Welkom


Welkom op mijn trektochten- en wandelweblog. Na maanden van trainingswandeltochten maak ik eenmaal per jaar een trektocht. Meestal in de bergen. Het verslag daarvan zet ik op dit weblog. In 2011 heb ik er voor gekozen ook de dagwandelingen in aparte blogberichten te publiceren. Tegelijkertijd rijg ik die berichten op een afzonderlijke pagina aaneen tot een compleet verhaal. (Zie de rechter kolom). Mijn bedoelingen met deze verhalen staan te lezen in 'Over mij', hieronder in de linker kolom. Veel lees- en kijkplezier.
Groet Frans

vrijdag 5 oktober 2012

GR 10 - 2012; COL DE L'OUILLAT - BANYULS SUR MER

Dit is een vervolgbericht in de serie over mijn wandeltrektocht in 2012 over het laatste stuk van de GR10. Het aaneengesloten verhaal staat ook in de aparte pagina GR10 - PYRENEEËN 2012 (zie de rechter kantlijn ).


BEGIN VAN HET AFSCHEID
Zaterdag 25 augustus, wandeldag 10
Col de l'Ouillat – Banyuls sur Mer
(10 uur incl rusten, ± 800m klimmen, ± 1736m dalen, ± 24 km)

Zicht vanaf de Pic Neulos richting Spaanse Middellandse Zee kust
Op zoek naar de zee
Het vooruitzicht van het verblijf op het eindpunt Banyuls sur Mer is minder aanlokkelijk geworden door het beeld dat cameraman Peter gisterenavond tijdens het diner schetste. Het zou een druk oord zijn met veel dikke, rokende en  luidruchtige mensen. Op de camping zouden de mensen tot laat in de avond lawaai maken. Nu zijn er tussen strandtoeristen en bergwandelaars verschillen in beweging en in tijdverdrijf maar of de overgang zo groot is? Uiteindelijk behoor ik soms zelf ook tot de eerste groep. We zullen wel zien of het zo erg is. Ik wil in ieder geval van deze laatste wandeldag zoveel mogelijk genieten. En laat ik eerst maar eens gaan kijken of ik nu eindelijk de Middellandse Zee te zien krijg. In de gids wordt er al vanaf de Canigou over gerept, maar ik heb door het heiige weer nog helemaal niets gezien.
Ik ben al een tijdje met het ochtendcorvee bezig en heb net mijn laatste zakje mueslipap op, als ik om 07.30 Adam op pad zie gaan. We hebben gisterenavond al afscheid genomen. Ik zie hem verdwijnen tussen de bomen op de tegenoverliggende helling achter het Chalet. Contacten komen en gaan in de wandelwereld, slechts enkele blijven bestaan.
Tegen achten ga ik zelf op pad en ik heb er zin in. Het 'menu-pensionaire' van gisterenavond, spaghetti met varkenswang, heeft voor nieuwe energie gezorgd en ook de diverse flessen water tijdens de maaltijd hebben het lichamelijke evenwicht hersteld.
Langs het hek op de Frans-Spaanse grens ten westen van de Pic Neulos
Ik speer omhoog tegen de het pad dat toch aardig stijgt. Binnen de kortste keren sta ik boven op de Roc des Trois Termes waar je een prachtig uitzicht hebt tot diep in Spanje. Daarna gaat het langs een prikkeldraad op de Frans-Spaanse grens over een te veel begraasde bergweide in een te droge omgeving.
Even later sta ik op het, volgens mij, mooiste 360 graden uitzichtpunt van de GR10, de Pic Neulos. Jammer dat het nog bewolkt en heiig is. Ik klim naar het hoogste punt naast de zendmast om alles goed in mij op te nemen en er van te genieten. Je kunt er diep in Spanje kijken, je kunt terugkijken naar de Canigou, je ziet ver richting Perpignan en eindelijk zie ik ook een vage zeereep, het strand.
Zicht vanaf de Pic Neulos richting noord oost met op de achtergrond de Middellandse Zee
Ik zie er ook voor de laatste keer een drietal Fransen die ik sinds Arles sur Tech elke dag ben tegen gekomen. Ze zijn sneller dan ik en na het vertrek bij de Pic Neulos zie ik ze langzaam maar zeker verder weg lopen en ten slotte definitief uit beeld verdwijnen. 
Terugblik op de Pic Neulos met de antenne vanaf de omgeving Col de l'Orry
Weides zonder gras
Na de Pic de Neulos gaat het wel tien kilometer voornamelijk over gele, uitgedroogde weides waar magere koeien ook nog het laatste droge gras weggrazen. Overal zie je de sporen van deze overbegrazing.
De zon is ook weer helemaal terug en de stijgende warmte maakt het lopen op deze weides inspannend. Toch schiet het aardig op en loopt het redelijk ontspannen met voortdurend mooie vergezichten. De ene col na de ander pic komt voorbij. Net voor de Pic des Quatre Termes neem ik om 13.00 een lunchpauze.
Net voorbij de Col de l'Orry
verkeerd watermanagement net voor de Pic des Pradets
 Terugblik richting Pic de la Carbassere
Middellandse Zee
Tussen de Pic des 4 Quatre Termes en de Pic de Sailfort zie ik langzaam de Middellandse Zee naderbij komen. De Tour de la Massane is ook een mooi mikpunt om de voortgang aan af te meten.
Tour de la Massane en de Middellandse Zee kust vanaf de omgeving van de Pic des 4 Termes
Tour de la Massane en de Middellandse Zee kust vanaf de omgeving van de Pic de la Carbassere
 Tour de la Massane en de Middellandse Zee kust vanaf de omgeving van de Col del Pal
Rond 14.30 sta ik op de Pic de Sailfort en heb ik voor het eerst zicht op het eindpunt Banyuls sur Mer. In een oude planning had ik ooit bedacht hier te overnachten als de afstand tussen de Col de l'Ouillat en Banyuls te lang en te zwaar zou uitpakken. Maar het is nog veel te vroeg om te stoppen en ik heb zo dicht bij het eindpunt geen zin meer in een nacht alleen op een col, zeker niet na de gezellige avond van gisteren. Het zou sowieso niet zo prettig zijn omdat hier nog vee los rond loopt.
Het eerste zicht op Banyuls vanaf de Pic Sailfort
Na een korte pauze begin ik aan een lastige afdaling. Het duurt minstens anderhalf uur voordat ik aankom bij de Col des Cascons en waarmee ik van 891m naar 386m ben afgedaald.
Banyuls vanaf de omgeving van de Col des Cascons
Maar ook de laatste drie kilometer naar de camping blijven in stijl weerstand bieden. Ze starten met een paar vieze steile afstekers. Ze zijn weliswaar kort maar door de losse steentjes en aarde moet je erg opletten dat je niet vlak voor het einde nog even vervelend onderuit gaat.
Wat wel weer leuk is, is dat je nu regelmatig langs en door wijngaarden loopt waar mooie trosjes druiven aan de lage struiken hangen. Ik verwacht niet veel van de smaak, maar kan de verleiding niet weerstaan om ze te proeven. Tot mijn verrassing smaken ze heerlijk en naar meer. Ze zijn zoet en de suikers geven meteen een boost.
De wijngaarden worden doorsneden door een efficiënt systeem van kanaaltjes, dat, zo ik later leer, al eeuwen bestaat en waar de lokale wijnbouwers erg trots op zijn.

Laatste camping
Tegen 17.00 ontdek ik de camping aan mijn zuidzijde en besluit ik twee km voor het einde van de GR10 het pad te verlaten. Morgen zal ik het laatste stukje wel afmaken. Een
half uur later meld ik mij bij de receptie waar ik vertel dat ik als randonneur maar een kleine tent heb. Tot mijn verbazing is de term randonneur blijkbaar geen bekend begrip voor het aardige meisje. Tot twee keer toe dringt ze aan op het kenteken van mijn auto. Tenslotte zwaai ik mijn wandelschoen tot boven de balie. Dat helpt, want ze maakt direct haar excuses en verlaagt mijn rekening met 1,50 , want die auto was al ingecalculeerd. Een jonge Duitser ziet het tafereel glimlachend aan. Hij had net vandaag na zes weken de Haute Randonnée Pyrénéenne beëindigd.
De volgende dag was er gelukkig weinig wind
Ik mag in ieder geval de camping op en ga zoeken naar het rustige plekje waar ik om gevraagd heb. Dat het een rustig plekje is verbaasd niet omdat het een steenslag terras blijkt te zijn zonder schaduw. Terwijl ik de tent opzet maak ik kennis met wat waarschijnlijk de tramontana is, de harde wind waar Joosten in zijn gids voor waarschuwde. Steeds harder waait het en links en rechts om mij heen gaan tenten omver. Ik ben blij dat ik dit niet onderweg heb meegemaakt.

Nadat ik voor de derde keer bij de automaat naast de receptie mijn colapeil verhoogd heb, besluit ik niet naar een restaurant te gaan. Na de toch lange dag heb ik daar geen zin meer in. Ik loop liever naar de tweehonderd meter verder gelegen Carrefour supermarkt om een kant en klaar maaltijd te halen. Lui en lekker. Ik pas mij direct aan deze nieuwe omgeving aan en dat bevalt goed.

Daarna verken ik Banyuls nog kort maar al om tien uur keer ik met slepende tred terug. Het is genoeg geweest voor vandaag. Deze laatste dag had in tegenstelling tot de vorige twee dagen alles wat bij de GR10 past. Er waren weer beklimmingen, er was laveren tussen, en omtrekken van koeien, er waren schitterende uitzichten en er moest natuurlijk flink worden afgedaald. Uniek was deze keer dat afgedaald mocht worden naar zeeniveau, nadat ik die zee vanuit verschillende hoeken naderbij had zien komen. Na ruim 900 km ben ik weer op zeeniveau! Maar nu is het genoeg, ik ga slapen.

De dagberichten zijn in een verslag aaneengeregen in een aparte pagina GR10 2012 - Pyreneeën oost - eindpunt Bayuls sur Mer

Geen opmerkingen:

Een reactie posten