Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

dinsdag 19 augustus 2025

Graafschapspad: Wandelen Rondje Zutphen - Almen

Rondje Zutphen - Almen

Dinsdag 12 augustus 2025
20,5 + 1 kilometer, tussen 25 en 30 graden
Huis De Voorst
Herstart Graafschapspad
Nadat Judith en ik in 2020 een enthousiaste start maakten met het Graafschapspad zorgden inmiddels weer vergeten begrippen als Coronacrisis en lockdown voor een uitstel en afstel van de voortzetting. We gingen over op lokale paden en later op wandelingen over het Veluwe Zwerfpad.
Graafschapspad in herkansing
Maar het voornemen om nog een keer in de Achterhoek te wandelen bleef toch steeds als plan genoemd in mijn wandelhistorie. Dat plan gaat nu in uitvoering. Dit keer met Frank. Met hem begin ik opnieuw aan het het Graafschapspad, een herstart vijf jaar later in een nieuwe werkelijkheid. Geen mondkapjes meer, maar ook minder openbaar vervoer dan in 2020.
kijken of de Berkel er nog steeds ligt
In mijn verslag van toen 'Graafschapspad: Zutphen-Laren' konden we nog met de bus rechtstreeks van Laren naar Zutphen. Die mogelijkheid heb ik nu niet meer kunnen vinden. We hebben daarom gekozen om te lopen naar Almen over het Graafschapspad en ook weer te voet terug te keren naar het beginpunt. Alleen niet over dezelfde route, maar via een stuk langs de Berkel over het Hanzestedenpad. Dat bleek een schot in de roos.
prachtig over het Hanzestedenpad terug langs de Berkel
Anders en hetzelfde
Al in mijn blog van 2020 heb ik beschreven dat De Graafschap en De Achterhoek veel overlap hebben. Dat is hetzelfde gebleven, evenals het coulissenlandschap met de landgoederen en de kastelen. Anders is de heenreis. De afslag naar Voorst is de afgelopen jaren zo gewijzigd dat we die prompt voorbij rijden en pas vanaf Twello de doorsteek naar de IJsselbrug van Zutphen maken. Door het verarmd openbaar vervoer parkeren we dit keer de auto aan de Houtwal in Zutphen waar je voor een redelijke prijs de hele dag mag staan. De parkeerplaats ligt ongeveer 500 meter van het startpunt bij de St. Walburgiskerk. Daarmee ben je meteen verzekerd van 1 extra wandelkilometer. Die is gratis.
St Walburgiskerk
Zutphen
Bij de St Walburgiskerk aangekomen hebben we net als vijf jaar geleden weer geluk. Terwijl we op de straten rondom de kerk, het Gravenhof en het Kerkhof, genieten van de façade van het oude stadhuis en andere prachtige gebouwen begeleidt het orgel ons op de achtergrond.
Hotel aan het Gravenhof tegenover de St Walburgiskerk
De slingerroute door het oude centrum gaat nog steeds langs een rij van monumenten. Met plezier bewonderen we de gevels. 'Dat Bolwerck' met de vele luiken en de daarachter gelegen Drogenapstoren of de poort van de Bornhof of aan de andere kant van de stad de Berkelpoort, ze blijven bekoren.
Zaadmarkt om 9 uur 's morgens

Dat Bolwerck
poort Bornhof
Oude Wand
Berkelpoort
Berkel
Zutphen is ontstaan op een rivierduin bij de uitmonding van de Berkel in de IJssel. Vandaag wordt dit nauwelijks stromende riviertje onze leidslijn. Stroomopwaarts passeren we de Zutphense ijsbaan. De baan is nog wel te herkennen, maar hoe daar ooit nog een gladde ijsvloer gelegd kan worden vragen we ons af. Het lijkt meer een survivalbaan. Een Amerikaanse rivierkreeft accepteert onze kritische houding niet en dwingt ons met Trumpiaanse overmoed verder. Deze exoot zit hier dus ook al. 
In het buitengebied zien we de rivierterrassen van grote landhuizen en nog grotere tuinen. Zouden er ooit mensen op die terrassen zitten? Wij vrezen van niet. Voor onszelf vinden we een eenvoudige bank bij de stuw ter hoogte van huis 't Velde. Een prima rustplek.
die heeft het echt naar zijn zin
Landgoed De Voorst
Van de vorige keer en van de route op mijn kaart weet ik dat we na de stuw in de Berkel naar Huize De Voorst zullen wandelen. Wat aan het geheugen is ontsnapt en onze ogen vandaag missen is het pad daar naar toe. Binnen honderd meter zijn we de geel-rode markering kwijt en staan we even later langs de Berkel ter hoogte van Huis 't Velde roestig om ons heen te kijken. Als Frank na vijf minuten Google maps in de strijd gooit weten we tenminste waar we echt staan en vinden we de uitgang richting De Voorst. Daar eerst maar even genieten van dit imposante mini-paleis. Met enige fantasie kun je je een enorme militaire parade op de weilanden voor het grote toegangshek voorstellen. Oké, snel vergeten, doorlopen.
Huize De Voorst een paar kilometer ten oosten van Zutphen
Naar Almen
Wij gaan door richting Almen over een smalle zandweg, passeren de spoorlijn en het Afleidingskanaal, en schieten goed op over het asfalt van de Binnenweg. Zo goed dat de route ons voor de prettige afwisseling tijdelijk het bos instuurt om een anderhalve kilometer verder weer uit te komen op dezelfde Binnenweg. Nu niet meer over het asfalt maar onder mooie bomen parallel aan de weg over een bospad. 
Afleidingskanaal
boerderijen lang het Besselinkpad
Via de huizengroep Wheme gaat het laatste stuk over asfalt naar Almen. Een klein dorp met een schaduwrijke brink. Prachtig. Bij binnenkomst zijn we wel afgeleid door de schutting aan de voorzijde van een tuin aan de Whemerweg. Apart, deze eigen stijl. Niet onze keuze. Wij negeren dit verder en struinen door naar onze rust in de theetuin tegenover Landhotel De Hoofdige Boer. Prima plek waar je via een digitale intelligentietest met een QR-code koffie en gebak kunt bestellen. Rurale voortgang der volkeren.
Terug naar de Berkel
Via onze aanlooproute in het dorp verlaten we Almen in omgekeerde richting. Echter direct buiten de westelijke dorpsrand verlaten we dit keer de Whemerweg en slaan links af over een smal halfverhard fietspad. Zo smal dat we voor elke fietser aan de kant mogen. Frank kan er de humor wel van inzien, maar hoopt op een spoedige escaperoute.
Vlak voor de Berkel hebben de routeontwerpers een smal voetpaadje afgescheiden van het senioren e-bikegeweld en kunnen we rustig zonder achterom kijken verder. Nog beter wordt het aan de zuid kant van de rivier waar fietsers niet langs de oever gewenst zijn. Daar opent zich een soort uiterwaardenlandschap met half hoog gras en veel wilde bloemen. Heerlijk om in de zon rustig in voort te kuieren. Ook Frank vond het mooi, tenminste als je zijn route-oordeel 'niet verkeerd' weet in te schatten als een understatement.
brug over de Berkel bij Domein Groot Besselink
Als je van een meanderende rivier houdt dan zit je op de anderhalve kilometer tussen Groot Besselink en de Spoorlijn Zutphen-Winterwijk op een ereplaats. Dertien kleine en grote bochten tel ik op dit kleine stuk. Dichterbij de spoorweg en zeker vanaf de onderdoorgang van de spoorlijn komt de Berkel tot rust en krijgt het pad langs de rivieroever een gekanaliseerde uitstraling waar we ons bij wijlen door de rietkraag wurmen.
Terug naar de stad
Ter hoogte van Huis 't Velde kunnen we dit keer vanaf de zuidoever genieten van de mooie tuin en de achtergevel van dit landhuis. Mooi. De rest van de gang langs de Berkel is een kopie van de heenweg in omgekeerde richting met dit keer de langzaam groter wordende spits van de Sint-Janskerk als houvast. De route in het oude centrum leggen wij ruim uit en passeren zo de werkplek van Judith in de Vaaltstraat; Petra Prins Patchwork & Quilting BV. Verder dan wat naar binnen turen komen we niet. Gesloten.
Petra Prins Patchwork voor al je fatquarters of zoiets
Snel door naar de Zaadmarkt om eindelijk te genieten van een koud biertje. Naast de toren van de Sint-Janskerk was dit ons tweede richtpunt. Vanaf het terras van 'De Revolutie' glijdt het bier net zo koud naar binnen als het vocht van fontein 'Water Tap' omlaag stroomt. Het betere einde van een mooie wandeling.
fontein Water Tap