Maarten van Rossumpad; Den Bosch-Orthen-Engelen-Empel

Wat is dat Den Bosch lang

Het Maarten van Rossumpad is niet de enige wandeling die in Den Bosch loopt.

Maarten van Rossumpad?

Na de jaarlijkse trektocht in de bergen in augustus, is woensdag 24 oktober weer de draad opgepakt met een, voor ons nieuw Lange Afstands Wandelpad (LAW); Het Maarten van Rossumpad. De keuze is niet wetenschappelijk tot stand gekomen. Een beetje vaag kijken naar het overzicht met de LAW’s, afstrepen welke we al gelopen hebben, de suggestie dat er sprake is van een thema en daar was vijf minuten later het Maarten van Rossumpad.

Cannenburgh in Vaassen, kasteel van M.van Rossum

Het pad is vernoemd naar de zestiende-eeuwse legeraanvoerder/ roofridder in dienst van de hertog van Gelre en loopt, hoe kan het ook anders, door het gebied waar hij regelmatig voor zijn opdrachtgever gebiedend langs kwam of om voor zich zelf niet onaardige huizen te bemachtigen.

Kaartje afkomstig van de NIVON site.

De NIVON geeft de gids uit.

Het loopt van Den Bosch door de Betuwse uiterwaarden naar Arnhem, vervolgens langs Apeldoorn over de Veluwe en door het rivierlandschap van de IJssel en de Sallandse landgoederen naar Ommen aan de Overijsselse Vecht om tenslotte na 384 km te eindigen in Steenwijk.

Bosch rondje

Het begin in de binnenstad van Den Bosch beloofde veel. Na het station stuit je al na 500 meter op de Drakenfontein, de bekendste fontein van de stad. Een mooie vergulde draak boven op een zuil omringd door vier waterspuwende draken. Helaas is de rest van de omgeving niet in stijl omdat het midden op een drukke kruising staat met rondom een bouwstijl die niet aansluit.

Daarna volgde een voor ons onbekend deel via prachtige straatjes en steegjes in de oude binnenstad, Uilenburg genaamd. Over de Lepelstraat, Molenstraat, en over de Binnen Dieze, een klein grachtje dat daar dwars door de buurt loopt, met overal om je heen lokkende terrassen, cafés, eetcafés, auberges en restaurants. Meer dan de moeite waard om nog eens terug te komen.

De stad wordt uitgebreid bestudeerd en soms is er ook onderling contact

De route brengt je via nog een aantal aantrekkelijke oude winkelstraten op het marktplein bij het stadhuis. Tot die markt hielden wij stand maar in café 'In de Kleine Werelt' gingen wij overstag voor een koffiebreak met een lokale bol.

St Jan

Na de rust leidt het pad via weer enkele kleine straatjes naar het volgende hoogtepunt in de vorm van de St Jans kathedraal. Een prachtig bouwwerk, zowel van binnen als van buiten. Met recht een trots van de stad, deze bisschopskerk.

Hij lijkt een beetje op de St Baafskathedraal in Gent; mooi groot middenschip uitmondend in een ruim priesterkoor. Rondom het priesterkoor zijn diverse rijk gedecoreerde altaren ingericht. De zijbeuken zijn niet voorzien van banken en hebben daardoor een indrukwekkend ruimtelijk effect. Draai je je om dan kijk je tegen een enorm hoog orgel aan, dat de hele achterwand beslaat. Als je geïnteresseerd bent kan je er zo enkele uren in doorbrengen. Maar terriër Jack vindt dat wij verder moeten.

Buitenwijken en nieuwe vestingen

Na de St Jan volgen nog enkele aardige straten maar na de Hinthammerstraat brengen de markeringen je steeds verder weg van de mooie binnenstad en belandt je via een rondgang om de zandplas ‘De IJzeren Vrouw’ in buitenwijken die steeds minder zeggend worden. Nog zeker een uur loop je door de bebouwde kom voordat je eindelijk via de wijk Orthen de stad verlaat. Dat denk je tenminste. Voorbij het natuurgebied De Fransche Wielen passeer je de A59 om bij het oude dorpje Engelen te lezen dat dit ook bij Den Bosch hoort. Over een paar interessante oude straatjes trekken we verder om al snel weer in moderne wijken uit te komen waar we nou net niet wilden lopen.

Luchtfoto van de golfbaan met een aantal van de 9 'retro' vestingen en kastelen
Middenboven 'Slot Haverleij. Foto van internet.

Engelen wordt gevolgd door een semi natuurgebied in de vorm van een grote golfbaan, waar je van dichtbij de verrichtingen van de spelers kunt volgen. Dit voetpad eindigt bij een tweetal nieuwe, retro vestingen. Aan de linkerkant het Kasteel Leliënhuyze uit 2006 met een buiten en een binnenring en van veraf allerlei torenachtige woningen omgeven door een gracht. Wij gaan naar rechts en steken dwars door de retro-vesting Slot Haverleij. Een moderne vesting met moderne, waarschijnlijk draagkrachtige inwoners. Niet onaardig, hoewel er een gekunstelde indruk van uit gaat. Ben benieuwd hoe de entourage er over veertig jaar uitziet.

Foto van internet op de voorgrond 'Kasteel' Lelienhuyze

Nog steeds Den Bosch

Langs de Dieze en in de Henriettewaard lopen we weer wat meer in het open veld. Pas als we na nog een kilometer de Maas bereiken ten noorden van de Empelse dijk en Oud Empel gaat het door een mooie uiterwaard met steile oevers en verschillende aantrekkelijke strandjes. Hoewel, het is nu te koud voor een beetje pootjesbaaien voor ons, maar niet voor killer Jack.

Ook na de onderdoorgang van de A2 gaat het door een aardig natuurgebied waar in dit jaargetijde de laatste maïs klaar staat om binnengehaald te worden. Opvallend zijn dan ineens bloeiende planten die een eigen ritme hebben gekozen en zich niets aantrekken van de laatste rode en bruine bladeren die weigeren te vallen.

Die bomen begeleiden ons door een paar straten met luxe huizen naar het centrum van Empel waar wij bij de rotonde op de bus mogen wachten en tegelijkertijd vaststellen dat ook dit Empel geen zelfstandige gemeente is maar gewoon bij Den Bosch hoort. Eigenlijk hebben we dus de hele dag in de gemeente den Bosch gelopen. Als je van architectuur houdt kom je aan je trekken, maar voor de natuurzoekers  is het wat mager. Maar mager worden kan ook een doelstelling zijn.

Dit is een vervolgbericht in de serie over onze wandelingen over het Maarten van Rossumpad. Het aaneengesloten verhaal staat ook in de aparte pagina
Maarten van Rossumpad 2012-2013

(zie de rechter kolom)

Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie: mijn wandelingen in Nederland