VERDWENEN EN HERVONDEN
Deel 4: AULUS LES BAINS - LA CABANASSE
± 120 km hemelsbreed, ± 170 gelopen
Deze subtitel heb ik gekozen uit de verschillende opties die ik verzon tijdens het hijgend omhoog ploegen op een van de vele klimmen. Dat voortdurend doorgaan op zo'n berghelling waarbij je constant bezig bent met het beoordelen van het pad om je voeten veilig neer te zetten leidt je af van veel gedachten en verschrompelt regelmatig het besef van tijd. Vreemd genoeg biedt die afwezigheid van andere gedachten weer ruimte tot het vertalen van de indrukken en de belevenissen in de mentale notities voor dit verslag.
Verdwenen en hervonden is een korte samenvatting van de tocht van dit jaar. Het staat onder andere voor een verdwenen leefwijze. Net als vorig jaar werd ik bij het zien van verlaten bouwsels geïntrigeerd door de gedachte dat hier begin vorige eeuw en in de eeuw daarvoor veel grotere gemeenschappen hebben geleefd in een omgeving die er toen totaal anders uitzag. Het staat ook voor de diverse keren dat we de weg kwijt waren en natuurlijk weer hervonden. Eenmaal waren we zelfs elkaar kwijt en het duurde meer dan een uur om elkaar weer in een kritische gemoedstoestand te hervinden. Het duidt ook op het kwijt raken van mijn oude petje. Na de eerst keer weer hervonden, maar bij de tweede keer definitief verdwenen. Tenslotte slaat het op een stuk verdwenen ego na te grote interesse van koeien in mijn toilettas. Met steun van Frank vond ik zowel mijn ego als mijn toilettas weer terug. Zijn kwalificatie 'AHA (angsthaas) Ebbelaar' werkte hierbij zowel louterend als ontnuchterend.
De route van dit jaar liep van Aulus les Bains (± 130 km ten zuiden van Toulouse) naar Mont Louis/La Cabarnasse (± 80 km ten westen van Perpignan). Met de geschatte afstand van ± 150 km was dat beduidend minder dan voorgaande jaren, maar de tweede optie om in een keer door te lopen naar de Middellandse Zee leidde weer tot een te groot aantal kilometers en daarmee tot een langere periode dan wij wilden. Het moet een wandelvakantie blijven en geen wandelverplichting worden. Daarnaast vinden Judith en Linda onze afwezigheid al lang zat; van 17 tot en met 31 augustus, dit jaar dus in totaal vijftien dagen waarvan twee reisdagen en een rustdag om Andorra te bezoeken.
De dagberichten zijn in een verslag aaneengeregen in een aparte pagina
Daar ben ik weer, eens kijken op het plaatsen van een berichtje nu wel wil lukken. Heerlijk dat je weer thuis bent hoor. Super dat jullie dit doen kunnen en er zo van genieten, maar het is nog leuker om je gewoon lekker thuis te hebben!
BeantwoordenVerwijderen