Maarten van Rossumpad; voedingskatern

Snelle of langzame koolhydraten?

 

 

Complexe koolhydraten

Bij ons thuis komen de laatste week de koolhydraten regelmatig voorbij. Dringen ze zich tijdens de maaltijd al niet in levende lijve op, dan nu ook al als gespreksonderwerp. Mij is duidelijk gemaakt dat de ene koolhydraat wat sneller is dan de andere. Eega Judith heeft deze kennis geput uit de vriendinnenquiltkring, waar positieve langzame koolhydraatervaringen de levenvreugde verhogen.

De langzamere koolhydraten, tot vorige week kende ik ze nog niet, worden wel steeds dominanter. Ze leiden inmiddels tot een scheiding in het menu. Zolang het daarbij blijft is het nog niet zo erg. Maar zijn er nog andere effecten? Wat betekent het bijvoorbeeld voor een sporter en een wandelaar?

 

Gedekte tafel door Nicolaes Gillis. Het kunstwerk is geschilderd in 1611. (Voorloper van de schijf van vijf)

 

Als voedingsniwit zoek je dan eerst maar eens op internet wat het verschil in snelheid bepaalt. Ik had vooraf al een voorgevoel dat de redenering 'wandelen is een langzame sport, dus daar horen langzame koolhydraten bij', waarschijnlijk niet afdekkend zou zijn. 

Hoewel de uitslag van mijn zoekactie dat wel bevestigt, leerde ik dat snel en langzaam afhangt van de snelheid waarmee de koolhydraten door het lichaam worden opgenomen en tot brandstof voor de spieren worden omgezet. Je komt op sites als 'Warriors for health', het Diabetes Fonds en op een forum van Dutchbodybuilding. Glycemische indexen vliegen je om de oren, blijken er ook simpele en complexe koolhydraten te zijn en even verder spreken de goeroes over enkelvoudige en meervoudige koolhydraten. Je kunt koolhydraten ook stapelen. Gelukkig was dat eindelijk iets wat ik al wist. Gaande weg lees je steeds meer wat je niet moet eten. Al lezend bekruipt mij het gevoel dat wandelen nog een puzzel wordt in de toekomst. Hoe gaan we dat oplossen op het Maarten van Rossumpad waar we morgen en overmorgen van Vaassen naar Zwolle wilden gaan lopen?

 

'Christus in het huis van Martha en Maria' door Pieter Aertsen (1553) met op de voorgrond een keur aan groente, vlees en fruit, Museum Boymans-van Beuningen, Rotterdam

 

Maar het geluk is met mij als ik surf naar de Belgische Wandel en Outdoor Website. Daar lees ik de volgende vraag;  

hallo, ik ben een fervent wandelaar samen met een vaste wandelmaat en doen geregeld dagtochten van 6 tot 8 uur; niet tegenstaande we er redelijk ervaren in zijn vind ik toch dat we een probleem hebben met onze voeding. Kan iemand me helpen met tips over wat we best meenemen en eten?

Er volgen allerlei tips over gemengde noten, isostars, proteïne bars, suikerwafels, droge worst, sultana's en andere lekkernijen, die vervolgens door andere afgestudeerde wandelaars weer worden afgekraakt, waarbij de snelle koolhydraten het opnieuw hebben gedaan. Ik klaar helemaal op en wordt weer gerustgesteld als ik het commentaar lees van Jan. 'als je alleen dagtochten doet, waarom zou je dan de moeite nemen om te sleuren met extra voeding? neem een goei ontbijt, pak u bokes mee en 's avonds eet je gewoon je warme maaltijd. ik zou geen noten, energierepen of dergelijke meepakken.' Jan hoort op dit forum om onduidelijke redenen bij de veteranen, maar voor mij draagt dat duidelijk bij aan zijn geloofwaardigheid.