van nog meer sneeuw met dito uitglijkansen lieten we er zelfs een horeca-stop voor schieten. Het moet niet gekker worden.

voorzichtig afdalen van de Brévent

Droog, wolken, motregen, sneeuw
Tot onze verbazing waren wij vanochtend om 06.30 de eersten geweest, die opstonden in de slaapzaal van gîte La Flégère. Op de overige tien beslapen bedden werd nog diep nagedacht en lekker omgedraaid. Op Corsica waren vorig jaar om deze tijd de meeste wandelaars al op pad en verlieten wij als achterhoede de refuges. Zonder opzet waren we ook dit jaar weer deviant. Rijmt ook op variant. Oppassen dus vandaag.

skiliften vlakbij skistation Planpraz

Skistation Planpraz

Het eerste deel van de dagetappe naar skistation Planpraz ging licht op en neer met hier en daar balken-trappen, stukjes bos, skiliften en mooie vergezichten naar 'de overkant', het massief. 

gezicht op het Mont-Blanc Massief vanaf omgeving Charlanon

gezicht op het Mont-Blanc Massief vanaf omgeving Charlanon

Na een rust ter hoogte van Planpraz vervolgden we via de Col de Brévent met de klim naar de top van de Brévent. Tussen de col en de top liepen we over een mooi rotsig stuk met hier en daar wat steilere rotspassages en zelfs enkele ladders, waarbij wij werden gestimuleerd door het opgewekte geklauter van een opa met zijn kleinkinderen. Ook opa was snel en moest ons zo nodig passeren.

volg de gele stippen

Na de Col de Brévent troffen we ook weer een al eerder waargenomen man van onze leeftijd, die nog steeds in zijn korte broek liep. Mijn opmerking 'kijk die commando loopt nog steeds in zijn korte broek' werd niet alleen door Frank begrepen. De man bleek nu weer net een van de sporadische Nederlanders te zijn. Even later stonden we met hem ervaringen uit te wisselen. Verder bleek die korte broek met zijn rode benen ondanks zijn rustpauze net zo snel bij de volgende refuge als wij. Weliswaar met een kleine rugzak, maar toch. Even dimmen dus. 

Natte sneeuw betekent ook niet even lekker rusten onderweg. Na de Brévent begonnen we direct aan de lange afdaling die uiteindelijk in Les Houches zou eindigen (van ± 2500m naar ± 1000m). Aanvankelijk ging dat in lange slagen over een besneeuwd steenblokkenpad. Eenmaal onder de sneeuwzone liep het sneller over geleidelijk dalende keienpaden richting Refuge Bellachat (2151m). 

keienpad richting Refuge Bellachat

Vlak daarvoor haalde korte broek ons in en gezamenlijk bereikten we de kleine refuge. Een warme oase waar we in een dampend lokaal vol vochtige mensen en rugzakken genoten van lekkere warme soep en een assiette charcuterie.

Refuge de Bellachat (foto van internet)

Korte broek was een vriendelijke man. Eerder had hij interesse getoond in onze ervaringen en beoordeling van de GR 20. Nu vernamen wij dat zijn wandelhistorie onder andere gevuld was met de GR5, ruim 2500 km van Hoek van Holland naar Nice.  Dit jaar liep hij delen van de Tour de Mont-Blanc, die hij destijds nog niet had gedaan. De GR5 en de TMB lopen namelijk op een aantal trajecten gelijk op. Hij vertelde op een prettige manier zonder grootspraak. Vandaag was hij naar deze kleine Refuge de Bellachat gegaan omdat hij hier destijds zo goed had gegeten en geslapen. Bellachat had bij hem goed gescoord. Bij ons ook. Het was er gemoedelijk met een opgewekte bediening en bovenal lekker warm eten. 

Gletsjer aan de overkant van het dal gezien op onze afdaling richting Les Houches

Les Houches
Met de afdaling vanaf Bellachat naar Les Houces moesten we niet zo zeer afstand, maar wel nog steeds ruim 1000m hoogteverschil overbruggen. Eerst nog boven de boomgrens, maar daarna lang door het bos.

Blik in het dal van Chamonix tijdens onze afdaling richting Les Houches

Blik in het dal van Chamonix tijdens onze afdaling richting Les Houches

Bij een dierenpark voegden wij ons in de andere wereld van dagjesmensen met kinderen op de terugweg naar de parkeerplaats. Vanaf die parkeerplaats volgde nog een bostraject waarbij wij Christus van achteren bekeken. Hij keek als een koning uit over het dal (Statue Christ-Roi)

    

Op internet ziet Christus Koning er zo uit

Na ruim tweeënhalf uur bereikten we tenslotte Les Houches. Daar waren we voor het eerst echt in het dal van Chamonix. Een dal dat we tot nu toe alleen in flitsen door gaten in het wolkendek hadden gezien. Nieuw was ook dat de zon scheen en ook bleef schijnen. Van acht graden vanochtend bij de start, via bijna nul graden op de Brévent, liepen we nu eindelijk in lange broek bij twintig graden. Eindelijk lekker warm. 

Om bij de camping te komen liepen we nog zeker meer dan een kilometer door dit ski-dorp. Ons baken daarbij was het begin van de cabineskilift want daar zou de camping liggen. De lift, Teléphérique Bellevue, was redelijk snel gevonden. Camping Bellevue kostte meer moeite. Hoewel die hemelsbreed slechts tweehonderd meter uit elkaar liggen, hadden wij, geoefende spoorzoekers, daar met wat omzwervingen toch gauw een half uur voor nodig. 

Camping Bellevue in Les Houches (de volgende ochtend)

Camping is een wat groot woord. Het is het einde van een piste, dat in de zomer wordt omgebouwd tot een soort mini-camping. Dat Les Houches het meest gekozen start- en eindpunt is voor de Tour de Mont-Blanc was goed te merken. Zo probeerden Israëlische jongens, die op het punt stonden af te reizen naar vliegveld Genève, tevergeefs andere wandelaars hun half lege gastankjes te schenken. Ze hadden de wandeling met plezier gelopen, maar hadden de zwaarte toch enigszins onderschat. Hier en daar hadden bus en skilift stukjes voor hun rekening genomen. 

In de avondzon hebben wij onze, al dagen natte tentjes opgezet. Eindelijk kunnen ze drogen en de vochtige rugzakken uitwasemen. Zelf zijn we in het laatste paar droge, niet stinkende kleren naar een restaurant gegaan. 

restaurant in Les Houches

raclette oventje met echte kooltjes

De raclettes om ons heen deden het prima en de gesmolten kaas rook gezond, maar wij gingen voor een heerlijke steak met bier. Niet echt een regionale menukeuze maar wel lekker na deze lange inspannende dag. Ook goed voor onze bovenbenen en kuiten, die de dag goed hadden verteerd. Ze hebben zich blijkbaar aangepast aan de dagelijkse opdracht. Het is ze geraden.

De dagberichten zijn tot een totaal verslag aaneengeregen in een 
aparte pagina Verslag Tour du Mont-Blanc (TMB) 2014

voor tips en ervaringen ga naar mijn Review