Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

woensdag 27 juli 2016

GR 128 Vlaanderenroute; Wandelen Hever - Rotselaar

Hever - Rotselaar
20 juli 2016

Warm

Wandelen doe je meestal om rustig door het landschap te trekken. De ene keer gaat het wat meer om de beweging en de andere keer vooral om rustig om je heen te kijken. Deze tweedaagse wandeling van Hever, ten oosten van Mechelen, naar Leuven weet ik het eigenlijk niet. Het kost me moeite om iets terug te roepen in mijn geheugen. Behalve natuurlijk het centrum van Leuven met het mooie stadhuis, dat wis je niet zo maar uit. Maar vaak gebeurt er wel iets of zie je iets dat je direct koppelt aan die wandeling. Dat hadden we de afgelopen twee dagen niet. Of het moet de hitte zijn geweest. De twee heetste dagen van het jaar hadden we uitgezocht. Woensdag was het rond de 32, en donderdag toch nog 30 graden.
Parkabdij
Extra vroeg vanwege de aangekondigde warmte waren we van huis vertrokken. Daarom stapten we al om half tien uit op de parkeerplaats bij het de Parkabdij van Leuven, het geplande eindpunt van deze wandeltweedaagse.

Via de binnenplaats van de abdij trokken we richting het station. Binnen een half uur begingen we de tweede wetsovertreding in België; eerst parkeren zonder blauwe parkeerschijf en daarna het overschrijden van de spoorlijn over een geblokkeerde brug. We zakten niet door het wegdek en bereikten via de geplande route zonder omlopen het station. 
terugblik op de abdij met bijgebouwen

Dijleland 
Met een prima gekoelde trein bereikten we station Boortmeerbeek. Daarna waren we aan de beurt en kon de echte wandeling beginnen bij Hever. Eerst nog een aanloop door het bos van de Dambeek en dan door het open veld naar de Dijle, het belangrijkste riviertje in deze streek: het Dijleland. Een diep ingesneden stroom in een met keien verstevigd bed. Mooi om langs te lopen en te kijken naar de koeien die als op een oud schilderij verkoeling zochten in een plas.
Rijmenam werd afgeschermd door de Dijle en bleef een silhouet achter de bomen. We vervolgden via bospaden en landweggetjes door het oostelijk deel van de gemeente Haacht. Kijken naar agrarische activiteiten is altijd een welkome reden voor een rust. Dit keer in de schaduw van een huis. En terwijl we ons verbaasden over de enorme lading ingepakt hooi op lange opleggers schrokken we van de vriendelijke stem achter ons, die vanuit het raam uitnodigde voor de thee. Dit soort kortstondige ontmoetingen en spontane gestes maakt een wandeling in een ander land nog specialer.
Verder door de velden ging het ten zuiden van Haacht, vruchteloos op zoek naar een café. Kansloos natuurlijk, want op onze kaart stonden geen horecatekens. Des te blijer ben je dan bij de verschijning van een tankstation. Bij de Haacht Motors Garage kan je prima cola tanken in de gekoelde ruimte bij de kassa. Een dorstige kinderhand is snel gevuld.
Avonddoel
Langs het spoor bij Wespelaar en door de bossen langs de Leibeek trokken we, om tenslotte in Wakkerzeel aan te kloppen bij het eerste echte café op de route: gesloten. Dan maar in een teug door naar de brug over de Dijle bij Rotselaar. We verlaten de route, struinen dwars door geoogste akkers, banjeren als landlopers langs een drukke tweebaansweg, om eindelijk dorstig bij de besproken B&B aan te komen. 
Maar Greet heeft het nog te druk met haar vriendinnen om open te doen en we verschaffen ons zelf toegang. De vriendinnen verlaten snel het pand en Greet komt alsnog met een welkomstdrank en de uitleg van de luxe van een kamer met douche. Hoe gebruikelijke voorzieningen na een dag wandelen in de hitte weer een begerenswaardige uitstraling krijgen. Net zo luxe zijn we 's avonds opnieuw tweeënhalve kilometer gaan lopen, nu naar restaurant de Torenhoeve.
Onder het mom, dat we alles er al afgelopen hadden, verdween de ene salade na de ander biefstuk, na de volgende bier en de laatste dame blanche. Geheel op oorspronkelijk gewicht liepen we terug naar Greet. In België verhonger en verdorst je niet na een dagje wandelen. Laat dat maar aan ze over.

(dit is het eerste deel van de tweedaagse wandeling Hever - Rotselaar - Leuven) 

Elk jaar maken we enkele wandelingen over dit mooie pad. De dagberichten staan in een totaalverslag: GR 128 Vlaanderenroute.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten