Tour du Mont Blanc 2014; van Camping Le Pontet bij Contamines-Montjoie via Refuge de la Balme, Col du Bonhomme, Refuge du Col de la Croix du Bonhomme naar Les Chapieux

Terugblik op de Col du Bonhomme

Col hoppen

Maandag 18 augustus, wandeldag 5

Van camping Le Pontet bij Contamines-Montjoie naar Les Chapieux

(± 9,5 uur, incl rusten, ± 1350m klimmen,± 970m dalen, ± 20 km)

Groepsgewijs

's Morgens kwamen de eerste groepen al voorbij. Deze hadden ogenschijnlijk nog geen echte leider en droegen ook nog enigszins gevulde rugzakken. Met busjes en auto's waren ze gekomen tot bij de parkeerplaats van de kerk Notre Dame de la Gorge. Bijhouden konden we ze de eerste kilometers nog wel. Maar tijdens onze reguliere rust na 1 uur wandelen, liepen ze bij ons weg. 

Later op de dag kwamen er geordende rijen op de route. Een gids of leidster voorop en de rest met kleine day-packs erachter. Bij de echt georganiseerde tochten met begeleiding worden de slaapplaatsen en maaltijden in de refuges voor de deelnemers gereserveerd en wordt ook je bagage vervoerd. Een andere beleving van de Tour. Daarom niet minder. Wij prefereren de iets vrijere beleving met eigen routekeuze, eigen tijden, eigen maaltijden, eigen overnachtigsplekken. Iets meer verrassing. Ook iets meer sjouwen, dat dan weer wel. 

follow the leader

Refuge de la Balme

Vandaag twee cols op het programma; vanaf camping Le Pontet op een hoogte van ongeveer 1200 meter naar de Col du Bonhomme (2329m) en de Col de la Croix du Bonhomme (2479m). Weer een aardige stijging.

Notre Dame de la Gorge

Kort na de start hebben we even halt gehouden bij de kerk Notre Dame de la Gorge. Slechts een foto van de buitenkant was het resultaat. Ze wisten dat we er aan kwamen en hadden de deur op slot gedaan. 

Georganiseerde wandelgroepen, jonge toeristen, jonge senioren, gevorderde senioren, een enkel gezin met kinderen en wij, alles wilde deze maandag naar de cols. Het begon met de pittige opgang door het bos van de Notre Dame de la Gorge. Voorbij het bos volgende een rustige stijging door het prachtige dal van de bovenloop van de Bon Nant naar Refuge de la Balme. Alles tot daar over brede steenslagpaden onder een heerlijke zon. Met een temperatuur van rond de 20 graden precies zoals we dat hadden besteld. 

Dal richting Col du Bonhomme bij een opkomende zon

Een eervolle vermelding voor Refuge de la Balme. Alles zag er strak georganiseerd uit. Alle slaapzalen opgeruimd en de toiletten keurig schoongemaakt. En een vriendelijke bediening op het zonovergoten terras. Waren we mystery guests geweest dan hadden ze hoog gescoord. In verschillende opzichten heel wat anders dan de oude waardin op de Col de Balme, vier dagen geleden.

Terras van refuge de la Balme

Vriendelijke bediening. Laat Frank maar schuiven met zijn nieuwe fototoestel.

een mystery guest

Naar de Col du Bonhomme

Met nog een rust tussen de refuge en de col was het ondanks de inspanning goed te doen. Een soort zwoegend genieten. Samen met anderen en toch ieder voor zich, met als beloning de prachtige vergezichten vanaf de Col du Bonhomme.

Terugblik op het dal met refuge de la Balme alweer een stuk onder ons (rechts op de foto)

Col de la Croix du Bonhomme

Van de Col du Bonhomme naar de Col de la Croix du Bonhomme is ongeveer twee kilometer. Een rotsig pad dat langzaam de 150 meter stijging verwerkt. 

Regelmatig stopten we om te genieten van de vergezichten in oostelijke richting waar onder andere het Lac de Gittaz te zien is met daarboven een pad vol haarspeldbochten. 

Lac de Gittaz te zien is met daarboven een haarspeldbochtenpad.

Op de Col de la Croix du Bonhomme wordt het hoogste punt overduidelijk gemarkeerd met een enorme steenman. Het is ook het punt om eventueel een variante route te nemen via de Col des Fours (2665m). Daarmee loop je niet de officiële route, maar wat ik op internet zag, is het de uitdaging waard. Wij deden dit niet, want we willen de officiële hoofdroute lopen.

Even na de Col de la Croix du Bonhomme zie je de gelijknamige refuge. Voor ons reden voor een verlate tweede lunch. Eigenlijk lunchen we de hele dag door. 

Refuge du Col de la Croix du Bonhomme

Twee gidsen met hun groepen waren er ook. Een van de meelopende japanners konden we over halen een foto te nemen. De conversatie bereikte niet eens het niveau van ja en nee, maar over de vele tekens op de camera hoefden we hem niets te vertellen. 

afdaling naar Les Chapieux

Les Chapieux

Afdalen naar Les Chapieux was goed te doen over geërodeerde paden en matig begroeide bergweides. De erosie wordt zo te zien veroorzaakt door overmatig gebruik door wandelaars, fietsers en vee.

Bijna twee uur hadden we nog nodig om tegen zessen de volgende horeca te bereiken, Refuge de la Nova in Les Chapieux. Afkoelen en bijtanken op het terras was onze eerste actie. Frank maakte zich bij de vrouwelijke bediening immens populair door lovende opmerkingen te maken over de zware Norton motor, die voor de refuge stond. Hij was wel van le patron, maar ze vatte het op als een persoonlijk compliment. Misschien reed ze zelf ook motor of was le patron meer dan alleen de baas.

Les Chapieux leek op het eerste gezicht uit niets meer te bestaan dan de refuge, een winkeltje, een informatiekiosk en een soort skivakantiehotel, dat nu gesloten was. Het was goed dat wij onze tenten hadden, want de refuge zat propvol. Navraag leerde dat je hier op het grote veld gewoon vrij mag kamperen. Er stonden vooral campers. Het veld is echter zo groot dat niemand elkaar op de lip zit.

Voor onze tentjes kozen wij een gebiedje achter de kiosk. Dat stuk was omgeven door grote rotsblokken zodat daar geen campers konden parkeren en je dus niet bang hoefde te zijn dat je in je slaap wordt overreden. De kiosk had ook het voordeel van de aanwezigheid van de toeristeninformatie en het bescheiden maar goed werkende openbare sanitair. Het eerste voor de meteo en het tweede voor warmte, schuilen, toiletten, afwassen, kleding wassen. Althans zo hebben wij het geïnterpreteerd.

De refuge, die meer het karakter heeft van een café-restaurant, zat zo vol dat wij 's avonds in eerste instantie geen plek in de herberg konden krijgen. Alle tafels waren al bezet of gereserveerd. Geschat zaten er bij elkaar in de binneneetzaal en de terrastent ongeveer honderd gasten. Veel bekende gezichten die wij vandaag zagen passeren. Maar daar heb je dan weinig aan. 

Wij stonden op het punt af te druipen naar onze tent voor een poedermaaltijd, toen de bedienster Frank herkende. Dat veranderde de zaken. Wat een paar complimenten over een motor kunnen betekenen. 

Binnen een minuut werd er een tafeltje van het buitenterras naar de terrastent verhuisd en werden wij liefdevol gevoegd bij de gasten. De aardige dame maakte ook nog een foto. Ja, we hoorden er echt bij. En zo zaten we deze vakantie voor de derde dag op rij in een restaurant klaar voor een prima maaltijd. Wat een luxe.

De dagberichten zijn tot een totaal verslag aaneengeregen in een 
aparte pagina Verslag Tour du Mont-Blanc (TMB) 2014

voor tips en ervaringen ga naar mijn Review