GR 10- 2011; Terugreis van Latour de Carol naar Nederland

Terugreis

Woensdag 31 augustus

Station Latour de Carol

Thuis heb ik op internet al uitgezocht dat voor ons de ideale verbinding met Toulouse start met een bus naar Ax-Les-Thermes die om 09.13 vertrekt. Door de ervaringen met de Train Jaune wijs geworden hebben we dit gisterenavond direct bij aankomst op het station gecontroleerd. We mogen ook deze aansluiting niet missen anders halen we de vertrektijd van het vliegtuig niet. Daarom staan we om 08.00 uur op het station, kopen meteen de kaartjes tot aan Toulouse en hangen daarna wat rond in de verdere troosteloze omgeving van het ooit glorievolle gebouw.

Het is een station waar een redelijke stad in Nederland dik tevreden mee zou zijn, maar het heeft een treinaanbod van het Friese Stavoren. De spoorwegen gebruiken een klein tussenstuk en voor het overige staat het leeg. We kijken nog wat naar het vertrek van de gele trein en de trein naar Barcelona maar daarna is alles weer uitgestorven. Tegen 09.00 worden er per auto steeds meer passagiers op het plein afgezet. De auto is hier in de periferie van Frankrijk duidelijk het snelste, het  betrouwbaarste en vaak het enige opstartvervoer om aansluiting te krijgen met het spaarzame openbaar vervoer. 

Bus, trein, vliegtuig
De bus vertrekt op tijd. Tijdens de busrit vangen we nog een glimp op van de Camping Municipal van Mérens-les-Vals waar nog meer plaats is dan een paar dagen geleden. In Ax worden we op het stationsplein afgezet en starten we de gang naar de aansluitende trein. Veel passagiers duiken het eerste het beste treinstel in. Wij lopen door naar voren en zien en passant dat het twee treinstellen zijn. Het voorste waarin wij belanden gaat inderdaad naar Toulouse. 

Het is een luxueuze stoptrein die eenmaal uit de bergen flink doorblaast. De gang van zaken in Toulouse is voor ons een herhaling en binnen de tijd staan we op Blagnac. Daar is het nog even een gezoek om naar de aangegeven gate te komen. Zonder verdere aanwijzing is de toegangscontrole van Gate A naar Gate B verplaatst en zie je verschillende passagiers voor Düsseldorf ronddwalen.

Thuisbrenger

Met een klein vliegtuig keren we terug. Binnen tien minuten hebben we onze bagage van de band en ruim voor het door ons ingeschatte tijdstip van 17.30 rijden we al op de Autobahn richting Nederland. We worden wel weer direct geconfronteerd met de vreemde trilling van de Seat. Na een paar kilometer begint het gehobbel en getril van de Seat ons toch te verontrusten. 

Omdat we in een vervelende file zitten kunnen we zonder op te vallen letterlijk langzaam blijven meehobbelen op zoek naar een parkeerplaats. Als we die na een kilometer of vijfentwintig hebben gevonden vinden we in eerste instantie niks. Alle wielen zitten goed vast. Ik inspecteer het linker achterwiel dat wij het meest verdenken nog een keer. Tot mijn ontzetting zie ik een duidelijke verdikking op het loopvlak. Dat ziet er niet goed uit. Misschien zijn we wel ontsnapt aan een klapband. 

Het verwisselen van de band geeft nog even de verrassing dat er uit de achterbak een zogenaamde thuisbrenger komt waarmee je niet harder dan 80 km per uur mag. Met regelmatige doodsverachting vervolgen wij onze weg over de Autobahn. Ik ben redelijk blij als ik in Nederland tussen wat minder hard rijdend verkeer verder kan kruipen. De rest verloopt gelukkig zonder problemen en tegen 20.00 kan ik Frank veilig weer bij Linda afzetten en spoed ik mij naar Hoevelaken voor een blijde hereniging.

De dagberichten zijn in een verslag aaneengeregen in een aparte pagina GR10 Pyreneeen oost: Ariège - Carlit