Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

zondag 28 februari 2021

Wandelen Trage Tocht Hoenderloo

 Trage Tocht Hoenderloo

24 februari 2021
16 km

Zweten in februari

Warmterecords
"Ik zweet echt!". Met verbazing voelt Frank aan zijn voorhoofd. Zelf heb ik al een kleppet opgezet tegen de zon. Het blijft verbazen. 9 februari liepen we nog prachtig in de sneeuw in de omgeving van Doorwerth (zie het voorgaande blogbericht). Vorige week schaatsten honderdduizenden Nederlanders over ouderwets bevroren plassen, grachten en vaarten. Zelf genoot ik drie dagen van het mooie ijs op het Wolderwijd tussen Zeewolde en Harderwijk. Met zwaar verzuurde benen deed ik zondag 14 februari mijn schaatsen uit. En nu, 24 februari, is dit al de derde dag met zon en temperaturen rond de 18 graden. De overgangen zijn wel groot. Maar alles stukken beter dan gure, mistige dagen met grijze treurluchten.
Krokus-Corona drukte
We waren zeker niet alleen. Woensdag is geen gehaktdag meer. Overal was het vandaag woensdag-beweegdag. Alle vakantieparken zitten blijkbaar vol en dat zullen we weten ook. Op het fietspad langs de zandverstuiving bij de Braamberg was het voor wandelaars niet veilig. Op de Hoog Buurlose Heide zorgden we voor verwarring door de colonne te verlaten die met gepaste afstand over de ANWB route 'Rondje Radio Kootwijk' voort ploegde. Pas diep in de bossen van Boswachterij Ugchelen-Hoenderloo werd het echt rustig. Twee hele kilometers zonder mensen. Het werd ook stil. Bijna beangstigend, stilte in Nederland.
Route
De naam Hoenderloo is niet uit de lucht komen vallen. Hoenders hebben we niet gezien, maar loo overal. Vanaf de parkeerplaats tegenover Hotel-Restaurant de Boerenkinkel is het een klein stukje naar de Harskampweg waar je langs het fietspad nog enigszins veilig door kunt stappen. Eenmaal de N304 overgestoken ga je echt het bos in.
De route is niet bewijzerd dus je moet je kaart en je positie op de kaart goed bijhouden. Maar verdwalen lijkt ons moeilijk. Aan je linker hand hoor je dat je langs het schietterrein de Harskamp loopt. Dus raak je het pad een beetje kwijt dan ga je in de richting van het geknal en kom je tegen de omheining van het kamp. Daarmee kun je je weer oriënteren. Wij hadden er nog overvloedig de zon bij en op die manier ook globaal een goede hulp om de kaart in de juiste richting te houden. Vindt je dat allemaal te ouderwets dan trek je je smartphone te voorschijn en roep je de hulp van Google maps in.
Langs de zandvlakte bij de Braamberg hebben we zoals normaal in februari liggend in de zon geluncht. Wel heb ik een trui aangetrokken om niet te snel af te koelen. Dat doe ik altijd in de zomer. Dat wordt een klap als het volgende week weer winter is.
Jeneverbessen op de vergrasde Hoog Buurlose Heide
we liepen niet alleen over de hei
De Hoog Buurlose Heide is een schitterend gebied om te doorkruisen. Je kijkt er ver weg in de richting van Radio Kootwijk. Judith en ik hebben daar vorig jaar een verkenningstocht gedaan. Nu verlieten Frank en ik de route om terug te keren naar de bossen. Prachtige bossen dat zeker. Maar zes kilometer bomen is rijkelijk veel en mist de afwisseling die de nog mooiere wandeltochten iets extra's geven.
Een aaneenschakeling van bospaden vraagt ook om goed richtings- en afstandsgevoel. Gelukkig hebben wij dat vandaag en komen met hier en daar enige aarzeling toch weer terug aan de noordkant van Hoenderloo. We passeren daar lege gebouwen van de Hoenderloo Groep. Een mooi stuk afwisselend glooiend terrein met sportvelden en weilanden brengt ons dichter naar het dorp. Langs de Arckelaan en de Heldringsweg staan opvallende oude villa's en gebouwtjes waaronder de woning van A. den Doolaard, de bekende auteur van Balkan-avonturen van voor en na de Tweede Wereldoorlog.
opvallend houten gebouw, dat nu leeg staat
Bij het markante witte Heldringkerkje sla je rechts af en sta je ineens weer voor je auto. Wel vervelend als je dorst hebt. Die valt ook onder de lock down. Dus na een slok water naar huis. Jammer. Niks even na-evalueren op het terras van de Boerenkinkel. Moeten we nog een keer terug om dat in te halen. Ach, corona is niet altijd slecht.

Voor al mijn andere wandelingen in Nederland zie:
mijn wandelingen in Nederland

1 opmerking:

  1. Oh gut ik ben even een tijdje vergeten op je blog te kijken/lezen sorry. Want ik geniet zo van je wandelingen. Zeker die in de sneeuw, ja dat blijft toch mijn favoriet, de bergen denk ik er wel bij. Prachtige foto's natuurlijk!

    BeantwoordenVerwijderen