GR 10 - 2012; LA CABANASSE - COL MITJA

Dit is een vervolgbericht in de serie over mijn wandeltrektocht in 2012 over het laatste stuk van de GR10. Het aaneengesloten verhaal staat ook in de aparte pagina GR10 - PYRENEEËN 2012   (zie de rechter kantlijn ).

COL MITJA IS DE PLANNING

 DUS DAT ZAL HET WORDEN OOK

Vervolg donderdag 16 augustus

La Cabanasse – Col Mitja

(8,5 uur incl rusten, ± 1200m klimmen, ± 300m dalen, ± 14,5 km)

Col Mitja

Eerste wandeldag

Zo stoer als de titel klinkt was het niet. Uit ervaring wist ik dat de eerste dag klimmen en dalen in de bergen tegenvalt. In je hoofd heb je nog een gekleurd beeld van de laatste dagen van het vorige jaar toen je helemaal was ingelopen Maar het valt altijd weer wat tegen om op gang te komen.

Tot ruim over de helft ging het deze eerste dag gestadig vooruit. Sterker nog, het ging tot een uur of twee zelfs beter dan gedacht. De lange wandelingen die we een paar keer in juni en juli over het Trekvogelpad en het Waterliniepad hebben gemaakt hebben daar zeker aan bij gedragen. Maar tijdens de getrapte klim naar de Col Mitja stroomde langzaam maar zeker de energie weg. Op de laatste twee honderd meter stijging stond ik zo'n beetje om de 50 meter stil.

Terugblik op het laatste stuk van de klim naar de Col Mitja (2367m)
Je kunt er dagen wandelen terugkijken, indrukwekkend.

Start in La Cabanasse

Nadat ik vanochtend om 05.30 was opgestaan om tevergeefs een aantal keren een campinggaztankje te bemachtigen deed ik in La Cabanasse bij de lokale winkel en twee kilometer verder bij de Gite d'étape in Planès nog een laatste poging. Daarna heb ik mij er bij neergelegd dat warm koken nog even zal moeten wachten.

In La Cabanasse heb ik eerst een ontbijt gekocht om dan na bijna anderhalve dag reizen eindelijk om 10 uur met de echte trektocht te beginnen. Na de twee kilometer naar Planès ging het geruime tijd door het bos omhoog kort onderbroken door een mooi open plateautje;  'Pla de Cedeilles'.

Onderweg moest natuurlijk weer een blokkerende koe worden omtrokken, maar verder valt er weinig schokkends te melden. Gelukkig kon ik onderweg met behulp van een leeg colablikje mijn waterzak weer tot 2 liter aanvullen uit een klein stroompje dat uit de bergwand sijpelde. 

Col Mitja

Tegen 18.30 kon ik eindelijk even rustig gaan zitten op de Col Mitja en van het uitzicht genieten. Je kunt er dagen wandelen terugkijken, indrukwekkend.

Om te ontsnappen aan de harde wind heb ik mijn tent mooi achter een klein heuveltje op de verder open col kunnen opzetten. Dat ik het normale patroon verstoorde bleek uit het gedrag van de schapen en geiten die met de zon mee verplaatsten naar de andere helling. 'Zullen we nu rechts of zullen we nu links om die mens met dat groene ding gaan? Wat heeft ie trouwens voor rare dingen opgehangen? Even kijken of je dat kunt eten.'

Ondanks gebrek aan een brandertje moet er toch gegeten worden. Nadat ik tot mijn verbazing Judith vanaf deze col heb kunnen bellen valt de keuze op pasta bolognese in poedervorm. Het mengen met koud water lukte niet tot in alle hoeken van het zakje. Ik heb maar wat extra water gedronken zodat het in mijn maag verder kon mixen.

Behalve een herderin met een ezel beladen met eten is er na mijn aankomst niemand meer gepasseerd. Om 20.45 was ik klaar met mijn notities en zette de schemering  in. Het mooie is dat je dat helemaal niet erg vindt. Je kijkt nog wat rond, kruipt je slaapzak in, luistert nog enkele seconden naar de bellen van de schappen en geiten en valt daarna als een blok in slaap.

Over een paar dagen het volgende dagverslag over de tocht naar het kleine bergdorp Mantet waar je na lang lopen gelukkig een bier krijgt.

De dagberichten zijn in een verslag aaneengeregen in een aparte pagina GR10 2012 - Pyreneeën oost - eindpunt Bayuls sur Mer