Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

zondag 29 april 2018

GR 128 Vlaanderenroute; Wandelen van Moorsel via Mazenzele naar station Mollem


Moorsel - Mazenzele - Mollem
25 april 2018
15 km
(Dit is de tweede dag van de tweedaagse wandeling van Dendermonde via Moorsel naar Mollem)


Bankjesdag

Was de route gisteren al niet onaardig, na Moorsel veranderde het en voldeed het vandaag nog meer aan onze wensen. Vrijwel vanaf het begin liepen we over veldwegen en bospaden. Door stukken van het Kloosterbos bij de Abdij van Affligem, door het imposante Karvaalbos en langs de bosranden van het Paardenbos vlakbij Mollem ging het. Slechts kort stapten we voort in motregen, maar merendeels liepen we onder droge bewolkte luchten. 
Het mooist was het Karvaalbos met de bloeiende boshyacinten of blue bells zoals ze in Engeland schijnen te heten. Prachtig. En wie je daar allemaal tegenkomt op een woensdag in Vlaanderen. Ook was er de ervaring om al om negen uur 's morgens te rusten op een verdwaalde bank en als een soort dauwtrappers te genieten van konijnen die op dat tijdstip nog geen wandelaars verwachten.
ontbijtzaal van De Biek (foto van ViaMichelin)
Ontbijtstart
Niet alleen vroeg zijn we in het jaar. Na het wilde uitgaansleven van Moorsel hebben we om halfzeven voldoende geslapen. Exact zeven uur zitten we in de mooie ontbijtzaal van Hostellerie De Biek. We doen ons tegoed aan verschillende glazen jus en genieten van een omelet en een spiegelei. De inspanningen van gisteren moeten gecompenseerd worden en er zal op dit tijdstip zeker geen horeca open zijn langs de route. Tussendoor kijken we naar de gebinten van deze prachtig gerestaureerde brouwerij. Met een banaan als reserve starten we de dag en verlaten Moorsel.
Kloosterbos
Met het waterkasteel van Moorsel zijn we snel klaar. Het is blijkbaar in privé bezit en ligt totaal verscholen. Verder dan een blik op de toegangspoort op honderden meters van het kasteel kom je niet. Eenmaal rondom het grote landgoed met de krijsende pauwen duik je de natuur in en gaat het via akkerpaden richting het Kloosterbos of dat wat er van over is.


Een terugblik op Moorsel
Moorsel wordt steeds kleiner

Na het stroomgebied van enkele kleine beekjes klimmen we langzaam en doemt de kerktoren van de Abdij van Affligem op. De abdij is omgeven door een wel heel stevige muur die ons het zicht ontneemt. We kijken naar een alternatieve kruidenierswinkel en verzekeren ons van de vreugde van de Heilige Maagd en lopen vredig verder.
Aangekondigde bank
Op weg naar het Karvaalbos moeten we volgens de kaart een bank tegenkomen. Nog geen eens negen uur en de eerste vijf kilometer zitten er al bijna op. Hadden we een schema dan zaten we binnen de tijd. Eerst maar een rust. Met een zeiltje weten we van de dauwnatte kunststoffen bank een schoolbank te creëren en zitten met keurig gekruiste armen om ons heen te turen en op het juist moment in de camera te kijken. Echt op safari in zuidelijke landen.
Karvaalbos
Het was vandaag de 25e midweektocht Wandelsport Vlaanderen, weet ik nu.
Wandelsport Vlaanderen vzw verenigt als erkende sportfederatie 350 Vlaamse wandelclubs en ruim 60.000 aangesloten leden. Onze wandelclubs staan jaarlijks garant voor zo'n 2000 wandelorganisaties, goed voor 1.700.000 deelnames. Ben jij ook zo verzot op wandelen? Kom gerust eens wandelen op één van onze organisaties. Voor het volledige aanbod van wandeltochten kan u terecht op onze wandelkalender 'Walking in Belgium'. 
Die 60.000 aangesloten leden waar deze sportfederatie op haar website over spreekt hebben wij niet gezien, maar wel veel en allemaal vanuit de tegenovergestelde richting. En wij maar 'goeiemorgen' groeten zonder einde. Je bent tenslotte te gast.
Een kort gesprekje met een vijftigplus dame toonde de opgewekte aanpak:
"Bent u met een wandeltocht bezig?" toonde mijn niet geringe inschattingsvermogen en leidde direct tot contact.
"Ja, wij kunnen kiezen uit verschillende rondes; vier, zes, acht, tien, tot wel achttien kilometer".
"En gaat u die allemaal doen?" vroeg ik om de conversatie te verlengen.
"De vier en de zes".
"Waarom de andere niet?"
"Ik moet vanmiddag nog in de tuin werken".
Kijk dat is en de juiste spirit en een geldig excuus. Vooral doorgaan.

Deze wandelaars hadden een goede dag uitgekozen, niet te warm en in het voorjaar wanneer de boshyacinten bloeien. Een genot om naar die blauwe waas tussen de bomen te kijken. Niet op één plek, maar verspreid over verschillende delen van het bos. Schitterend.

Bank met faciliteiten
Ook al verlieten wij het Karvaalbos, we zaten nog steeds op de route van Wandelsport Vlaanderen. Al groetend bereikten wij het dorp Mazenzele om na de passage van dit dorp in een andere lus van de midweekwandeltocht terecht te komen. We hielden vol heel België te begroeten, maar waren niet teleurgesteld toen we een derde wandellus bereikten waar we in de looprichting meeliepen en zelfs verwarring veroorzaakten om opeens een hele andere route te kiezen. De Vlaanderenroute-loper gaat zijn eigen weg en kan niet wachten op lokale evenementen. 
Eenmaal buiten het lopersgewoel konden we weer gebruik maken van een bank. Ditmaal met wel heel doelmatige ondersteuning; een prullenbak voor je bananenschil op armlengte afstand, Maria achter je om te controleren of het je ook echt doet, en om zeker te weten waar je zit het gemeentebord haaks op de bank. Knap en gewaardeerd.
Verplaatst Paardenbos
Ondanks al deze toch wel heel duidelijke aanwijzingen slaagden wij erin de verkeerde kant op te lopen. Op zich ook een prestatie. Na afwezigheid van het beloofde bos keerden wij terug en hebben we onze omgeving aangepast aan de kaart. Achtervolgt door een hond en begeleid door een springende dikbil koe zaten we nu wel goed. De zon begon te schijnen en het werd een genot om slechts gekleed in 1 trui rond het Paardenbos te lopen. Heerlijk.
Een kilometer later stonden we om halftwaalf bij station Mollem. Een vroegertje dus. We gaan snel naar huis, dan kunnen we nog wat in de tuin werken. In juni komen we weer terug voor twee langere marsen. 

Elk jaar maken we enkele wandelingen over dit mooie pad. De dagberichten staan in een totaalverslag: GR 128 Vlaanderenroute.

2 opmerkingen: