Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

donderdag 2 juli 2015

GR 128 Vlaanderenroute; Wandelen Zoutleeuw - St Truiden - Hoepertingen

Zoutleeuw - St Truiden - Hoepertingen
26 juni 2015
(dit is een vervolg op het verslag van Overhespen naar Zoutleeuw)

Krieken en Kersen


Kriek is Vlaams voor een zure kers lees ik nu in Wikipedia. Nou, dan hebben wij miljoenen krieken gezien. Verschillende die wij proefden waren aardig zuur. Het kan ook zijn dat ze nog niet rijp genoeg waren. Gelukkig zaten er ook al heerlijke zoete tussen. Vlak voor St-Truiden liepen we door een soort openlucht-kersenmuseum waar we op bordjes bij de oude hoogstambomen vragen kregen aangereikt als hoeveel water een kersenboom opneemt, of hoeveel kilo kersen er van die boom zou komen? Wij wisten het niet en liepen bescheiden door.
Wel weten we nu enkele namen van kersensoorten; 'Castor', 'Kraker', 'Late Kraker', 'Franse'. Het zijn waarschijnlijk oude soorten, want hoogstambomen zie je niet veel meer. In de vele echte boomgaarden zagen we lange rijen lage bomen staan onder plastic overkappingen. Dat overkappen is de zogenaamde teeltbescherming.
Het moet een profijtelijke onderneming zijn gelet op de hoge investeringen die een boomgaard vraagt voordat er kersen te oogsten zijn. Bij een boomgaard in opbouw zagen we duizenden nieuwe betonnen palen, kilometers staalkabel en dan nog eens duizenden jonge boompjes. In de lokale krant 'HET BELANG VAN LIMBURG', van onze wandeldag 26 juni, lees ik dat kersenteler Hendrix overweegt om ook aan teeltbescherming te gaan doen:

"Het worden weer slopende dagen want er wordt voor de volgende dagen extra zonnig weer voorspelt. Een prima zaak voor het rijpen van de vruchten maar het is toch uitkijken en bang afwachten of er geen zwaar onweer volgt wat nefast zou zijn voor de teelten. Wie verder wil als professionele teler moet aan teeltbescherming doen.  Op dit ogenblik hebben wij 13 hectaren en dat is een heel kostenplaatje om dat volledig te overkappen.  Ik overweeg nu telkens als er een nieuwe plantage wordt aangelegd deze uit te rusten met teeltbescherming," zegt Henderix.
Teler Bart Nicolai uit Zepperen investeert al volop in teeltbescherming. "De keuzemogelijkheden zijn beperkt. Of je investeert een heel jaar in snoeien, werken, nieuwe bomen planten enz. en dat alles kan met de nodige pech op paar dagen in een nachtmerrie veranderen of je kiest voor overkappingen. Ik kies voor de tweede mogelijkheid en heb mijn constructie  zelf ontwikkeld en in Polen laten construeren en blijft net onder de 30.000 euro per hectare. Dat is nog veel geld maar het risico is zo goed als nihil en opbrengsten kunnen tot 8.000 kg per hectare toenemen," 

Om deze berekeningen en landbouwkundige kennis tijdens het lopen te verifiëren waren wij vanochtend na een goed ontbijt bij onze B&B 'Het Leeuwerveld' (www.hetleeuwerveld.be) om half negen al weer onder weg. Niet zo vroeg als Gust, de echtgenoot van Yvette. Die was allang weg. Yvette runt de B&B en Gust werkt nog steeds op de oude boerderij. De hoeve is nu in handen van de zoons, maar Gust kan het niet laten om daar mee te zaaien en te oogsten. Yvette mist de hoeve niet echt. Op de hoeve moest ze ook nog in de winkel staan. Nu ze in Zoutleeuw wonen heeft ze tijd voor haar gasten en voor eigen vakanties. Dat zat er vroeger niet in.
Korenveld in de omgeving van Wilderen
Wij vonden half negen tijdens deze tweedaagse vroeg genoeg. Ook nog direct in afgeritste broek. Een mannenbeen schijnt geen sieraad te zijn, maar het loopt wel een stuk lichter. Zoals gewoonlijk hadden we weer prachtig zonnig weer. Net als gisteren ging het weer over fietspaden op de voormalige fruitlijn. Nog steeds op lijn 23. In het dorp Wilderen staat bij het voormalig station zelfs nog een wagon.
bekendal vlak voor St Truiden
We hadden daarmee niet gekozen voor de hoofdroute, die ten noorden van St-Truiden loopt, maar voor de variant die deze oude stad wel aandoet. Nu we in Vlaanderen zijn willen we naast het licht glooiende land ook de oude middeleeuwse stadskernen bewonderen. Vlak voor het bereiken van het openluchtkersenmuseum passeerden we een breed dal van een tweetal smalle beken, waar zo te zien zogenaamde nieuwe natuur is aangelegd. De restanten van de oude maisteelt waren duidelijk nog te zien. Prachtig was het dal vol gegroeid met een mix van kamille en klaprozen.
Grote Markt van St Truiden (foto geleend van internet)
Links de OLV-kerk en midden op de markt het stadhuis met eigen carillon.
Op de achtergrond de hoge gevel van de Minderbroederskerk. 
Routestickers brachten ons via stadsparken wel aangenaam de stad in, maar leidde niet naar het echte centrum. Net op tijd verlieten we de route om via de Abdijstraat de Grote Markt te bereiken. Op weg daar naar toe passeer je de abdij, die ooit is gesticht door de Frankische edelman Trudo, de naamgever van de stad. De oude abdijtoren herinnert nog aan die tijden. De Grote Markt wordt wat vreemd verdeeld door er midden op het stadhuis te plaatsen. Daarmee verdwijnt de Onze Lieve Vrouwekerk enigszins uit het zicht. Temeer omdat het stadhuis ook weer een toren heeft. Ook al was het marktplein bij ons bezoek bezet door een speelactiviteit, toch maakten al die torens en oude gebouwen een mooi beeld. Zeker de moeite waard om voor om te lopen.
Bij het verlaten van de stad stopten we nog kort bij de kerk van de Minderbroeders. Wij vonden de gevel wel hoog, maar niet echt mooi. Eenmaal buiten de stad overvalt je weer de stilte van de boomgaarden en akkers. Nog een keer hebben we na het dorpje Burstem gerust en daarna ging het achter elkaar door over betonnen Belgische en Romeinse landweggetjes langs gaarden en akkers naar de auto bij de kerk in Hoepertingen. Althans dat was de bedoeling. Verkeerd waren we vandaag nog niet gelopen dus dat zat in de laatste twee kilometer. Daardoor kwam er minstens nog 1 bij. Verder hadden ze daarna bij het Kasteel Mariagaarde, tegenover de kerk van Hoepertingen, geen cola voor ons. Alleen in het weekend. Het zal wel een straf zijn geweest. Hadden we maar van de Belgische kersen af moeten blijven.
binnenplaats van Kasteel Mariagaarde in Hoepertingen met een terras dat alleen het in weekend open is


Elk jaar maken we enkele wandelingen over deze route.
Alle dagverslagen verzamel ik in

3 opmerkingen:

  1. Jullie kregen een lekker ontbijten.
    Momenteel worden hier in de Betuwe ook volop de kersen geplukt, heerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi verhaal. Ik loop de hoofdroute ten noorden van Sint-Truiden op het trajekt tussen Hoepertingen en Zoutleeuw. Het Vinne vond ik erg mooi.

    BeantwoordenVerwijderen