Pad zonder pijlen-2
12 mei - 30 mei 2025
 |
| Cape Wrath Lighthouse (van website Cape Wrath Minibus) |
Cape Wrath Trail Vervolg
Vorig jaar heb ik kennis gemaakt met de Cape Wrath Trail (CWT). Deze trail loopt van Fort William naar de afgelegen vuurtoren van Cape Wrath in het uiterste noordwesten van de Schotse Highlands. De afstand van de hele route varieert. In de meest aangeprezen gids spreekt Iain Harper over 230 miles (370 km) terwijl ik op een ander blog 280 miles lees (450 km).
Eén kwalificatie die ik in vrijwel elk blog en in de gids van Harper las bleek helemaal waar: 'de Cape Wrath Trail is de zwaarste langeafstandswandeling van Groot-Brittannië'. Dat komt vooral door het ruige terrein en de regelmatig natte ondergrond.
 |
| Cape Wrath Trail kaart uit de Cicerone gids van Iain Harper |
Aanpak 2024
Omdat ik niet zeker wist of de route binnen mijn fysieke vermogens zou vallen koos ik er in 2024 voor niet de hele CWT in één keer te lopen, maar een verkorte versie over de twee startroutes. Eerst eens kijken of het überhaupt wel lukt over een deel van de route. Een tweejaars-aanpak dus als het zou bevallen. Een soort voorzichtige kennismaking. 'Ik ben benieuwd' was de afsluitende zin in mijn aankondigingsblog 2024 van dit voornemen met de ruwe beschrijving en achtergrondinformatie van de trail.
 |
| route 2024 van Fort William via Glenfinnan naar Shielbridge. Van daar liep ik in ongeveer zes dagen de alternatieve startroute in omgekeerde richting via Cluanie, Invergarry en de Great Glen terug naar Fort William. Totaal ongeveer 220 kilometer |
Na terugkeer kwalificeerde ik de tocht als zwaar, op de grens van mijn kunnen. Wat niet mee werkte was het relatieve tekort aan voeding, dat moeilijk te compenseren is met gedroogde poedermaaltijden met ongeveer 600 calorieën.
.JPG) |
| Gleann Cuirnean, 24 mei 2024 Cuirnean vallei tussen bothy Corryhully en Glendassary Wood |
In mijn Review met ervaringen en tips schrijf ik "Of ik deze Cape Wrath Trail ga voltooien weet ik nog niet. Normaal zou het mijn eer te na zijn, maar met het stijgen der jaren, nemen de krachten niet toe. Toch blijft een voortzetting trekken door dezelfde uitdaging. We zullen zien." In werkelijkheid is het geploeter snel vergeten. Onder het motto 'ik zit nu toch in de sfeer' maak ik al in juli vorig jaar een etappeplanning voor 2025.
.JPG) |
| overnachting bij de doorwaadbare plaats in het riviertje Allt a Choire Reidh, 28 mei 2024 |
Aanpak 2025
Wanneer ga ik en hoeveel dagen zijn er nodig? Al direct na het schrijven van de blogs in juni 2024 heb ik de kaart voor de noordelijk helft van de CWT besteld. Dit jaar wil ik in 16 dagen over de meest gebruikelijke route lopen van Morvich naar Cape Wrath. Totaal ongeveer 260 kilometer. Ook heb ik vorig jaar meteen gekeken naar de reismogelijkheden; opnieuw vliegen naar Glasgow of dit keer naar Inverness en met de bus naar Morvich. 
Mijn route dit jaar
Morvich was vorig jaar mijn meest noordelijke punt op het pad naar Cape Wrath. Dat wordt dit jaar mijn startpunt. De route heb ik in drie blokken opgedeeld. Het eerste blok staat nog op de kaart van het zuidelijk deel: van Morvich via bothy (stalletje/hutje) Moal Bhuidhe naar Strathcarron. Strathcarron is het eerste dorpje op mijn tocht. Voor de beeldvorming: 200 meter lang en zeker dertig huizen, maar wel is er een hotel-restaurant, een stationnetje, een postkantoor en een klein winkeltje. Ik hoop dat het restaurant open is.
Daarna definitief over naar de kaart voor het noordelijk deel. Blok twee van Strathcarron naar Inverlael of Ullapool.
En als het volgens de planning loopt dan sluit ik daarna af met blok drie van Inverlael of Ullapool naar het eindpunt Cape Wrath. Hoe het van daar terug gaat is planning ter plekke op basis van de laatste informatie. Of met de bus vanuit Durness naar Inverness Airport of vanuit Kinlochbervie.
 |
| de witte vierkantjes zijn mijn geplande overnachtingslocaties |
Dit alles net als vorig jaar al in mei, omdat later in het jaar de beruchte midges, kleine agressieve steekmuggen, nog meer in de aanval gaan. Bovendien is dit de maand met verhoudingsgewijs de minste regen en het meeste daglicht.
Er gaat voor zes dagen eten mee, in de verwachting dat ik de overige dagen ergens in een vorm van horeca kan eten en in een enkel winkeltje mijn voorraad kan aanvullen.
Met de ervaring van vorig jaar heb ik een veel beter beeld van wat mij te wachten staat. Dat is geen garantie dat ik de tocht zal voltooien. De gemaakte planning is niet in beton gegoten. Veel zal afhangen van het weer. Hopelijk is het net als vorig jaar grotendeels droog en blijf ik gespaard van blessures. Na terugkeer zal ik er weer blogs over maken.
De uitdaging is er net als in 2024. Die uitdaging in combinatie met het specifiek groene landschap vormt weer de drijfveer. De waterproof sokken gaan weer mee. De tent is gerepareerd. De drinkwaterzak lekt niet meer. Laat maar komen. 12 mei vlieg ik weg. Let's go!
.JPG)
Mijn dagverslagen worden in juni/juli aaneengeregen tot een totaalverslag:
om in de sfeer te komen hieronder de link naar mijn belevenissen vorig jaar
Ik moet er werkelijk niet aan denken Frans ;-) , maar vind het wel erg leuk (en spannend) om je te volgen. Heel veel succes en ik hoop dat de tocht je alles brengt waar je op hoopt. En verder: goed weer, voldoende horeca of detail onderweg, dat de tent en waterzak het maar houden en vooral ook dat je vaak bereik zult hebben om een appje naar Judith te sturen.
BeantwoordenVerwijderenMarion, bedankt voor de goede wensen. Ik kijk er naar uit om daar weer rond te wandelen.
BeantwoordenVerwijderengr Frans